Dat vissen en Lovecraftiaanse horror onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, weten we al sinds Shadow over Innsmouth. In games is de combinatie niet minder zeldzaam, denk aan de Call of Cthulhu-games of het vissersdorpje uit de DLC van Bloodborne. Het werkwoord vissen en horror combineren, dat is al wat zeldzamer. Sunless Sea probeerde het als eerste en deed dat ook succesvol, maar dat is ondertussen al 8 jaar geleden. De nieuwe kandidaat-ambassadeur is ondertussen toegekomen: Dredge. Kan Black Salt Games met zijn allereerste titel doorbreken in deze niche markt van horror fishing sim? We nemen de boot en laten onze geestelijke gezondheid voorgoed achter om jullie deze review te bieden!
Reviewexemplaar op PC verkregen via uitgever.
Wie H.P. Lovecraft of de verbastering Lovecraftiaans in de mond neemt, weet meteen wat te verwachten. Esoterische plotlijnen, duistere magie, een obscure cultus en horror zo gruwelijk dat het menselijk brein niet eens gewapend is om het te begrijpen. In Dredge is het niet anders, al zijn we ditmaal wel bijzonder slecht gewapend: ons naamloos hoofdpersonage spoelt net aan in het pittoreske Great Marrow zonder enige herinnering whatsoever. De lokale burgemeester ziet dit en beslist uiteraard om… deze kans te grijpen jou tot arbeid te dwingen om ongevraagde schulden af te betalen. Je krijgt een boot (of toch het legale minimum om te voldoen aan de term) en één opdracht: vissen.
Er is wel een paling onder het oppervlak: de zeeën zijn vissers niet meer gunstig gezind. Sinds kort wordt de zee ‘s nachts vergezeld door een dichte mist die zicht en zintuigen benevelt. Blijf te lang weg en loop het risico dingen te zien die er niet echt zijn, of die niet zouden mogen bestaan. Thuis voor het donker wordt, is dus de boodschap, al is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Veel tochten zijn langer dan een etmaal, en de nacht blijft ondanks de waarschuwingen wel het meest lucratieve moment van de dag.
De zee is ‘s nachts vergezeld door mist die zicht en zintuigen benevelt.
Bovendien duurt het niet lang voor het echte plot van deze game naar boven drijft. Een mysterieuze man genaamd The Collector wil met jou een deal afsluiten. Hij is op zoek naar artefacten uit de diepste putten van de zee. Een wetenschappelijk gegronde vraag, mocht het niet wezen dat de plaats van deze schatten pas ‘s nachts voor jou zichtbaar worden als je de madness van de mist omarmt…
Start hier jouw avontuur op zoek naar vis, geld, schatten en vooral jouw herinneringen. Hiervoor zal je de vier uithoeken van een uitgestrekte kaart moeten verkennen. Al ga je in het begin niet ver geraken. Niet met die gammele boot, en niet met die schulden.
Vissen kan niet eenvoudiger zijn. Je vaart met je bootje naar een plek in het water waar vissen spartelen. Dan, afhankelijk van het type vis en je beschikbare vislijnen, start er een minigame waar je met de juiste timing moet klikken om de vis sneller binnen te halen. Eens aan boord moet je deze enkel nog tetrissen in de beschikbare plaats en voilà, je bent een vis rijker. Vis op verantwoorde manier en laat er nog enkele leven zodat het bestand zich kan aandikken voor later, of vis alles op en ga op zoek naar een nieuwe plek, jij kiest. Een eenvoudige en relaxerende gameplay. En dat is nodig om te bekomen van alle delen die alles behalve chill zijn.
Die hele gameplay loop van stress, ontspanning en upgrades werkt geweldig.
Varen en vissen (of baggeren voor schatten) neemt namelijk tijd in beslag en je moet die tijd extra goed managen. Niet alleen omdat je verse vis meer waard is, maar vooral ook om niet in het donker nog op zee te dobberen. Klokslag 18u in-game valt de avond. Iedere minuut die je dan nog op zee spendeert, vult een oog bovenaan het scherm dat jouw paniek moet voorstellen. In het begin zijn de gevolgen miniem, met hier en daar een rare vis in je netten of een steen die opdoemt als je vaart. Laat het vollopen, en het gaat van kwaad naar erger. Ongewenste passagiers in je vracht, spookboten die je willen kelderen, tentakels van onmogelijke proporties die je de diepte in sleuren. Neem teveel schade en het is afgelopen. Geen comeback mechaniek of dingen die je mag houden. Je mag de hele dag opnieuw beginnen.
Je kan gelukkig je schip herstellen en ook verbeteren. Hiervoor wordt de reguliere gameplay aangevuld door een research tree en upgrade tree. De ene speelt nieuwe onderdelen zoals motoren of vislijnen vrij om te kopen (niets is gratis in Dredge), de andere zorgt dan weer voor extra leven of meer vakjes in de kajuit van je schip voor vissen of onderdelen. En het zal allemaal nodig zijn. Want zonder betere motoren en lampen haal je nooit of te nimmer de andere eilanden voor de nacht valt.
Die hele gameplay loop van stress, ontspanning en verbetering werkt geweldig, met voldoende variatie in die lus door kleurrijke NPC met lore, wisselende zee-omstandigheden en vervaarlijke eilanden om in en rond te varen. Helaas is die vernieuwing niet voldoende om de hele duur van het spel te dekken. Tegen de laatste missies is geld maken makkelijk maar upgraden extreem langzaam. En neem je toch die tijd, dan trivialiseer je de hele finale van het spel. Een klein minpuntje dat dubbel gecompenseerd wordt door een flinke portie stijl en karakter.
Dredge is angstaanjagend zonder edgy te zijn.
Want Dredge slaagt er helemaal in om je onder te dompelen in de drukkende atmosfeer van een gapende oceaan in het donker. De art style is simpel maar passend, en draagt perfect die ongemakkelijk sfeer dat bij Lovecraftiaanse horror hoort. De soundtrack ondersteunt dit helemaal, met frequente dissonante tonen in een anders rustige melodie die je hart meteen een slag doet missen. Het kleine pianostukje dat speelt als je een aberratie aan de haak slaat, doet meteen je haren recht staan. Het zuigt je in en laat je niet los. Zover zelfs dat je jezelf soms kan betrappen op paniek, ook al is het klaarlichte dag in het spel. Geweldig gedaan.
En het doet het ook zonder edgy te zijn, iets wat games met de tag Lovecraft al te vaak wel zijn. Soms werkt het, maar al te vaak mondt het bij andere games uit in overdreven bloederige scenes of groteske designs die “duister” zijn om “matuur” over te komen. Lovecraftiaanse horror zit in het hoofd. Het gaat over dingen die in alle redelijkheid nooit zouden kunnen bestaan en onze onmacht tegen het onherroepelijke feit dat ze toch waar zijn. Geen betere plek hiervoor dan de onmetelijke diepe zeeën, en Dredge bespeelt dit ongemak als een virtuoos.
Het reilen en zeilen van je avontuur zal je zoals gezegd naar de uithoeken van de wereld sturen, waar elk eilandengroepje zijn eigen thema en sfeer heeft. Steile kliffen met nauwe passages in het westen, verraderlijke zandbanken in het zuiden, een labyrintische mangrove in het oosten en een actieve vulkaan in het noorden. Het verhaal leidt je er in volgorde naartoe op zoek naar de artefacten voor de Collector en bieden elk hun eigen hoofdmissie om dit te doen. Je kan er ook van in het begin al naartoe, maar dan zal je op wat kunstmatig overkomende barrières stoten die enkel te overkomen zijn met upgrades van de hoofdmissies. Tussen de grote eilanden zijn ook tal van kleinere te vinden, al dan niet met schatten, upgrades, lore of zijactiviteiten. Verwacht van die optionele missies niet te veel. Vaker dan niet is het gewoon “vang zoveel bepaalde vissen”, en de moeilijkheid komt dan van ze weten te vinden en ze dan ook vers gaan halen.
De motivatie komt vooral van de hoofdmissies, en zodra die op zijn, zakt het tempo van Dredge echt in elkaar.
Dredge is de eerste game van een indie-ontwikkelaar, en in dat opzicht kan je met het 8-tal uren spelen dat je krijgt zeker tevreden zijn. De weinige zijactiviteiten die het spel te beiden heeft, brengen helaas wat weinig spijs voor wie langer zou willen spelen. Je zou je collectie kunnen afwerken of het geheime einde van Dredge volbrengen, maar dat zijn op dat punt in het spel vrij eenvoudige en langdradige opdrachten. De motivatie komt vooral van de hoofdmissies, en zodra die op zijn, zakt het tempo van Dredge echt in elkaar. De verslavende gameplay en unieke sfeer schreeuwen om een grotere kaart met nog meer hoofdeilanden en missies. Alleen zou dit ook meer upgrades en meer vissensoorten betekenen. Je moet op een ogenblik natuurlijk de grenzen van je game afbakenen, maar het gevoel dat vijf grote eilanden net een tikkeltje te weinig zijn, blijft knagen. Alweer een kleine kritiek maar tegelijk ook een groot compliment. We snakken echt naar meer!
Fan van horror? Dan kan je ook deze games een klik en een blik gunnen!
Challengers is de tennisfilm van Zendaya. Als love-interest van Spider-Man kon dit natuurlijk niet uitblijven…
Mother's Instinct is een remake van de Franstalig-Belgische film Duelles uit 2018 van Olivier Masset-Depasse.…
Moon Studios, de ontwikkelaar van de briljante games Ori and the Blind Forest en Ori…
In september 2023 verscheen het 164ste album van de Kiekeboes met de titel Seizoensfinale. Het…
Square Enix beloofde op de Game Awards 2023 niet één maar twee DLC's voor Final…
Opgepast, M3GAN. Na een dansende robot brengt horrorprent Abigail ons een nieuw dansend monster, nu…