Geen A Wrinkle in Time in de Belgische zalen

Wel, wel. Een maand geleden schudde ik met mijn vuist naar een filmstudio omdat ze een geanticipeerde film niet in de Belgische zalen lieten verschijnen, en nu mag ik het alweer doen. A Wrinkle in Time, de verfilming van het gelijknamige boek (Nederlands: Een plooi in de tijd) van Madeleine L’Engle, komt niet meer in de Belgische zalen.

Dit is een gemiste kans om kinderen een verhaal te brengen dat niet geanimeerd is en helemaal origineel. Het verhaal dateert uit 1962 en is het eerste deel van een kwintet, waarin we twee gezinnen volgen: de Murry’s en O’Keefes. In het eerste boek focust L’Engle zich op het gezin Murry. Sinds vader Murry een aantal jaar geleden verdween, moet moeder Kate hun vier kinderen alleen opvoeden. De dertienjarige Meg mist haar vader enorm en haar schoolresultaten en sociaal leven lijden eronder. Ze heeft niet echt vrienden behalve haar tweelingbroertjes en jongste broer Charles Wallace, die gemeden wordt omdat zijn leeftijdsgenoten hem “raar” vinden.

Maar raar is hij allesbehalve. De jongen is hoogbegaafd en heeft een speciale gave, al weten Meg en haar moeder niet wat die gave precies is. Op een stormachtige avond klopt een vreemde dame bij het gezin aan, die beweert dat meneer Murry nog leeft, maar dat zijn kinderen hem moeten redden. Die dame, Mrs Whatsit, reist samen met Mrs Who en Mrs Which, die allebei hetzelfde zeggen: enkel Meg en Charles Wallace kunnen hem redden. Op weg naar de verblijfplaats van de Mrs komen de twee Calvin tegen, een leeftijds- en schoolgenoot van Meg. Al snel vervoegt hij hen bij het vervullen van hun opdracht. Die blijkt waanzinniger dan de kinderen ooit hadden kunnen denken, en ook de Mrs blijken geen doodgewone vrouwen te zijn.

A Wrinkle in Time werd al “onverfilmbaar” genoemd omdat het verhaal een grote omvang heeft en omgaat met complexe thema’s, zowel wetenschappelijke als menselijke. In tijden waarin The Emoji Movie echt a thing is en geld binnenrijft, hebben we dit soort films nodig. In de VS heeft de film het minder goed gedaan dan verwacht. A Wrinkle in Time kostte 100 miljoen dollar om te maken en leverde tot nu toe 75 miljoen op. “Als de film niet kan scoren in een land waar het boek bekend is, hoe zal het dan zijn in landen waar enkel diehard boekenfans van Madeleine L’Engle gehoord hebben?” moet Disney gedacht hebben. De reclamemachine was nochtans al een paar weken op gang, met trailers op tv en in de bioscoop, dus is het zeker vreemd dat de mensen van Disney hun budget daaraan gegeven hebben en dan nu de film alsnog uit de zalen halen. En ze vergeten misschien dat mensen, vooral occasionele filmbezoekers, wel kijken naar onder andere de poster en de trailer.

Daaruit blijkt duidelijk dat A Wrinkle in Time kan rekenen op een topcast. Reese Witherspoon kwam dit jaar meermaals in het nieuws met Big Little Lies en haar betrokkenheid bij #MeToo en #TimesUp. Oprah Winfrey, tja… Is er iemand die haar niet kent? Ook Chris Pine en Zach Galifinakis zorgen bij veel mensen al voor een “aha!”-moment. De trailer combineert kleurrijke landschappen, kostuums met fantasie en drie hoofdpersonages waarin kinderen zich kunnen herkennen. Kinderen zijn minder kieskeurig dan volwassenen, en dus altijd een betrouwbaar publiek.

Los daarvan: Een studio die net met Black Panther zijn eigen record heeft verbroken van meest lucratieve superheldenfilm ooit, kan toch wel een beetje investeren in een film? Infinity War zal sowieso obscene bedragen opbrengen, dus de studio heeft zeker ergens een overschotje. En ja, ik weet het, Disney en Marvel zijn twee verschillende entiteiten binnen een studio, maar ik vind dit jammer en pijnlijk voor iedereen die erbij betrokken is. Ava DuVernay is een van de meest interessante en veelbelovende regisseurs van het moment. (Zag je trouwens haar videoclip voor Jay-Z?) Ze nam een risico door een ingewikkeld en experimenteel boek te verfilmen op kindermaat. Haar visie overtuigde een groep fantastische acteurs. Het boek is goed geschreven en meeslepend, maar toch duidelijk gemikt op kinderen. Het verhaal loopt nogal snel af, dus daarom was ik heel erg benieuwd wat DuVernay er van zou maken. De Benelux zou de overige 20 miljoen niet binnengehaald hebben, maar als het enkel daarom draait bij filmstudio’s, gaan we een trieste filmtoekomst tegemoet. Netflix, komen jullie opnieuw de boel redden?