The Florida Project review: in de schaduw van Disney World

Ik ben al altijd fan geweest van de humanistische cinema. Mijn favoriete regisseur is niet voor niets de Japanner Kore-eda Hirokazu, die als geen ander het alledaagse leven van zijn personages op een interessante manier in beeld kan brengen. Ook in The Florida Project weet Sean Baker op magistrale wijze het leven van de mensen aan de zelfkant van de maatschappij in Orlando, in de schaduw van Disney World, te vertalen naar het grote scherm.

Moonee (magistraal vertolkt door de piepjonge Brooklynn Prince) is een zesjarig meisje dat haar leven slijt in een motel aan de rand van Orlando, samen met haar alleenstaande moeder Halley (Bria Vinaite). Moonee en Halley verblijven niet in een motel omdat ze op doorreis zijn, integendeel, ze zitten vast in het moeras van armoede dat de staat Florida in zijn greep heeft. Want achter de vele toeristen en gepensioneerde Amerikanen die er hun oude dag komen spenderen, gaat een harde wereld schuil voor de lokale bevolking.

Als kijker krijg je al snel in de gaten dat het hier om een alles-behalve zorgeloze jeugd gaat.

Het verhaal van The Florida Project wordt verteld vanuit het perspectief van Moonee. Haar eigen wereldje is er één van streken uithalen met haar vriendjes, gratis ijsjes bedelen bij de toeristen en verstoppertje spelen in de vele verlaten vakantiehuizen. Maar als kijker krijg je al snel in de gaten dat het hier om een allesbehalve zorgeloze jeugd gaat. Het spook van de armoede loert om elke hoek. Want waarom wonen Moonee en haar moeder in een kleine motelkamer? En hoe komt het dat er zoveel leegstaande huizen in de buurt zijn? Is deze omgeving eigenlijk wel geschikt om een kind in op te voeden?

In de achtergrond zien we de helikopters gulzige toeristen beladen met cash heen en weer vliegen tussen de luxehotels en het park.

Baker slaagt er in om een aartsmoeilijke evenwichtsoefening te maken tussen het zorgeloze gevoel van kinderlijk geluk en de harde realiteit van de havenots in de Amerikaanse maatschappij. Het contrast met de weelde van Disney World een steenworp verder maakt het geheel alleen nog maar schrijnender. Want terwijl de bewoners van het motel elke dag opnieuw moeten puzzelen om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen, zie je in de achtergrond de helikopters gulzige toeristen beladen met cash heen en weer vliegen tussen de luxehotels en het park. En hoeveel we ook de schuld in de schoenen van Halley willen schuiven, die haar rol als moeder eerder opneemt als die van beschermende oudere zus, is ook zij slechts een slachtoffer van deze economische situatie.

The Florida Project is een sobere film, met eenvoudige doch doeltreffende shots en zonder echte soundtrack. De film moet het volledig hebben van de steengoede prestaties van zijn acteurs. En wát voor een prestaties. Brooklynn Prince is een ware revelatie en ook Willem Dafoe kreeg terecht een nominatie voor beste acteur in een bijrol voor zijn vertolking van de manager van het Magic Castle Motel. Enkele scenes naar het einde van de film toe zullen je bij de keel grijpen, wanneer de pijnlijke gevolgen van de leefomstandigheden van de personages hun hoogtepunt bereiken. Hoe de acteurs die momenten tot leven brengen, is iets wat nog lang zal blijven nazinderen.

---

The Florida Project speelt nu in de Belgische zalen.