Deprecated: The PSR-0 `Requests_...` class names in the Requests library are deprecated. Switch to the PSR-4 `WpOrg\Requests\...` class names at your earliest convenience. in /data/sites/web/geeksterbe/www/wp-includes/class-requests.php on line 24
A Good Person review: topduo aan kop - Geekster
Films

A Good Person review: topduo aan kop

In A Good Person speelt Florence Pugh een jonge vrouw die na een vreselijke tragedie het goede pad afdwaalt. Zach Braffs film is onsubtiel en vertelt geen nieuwe dingen, maar is dankzij de uitstekende vertolkingen toch heel pakkend.

Ongeluk

Allison (Florence Pugh) en Nate (Chinaza Uche) hebben een mooie toekomst voor zich. Een bloeiende carrière, goede vrienden en familie en een bruiloft in het verschiet. Aan dat plaatje komt abrupt een einde wanneer Allison betrokken is in een auto-ongeluk waarin Nates zus en schoonbroer sterven. Zij zat aan het stuur en was even afgeleid door haar telefoon. Dat verscheurt haar hele omgeving. Een jaar later zijn Allison en Nate uit elkaar, woont zij terug bij haar moeder (Molly Shannon) en is ze verslaafd aan pijnstillers. Alleen geeft ze dat zelf niet toe.

Braff gaat de platgetreden paden en soms regelrechte clichés niet uit de weg.

Wanneer haar moeder haar laatste voorgeschreven pillen doorspoelt, gaat Allison wanhopig op zoek naar meer. In een paar heel ongemakkelijke maar geloofwaardige scènes probeert ze het bij de apotheek en zelfs een voormalige collega die medicatievertegenwoordiger is. Wanneer ze bot vangt, bereikt ze haar dieptepunt en laat ze zich in met louche oud-klasgenoten die haar zeggen dat crack net hetzelfde is. Ze beseft dat ze hulp nodig heeft en stapt een AA-meeting binnen. Daar loopt ze Daniel (Morgan Freeman) tegen het lijf, de vader van Nate. Sinds het ongeluk is Daniel voogd van zijn kleindochter Ryan (Celeste O’Connor). Zij heeft het moeilijk op school en hij weet zich geen raad met een tiener. Zijn jarenlange nuchterheid wankelt en dus zoekt ook hij steun.

Vanaf dan staat hun groeiende band centraal in de film. Daniel koestert heel wat wrok tegenover Alli, maar hij herkent dat er iets gebroken is in haar. Hij spaart haar niet, maar is ook niet zo hard als hij zou kunnen zijn. Maar ook hij heeft fouten gemaakt, maar dan in een verder verleden, en ziet zowel Ryan als Alli als manieren om daar enigszins boete voor te doen. Het is voor hen alle drie een parcours van vallen en opstaan.

© The Searchers

Platgetreden paden

Gelukkig kan je te allen tijde rekenen op de cast om het geheel te verheffen.

Als je een verhaal wil dat je nog niet eerder zag, dan is A Good Person wellicht niets voor jou. Braff gaat de platgetreden paden en soms regelrechte clichés niet uit de weg. Maar ook een film als Beautiful Boy bewees al dat je niet oneindig veel kanten op kan met dit soort film. Ofwel vindt Allison een manier om het te overwinnen, ofwel niet. Braff probeert dat te omzeilen door Ryan en Daniels verhalen met het hare te verweven, net als Daniels verleden.

Dat voelt zeker naar het einde toe toch net iets te geforceerd. Dan komen Alli en Ryan samen terecht op een feestje, dat snel de verkeerde kant uitgaat. Daniel haalt een wapen boven – hij is een ex-agent – en het is allemaal net iets te dramatisch om geloofwaardig te zijn. Ook is het wat vreemd dat de katalysator van dit alles, dat Alli op haar telefoon zat terwijl ze reed, verder amper nog aan bod komt in het verhaal.

Gelukkig kan je te allen tijde rekenen op de cast om het geheel te verheffen. Florence Pugh is helemaal onbevreesd in haar vertolking en gooit alles wat ze heeft op het scherm. Alles wat Alli doet en zegt, geloof je en komt heel hard binnen. In haar jonge carrière vol hoogtepunten is dit er opnieuw een. Het is al even geleden dat we Morgan Freeman nog eens zagen in een film die zijn acteertalent tot zijn recht doet komen. Hier toont hij dat hij er nog altijd staat op zijn 85ste. Hij geeft een genuanceerde en teruggehouden vertolking die schippert tussen bitterheid, aanvaarding en ontreddering. Hun scènes samen zijn een brok emotie die je niet zomaar afschudt.

Ook de muziekkeuze is soms allesbehalve subtiel, met hoopvolle pianostukken in het begin die ‘indie’ schreeuwen en je meteen doen beseffen dat dit niet blijft duren. Maar uiteindelijk past ook dat in het plaatje dat Braff opzet, net als de (ver)zachte(nde) beeldvoering. A Good Person is een film die me in het moment heel erg raakte, maar waar je achteraf wel wat gaten in kan prikken.

A Good Person is vanaf 31 mei te zien in de bioscoop.

Elien Valcke

Gepassioneerd door taal (Nederlands-Engels-Spaans) en heeft er dan maar haar studies en carrière aan gewijd. Helft van een tweeling. Kijkt veel te veel films en series. Oh, well.

Recent Posts

Bridgerton seizoen drie review: voor de buitenbeentjes

In het derde seizoen van Bridgerton is het geen pollenseizoen, maar Polin season. Fans weten…

19 uren ago

Hades II early access preview – een kwestie van tijd

Tot nu toe was Hades een van onze meest favoriete roguelikes. Niet enkel had deze…

2 dagen ago

The Blood Brothers Mother #1 / Space Ghost review

Het kan zijn dat DSTLRY aan jullie aandacht voorbij is gegaan. Het is een nieuwe…

4 dagen ago

Stellar Blade review: competent afgekeken

Als het op actie RPG en soulslike aankomt, is Geekster er traditiegetrouw als de kippen…

7 dagen ago

Kingdom of the Planet of the Apes review: hobbelig vervolg

Het is intussen 7 jaar geleden dat de reboottrilogie van Andy Serkis Planet of the…

1 week ago

Tales of Kenzera: ZAU review – metroidvania als rouwproces

Surgent Studios biedt ons als hun eerste spel de metroidvania Tales of Kenzera: ZAU aan.…

2 weken ago