J.K. Rowling heeft nog maar eens een weetje over haar Wizarding World naar buiten gebracht dat toch een beetje, laat ons zeggen, vreemd is. Ze doet dit wel vaker en daardoor stellen we ons de vraag, is dit wel nodig? Hebben we nood aan zoveel informatie die soms toch wat misplaatst is en niet in de boeken voorkomt? Kunnen we dit accepteren als canon, als het twaalf jaar na datum pas geweten mag zijn?
Hieronder volgen spoilers over zowel de Fantastic Beasts-reeks als The Cursed Child, je bent gewaarschuwd.
Beste Joanne
Ik ben een hele grote Harry Potter-fan, ondertussen al 14 jaar. Ik hou echter enkel van de originele boeken. Misschien vind je dat dat van mij geen echte fan maakt, of dat ik dan toch geen grote fan kan zijn… Dan is dat maar zo. Ik vind het niet erg om toe te geven dat ik niets geef om Fantastic Beasts en The Cursed Child.
Fan fiction of canon?
The Cursed Child is voor mij een gepubliceerde versie van My Immortal, je weet wel, die fanfic uit 2006 waar iedereen ‘goth’ is en geen enkele verhaallijn klopt. The Cursed Child lijkt op een vreemde fanfic van die tijd. Voldemort heeft plots een dochter, Harry’s zoon tijdreist om de wereld te veranderen… Toen ik het las vroeg ik me meerdere keren af of dit een echt boek was. Of ik dit echt aan het lezen was en niet een of andere vreemde droom had. Want zo voelde het, als een fever dream die allerlei rare dingen naar me toe gooit. Blijkbaar is de versie op het podium beter, beter uitgelegd of toch beter overgebracht? Het boek doet me niets. Ik accepteer het dan ook niet als canon, vergeef me.
Evenmin wil ik Fantastic Beasts accepteren als echt gebeurd in de Wizarding World. De eerste film vond ik wel nog goed. Newt Scamander was de Hufflepuff representation waar ik al jaren van droomde. Maar dan kwam de aankondiging van Crimes of Grindelwald. En volgden er nieuwe onthullingen.
De-Liefde-Die-Niet-Genoemd-Mag-Worden
Hoewel we allemaal weten dat Grindelwald en Dumbledore elkaar al eerder kenden en dat er eerder verteld was dat deze twee een relatie hadden, werd er aangekondigd dat dit niet getoond ging worden in de film. Verlies je dan niet een groot stuk van Dumbledores interne strijd? Want alleen hij kan Grindelwald verslaan, een man van wie hij in zijn jeugd gehouden heeft. Nee, we moesten het doen met de zin “oh, we were closer than brothers“.
Maar je dacht op een goede dag even na. Zou je ons, de lieve lezers van je magische boeken, niet toch een beetje meer informatie geven over Dumblewald? Je bracht ons de gevleugelde woorden “Grindelwald and Dumbledore had an incredibly intense, passionate, love relationship“. Oké Joanne, we dachten inderdaad ook niet dat Dumbledore zijn hele leven maagd was gebleven, maar zou het mogelijk zijn om deze dingen niet enkel via interviews te zeggen, maar misschien ook via de films of boeken te tonen?
Ik zou dit enkel nog kunnen begrijpen als het een vreemde en cryptische manier is om aan te kondigen dat je het wel gaat tonen. Dat we in de volgende film minstens een scène krijgen die uitlegt waarom de relatie tussen de twee zo ingewikkeld is. Er komen nog drie films, er zijn nog genoeg kansen om het recht te zetten. Vertel het ons niet via tweets of interviews. Toon het ons in de films, laat het ons lezen in boeken… Show it, Joanne, don’t just tell!
Als je enkel de boeken kent en helemaal geen interviews volgt, zou je zelf niet weten dat Dumbledore homoseksueel is. Je hebt dit namelijk pas ná de publicatie van het laatste boek vrijgegeven. Je uitleg daarvoor was dat het niet belangrijk was voor Harry’s verhaal. Dat Dumbledores broer ongepaste dingen deed met geiten is dat natuurlijk wel. Je kon het nochtans zo gemakkelijk oplossen, één zinnetje in Rita Skeeters biografie over een relatie tussen de twee was genoeg. Het is belangrijk voor zoveel lezers om representatie te zien in boeken en niet enkel achteraf bijgeplakt om hen te plezieren.
Nieuwe content is niet altijd goede content
Er verschijnt wel vaker eens nieuwe info via tweets. Zo weten we ondertussen ook dat de tovenaars en heksen vroeger, toen er nog geen toiletten waren, hun number two deden verdwijnen met een spreuk. Ik weet niet of ik deze informatie wou, Joanne, maar toch bedankt.
Je vertelde ook dat je de plottwist in Crimes of Grindelwald, die waarbij Nagini eigenlijk een Maledictus is (een vrouw die verandert in een beest), al twintig jaar in je hoofd had. Dat is dus zeker van voor Fantastic Beasts. Ik heb zo mijn twijfels, want waarom wordt dit nooit vernoemd in de originele boeken? Toch handige informatie voor Harry zelf, dat Voldemort zijn trouwe huisdier ooit een echt mens was. En waarom dit niet vermelden in één van de gepubliceerde schoolboeken? Maar oké, you do your thing, Joanne.
Ook Anthony Goldstein maakte een verschijning via Twitter, nadat een fan vroeg of er ook Joodse studenten zijn op Hogwarts. Je reageert dat Anthony Goldstein, behalve een Ravenclaw ook joods is. Zo reageer je op de fans die vonden dat er wat meer diversiteit kon zijn. 600 studenten op Hogwarts, één joodse student, en jij verwacht bij wijze van spreken een applaus.
Je laat helaas ook vaak je eigen voorkeuren zeer hard blijken. Zo ben je zelf zeer pro-Snape, pro-Dumbledore en heb ik toch een vermoeden dat je het niet hebt voor Slytherins. Want in deze tweet van 2015 zeg je dat niet alle Slytherins denken dat ze superieur zijn door hun bloed, maar dat elke student die dit denkt wel in dat huis zit. Een grote slag in het gezicht voor elke Harry Potter-fan die zichzelf identificeert als Slytherin. Besefte je dat je zo een groot deel van je fans beledigde?
Het doet een beetje pijn om een geliefde serie zo buiten zijn voegen te zien treden, zo te zien verzwakken. Het had ook bij het laatste boek kunnen stoppen. We hadden zeven boeken, we hadden ergens wel genoeg. Het lijkt er steeds meer op dat je het verhaal uitmelkt. Dat zorgt er dan ook voor dat veel fans afhaken. En dat is spijtig, want Harry Potter blijft voor mij nog steeds dat magische verhaal dat ik als kind ontdekte en dat me nooit losgelaten heeft. Ik geef je nog een kans, er zijn nog drie films in aantocht, zorg dat ze Harry Potter waardig zijn. Doorheen die tijd blijf ik nog steeds genieten van het originele verhaal, blijf ik een verzamelaar van merchandise en zal ik waarschijnlijk nooit een dag doorkomen zonder toch eens aan de tovenaarsjongen te denken. Je mist Harry waarschijnlijk even hard als wij dat doen, maar Joanne, het is stilaan tijd om de tovenaarswereld van je geliefde Harry vaarwel te zeggen en te laten rusten.
