Fanfiction: Crimson Rivers

Recent ben ik weer begonnen met fanfiction te lezen. We schreven al eerder waarom je die serieus moet nemen. Maar de voorbije jaren vermeed ik die omdat ik ze niet als ‘echte’ boeken zag en ik dus ook geen ‘echte’ lezer kon zijn als ik fanfiction zat te lezen. Een leuke boekencommunity op Discord (Belgian Book Club) heeft me echter overtuigd dat fanfiction evenwel telt als boeken en dat die verhalen vaak zelfs langer zijn dan een gemiddeld boek. Ook de toevoeging van vele fanfics op Goodreads hielp me om dit gedachtegoed wat te negeren. Er zijn echter veel fandoms en nog veel meer fanfics en daardoor is het soms moeilijk om je weg te vinden in de wondere wereld van Archive of Our Own. Daarom wil ik de beste fanfiction met jullie delen en dat doe ik deze keer met een fanfic die wat nostalgie in mijn leven brengt: Crimson Rivers.

Alternative Universes

Het is in de fanfictionwereld heel normaal om AU’s of Alternative Universes te schrijven. Bij deze specifieke verhalen behoudt je de personages van het origineel (en soms stukken plot), maar zet je hen in een nieuwe setting. De bekendste hiervan zijn ontstaan op Tumblr (want waar anders, als we even eerlijk zijn) en zijn de coffee shop AU en de tattoo artist and florist AU. In deze zijn de personages respectievelijk eigenaars van een koffiezaak, of zijn ze tattoo-artiesten en bloemenwinkeluitbaters. Vooral die laatste wordt veel gebruikt bij ships waar de twee personages nogal verschillen van persoonlijkheid (zoals bijvoorbeeld Remus Lupin en Sirius Black).

Er zijn echter ook specialere AU’s, waarbij ze de setting van een ander boek gebruiken om de fanfiction in te schrijven! Er zijn ontelbaar veel Hogwarts AU‘s’ waar de personages van een bepaald boek, bijvoorbeeld Six of Crows, allemaal een plekje krijgen in het Hogwarts-kasteel en dus ook worden ingedeeld in de huizen. De AU waar ik het vandaag over wil hebben, is die waar de personages zich in een heel bekende dystopische wereld bevinden: die van The Hunger Games.

Crimson Rivers – zeppazariel

Jegulus is de shipname van James Potter en Regulus Black, respectievelijk Harry Potter zijn vader en Sirius Black zijn broer. Hoewel ik deze ship nog maar net aan het ontdekken ben (maar wel al geobsedeerd ben, vraag dat maar aan mijn vriend), is de username zeppazariel wel al zeer bekend voor mij. Deze schrijfster staat bekend als dé Jegulus-expert, met fanfics zoals just lovers (like we were supposed to be), Best Friend’s Brother en de fanfic waar ik het vandaag over wil hebben: Crimson Rivers.

Crimson Rivers speelt zich af in de wereld van The Hunger Games, met een aantal slimme aanpassingen. Zo zijn de personages allemaal wat ouder (de hoofdpersonages zijn allemaal twintigers), wat misschien het shockgehalte wat vermindert, maar de romantiek en de spicy scènes wel helpt. Alle belangrijke personages uit de originele reeks zijn ook vervangen door personages uit de Wizarding World. Die vervangingen zijn onder andere dat President Snow Tom Riddle is, President Coin vervangen werd door Dumbledore en Effie Trinket Pandora Lovegood geworden is (Luna’s moeder).

Het verhaal begint met de eerste reaping, waar James Potter en Regulus Black beiden gekozen worden om de arena in te gaan. Dit onder leiding van hun mentor, Sirius Black. Deze heeft een aantal jaar ervoor zich gevolunteered voor zijn jongere broer, die hij deze keer niet kan redden. Gaandeweg door het verhaal leren we dat James en Regulus zware gevoelens hebben voor elkaar, maar dit nu moeten combineren met een levensbedreigende situatie. Ook Remus Lupin komt tevoorschijn in het verhaal, in een vrij verrassende rol.

De fanfic volgt het verhaal van The Hunger Games grotendeels, ook hier is er – spoiler alert – sprake van een Quarter Quell met de vorige winnaars in. Het is echter een pak bruter en pijnlijker dan de originele boeken. Omdat dit verhaal niet voor tieners geschreven is, zijn er momenten die er serieus inhakken – ook al kan je dat natuurlijk ook wel zeggen over het originele verhaal. Uw resident fanfiction-reviewer hier maakte meerdere keren de fout om deze zeer trieste hoofdstukken te lezen terwijl ze op de trein zat – wees slimmer dan mij!

De coverfoto werd gemaakt door Ao Arcturus, de boekcover door danswilds en de andere art in het artikel door reu-elsher.