The Iron Claw review: worstelen met gevoelens

The Iron Claw vertelt het verhaal van de vervloekte worstelfamilie Von Erich. De film werd door The National Board of Review tot de top 10 van beste films van 2023 uitgeroepen. Wij kunnen hem pas bekijken in 2024 en dan is de vraag of hij deze benoeming ook effectief waard was.

The Von Erich Curse

In The Iron Claw volgen we de familie Von Erich in de jaren ’80. Fritz, de pater familias, is een worstelaar op rust die altijd gedroomd heeft om wereldkampioen bij de zwaargewichten te worden. Samen met zijn vrouw Doris hebben ze 5 zonen. Van oud naar jong zijn dit: Jack Jr., Kevin, David, Kerry en Mike. Jack jr. is als kind reeds overleden, Kevin en David zijn net zoals hun vader professionele worstelaar, Kerry is een beloftevolle discuswerper en Mike heeft eerder muzikaal talent.

In The Iron Claw volgen we het reilen en zeilen van de familie vooral door de ogen van Kevin Von Erich (Zac Efron). Kevin is bij de start van het verhaal Texaans kampioen van de zwaargewichten en begint een relatie met Pam. Tegen Pam vertelt hij het verhaal van de Von Erich-vloek. Hij denkt dat er een familievloek heerst die hen allemaal in de tragedie zal duwen. Het eerste voorval hierin was het overlijden van de jonge Jack Jr. in hun jonge leven.

Doorheen het verhaal van The Iron Claw zien we Kevin en David zwoegen om de droom van hun vader waar te maken en zo de felbegeerde Heavy Weight Champion-riem in de familie te krijgen. Echter blijkt er misschien meer in de Von Erich-vloek te zitten, want de ene tragedie volgt de andere op.

Ijzersterke cast

Zac Efron (High School Musical, The Greatest Showman) krijgt de eer om Kevin Von Erich te mogen vertolken. Dit is de meest serieuze rol die Efron al gespeeld heeft en hij heeft er fysiek ook sterk voor moeten trainen. Zijn personage is duidelijk het meest bezorgd om zijn familie en het actiefste bezig om de prijs voor de familie binnen te halen. Kerry krijgt daarna de meeste aandacht en wordt hier vertolkt door Jeremy Allen White (The Bear). Kerry is duidelijk de grootste atleet van de bende. Ook hij zal zich mee op de familiedroom van het worstelen smijten. David, neergezet door Harris Dickinson (Triangle of Sadness), is dan weer de zoon die alles het beste kan verwoorden in reclamespots en een meerwaarde blijkt te zijn in heel het worstelgedoe buiten de ring. Stanly Simons neemt dan weer rol op van de jongste telg, zijnde het buitenbeentje dat liever een rockster wil zijn dan een worstelaar. We zien de broers samen plezier maken, drinken, vechten, lachen en veel samen zijn. Dit viertal slaagt erin om echt een broedergevoel te creëren onderling met Kevin als meest verantwoordelijke.

Maar de spilfiguur van The Iron Claw is Fritz Von Erich vertolkt door Holt McCallany (Mindhunter). The Iron Claw verwijst zowel naar zijn signature move als worstelaar die ook overgenomen wordt door zijn zonen. Maar bovenal verwijst het naar de ijzere greep die hij uitoefent op zijn familie. De tragiek die de familie overkomt, is zo goed als altijd terug te brengen op de onrealistische verwachtingen en het gebrek aan liefde van Fritz. De wurggreep van de droom van Fritz zorgt er voor dat hij zijn familie een voor een ziet verdwijnen.

De zwaarste slag komt op het einde

Soms is de waarheid gewoon zotter dan fictie. Als dit niet gebaseerd zou zijn op waargebeurde verhalen, zou dit script weggelachen worden als ‘over the top’, ‘onrealistisch’ en nog zoveel meer. Zoals je uit bovenstaande reeds kon afleiden, is The Iron Claw een droevig verhaal. Voor mij is de setting in de worstelwereld een blokkade waar ik eerst door moest. Het is initieel nogal moeilijk om aan te nemen hoe volwassen mannen dit serieus kunnen nemen. De toneeltjes in de ring zijn dan ook altijd in eerste plaats lachwekkend voor mij.

The Iron Claw opent relatief vrolijk. Regisseur Sean Durkin (The Nest) neemt de tijd om ons kennis te laten maken de familie. We leren alle broers goed kennen en langzaam kijken we door de belachelijke kapsels, opgepompte lichamen en gespeelde worstelwedstrijden heen zodat we een echte familieband zien. En dan slaat hij toe. Je kan misschien zeggen dat The Iron Claw niet evenwichtig verdeeld is en de tragedies volgen elkaar (misschien iets te) snel op omdat Durkin de keuze heeft gemaakt om eerst zoveel tijd door te brengen met de familie.

Hoe dan ook, The Iron Claw is een emotioneel verhaal waarin we Zac Efron zien schitteren zoals we hem nog nooit zagen. En wellicht zal The Iron Claw bij iedereen een traan losmaken, al zal het moment waar verschillen bij iedereen. Bij mij duurde het tot de allerlaatste scène.

The Iron Claw is in de zalen te bewonderen vanaf 6 maart.