Missing review: een thriller door een schermpje

Missing is geen echt vervolg op Searching (2018), maar speelt zich wel af in hetzelfde ‘universum’. Door wederom te werken als een screenlife-thriller blijft een Missing een soort van tijdsdocument.

Een zoektocht over het internet

In Missing volgen we June (Storm Reid), een 18-jarig meisje dat samenwoont met haar moeder (Nia Long) sinds haar vader gestorven is toen June nog heel jong was. De relatie tussen moeder en dochter is niet optimaal, zoals wel vaker het geval. June zit continu op haar MacBook waar ze via allerlei sociale media klaagt tegen haar beste vriendin en vooral over het nieuwe lief van haar moeder. Wanneer haar moeder en Kevin (het nieuwe lief) op reis vertrekken naar Colombia, geniet June van alle vrijheid totdat blijkt dat haar moeder (en Kevin) niet op het vliegtuig terug naar huis zitten. June neemt contact op met de politie en huurt een lokale ‘detective’ in om haar moeder en Kevin terug te vinden.

Net zoals in Searching (2018) kijken we heel de speelduur van Missing naar een computerscherm. June doet veel aan Facetime waardoor ze ook continu in beeld is en zo kunnen we ook zien wat er achter haar in de kamer gebeurt. Searching vertelde een gelijkaardig verhaal over een vader die zijn vermiste dochter zocht via het internet en bijhorende apps. Bij het kijken naar Missing valt het op dat er reeds een hele hoop nieuwe apps gangbaar zijn, waardoor Searching al direct verouderd lijkt en dit lot zal Missing ook vrij snel te beurt vallen.

Het scherm als meerwaarde

Missing gaat een stapje verder door ook bijvoorbeeld door een smartwatch te filmen.

Persoonlijk houd ik wel van het screenlife-subgenre, maar ik kan me wel inbeelden dat dit niet voor iedereen het geval is. Hoewel ik een deel van de gebruikte apps niet ken, zijn ze wel zeer duidelijk gekaderd zodat het direct duidelijk is waarvoor elke app dient en je niet in een zwart gat vol onbekende content valt als je niet mee bent met de laatste trends. Missing gaat nog een stapje verder dan de meeste screenlife-films door ook af en toe over te stappen op de camera van een smartwatch bijvoorbeeld waardoor je op sommige momenten een found-footage stijl krijgt.

Will Merrick en Nick Johnson maken hun regiedebuut met Missing. Als monteurs van Searching zijn ze wel niet nieuw in het vak en weten ze duidelijk hoe ze een heel verhaal in beeld kunnen brengen via een beeldscherm. Ze weten duidelijk welke apps, wallpapers en chats ze op welke manier en welk moment moeten tonen om het publiek op de juiste momenten de gewenste inzichten te geven. Ze gebruiken het beeld vaak als een dynamisch onderzoeksbord dat we kennen van detectivefilms. De dichtheid van het computerscherm geeft je een betrokkenheid die je in andere gevallen niet ervaart bij een thriller.

Emotioneel zijpersonage en twists

Storm Reid (Euphoria, The Last of Us, The Suicide Squad) speelt een overtuigende June. Ze vindt duidelijk heel vlot haar weg op het internet. Ze gaat zo vlot door alle zoekopdrachten dat het soms lijkt alsof ze een perfect gechoreografeerde dans doet. Om filmische redenen is dit ook interessanter dan enkele minuten moeten nadenken over de juiste zoektermen natuurlijk. June haar moeder wordt vertolkt door Nia Long (The Fresh Prince of Bel-Air, Big Momma’s House) en haar lief Kevin door Ken Leung (Rush Hour, Lost en Star Wars: The Force Awakens). Beiden spelen hun rol overtuigend en de vraag of een van hen of beiden een spelletje speelt met June, is een rode draad doorheen Missing.

De oprechte bezorgdheid van Almeida zijn personage maakt hem het emotionele ankerpunt.

Het is echter Joaquim de Almeida (The Hitman’s Bodyguard, Che en Fast Five) die de show steelt als flexwerker. June huurt zijn personage Javier in om op onderzoek te gaan in Colombia zelf. De rol van Javier kon makkelijk een wegwerppersonage zijn, maar zijn oprechtheid en bezorgdheid om June maakt hem het emotionele ankerpunt van Missing. De acteerprestatie van Almeida draagt een groot deel van de film. Het subplot rond de relatie van Javier en zijn zoon tovert dan ook enkel een glimlach op je gezicht als tegengewicht voor de dramatische verdwijning van Grace.

Om een mystery-thriller entertainend te houden, is het belangrijk dat er voldoende twists aanwezig zijn doorheen het verhaal. Vooral in de tweede act is dit nodig om de aandacht erbij te houden. Je wordt dus meermaals op het verkeerde been gezet en pas wanneer de echte clue duidelijk wordt, start de derde act. Een mystery-verhaal staat en valt dus ook grotendeels bij de geloofwaardigheid van de twists. Persoonlijk was ik mee met alles waardoor ik zeer hard heb kunnen genieten van deze film. Het mystery wordt in de eerste act ook zo sterk opgezet dat je echt wel gebrand bent om te weten wat er aan de hand is.

Missing speelt momenteel in de bioscoop.