Deprecated: The PSR-0 `Requests_...` class names in the Requests library are deprecated. Switch to the PSR-4 `WpOrg\Requests\...` class names at your earliest convenience. in /data/sites/web/geeksterbe/www/wp-includes/class-requests.php on line 24
Met Nightmare Alley maakt Guillermo del Toro zijn donkerste film - Geekster
Films

Met Nightmare Alley maakt Guillermo del Toro zijn donkerste film

In Nightmare Alley ruilt Guillermo del Toro zijn verwonderlijke magie in voor valse, gewelddadige fantasieën die de donkerste krochten van de menselijke ziel blootleggen. En daar heeft de regisseur deze keer geen ingebeelde monsters voor nodig.

Tijdens zijn zoektocht naar een betere plek arriveert de arme Stan (Bradley Cooper) bij een reizend circus. Het gezelschap van duistere snuiters neemt hem schoorvoetend op in hun familie. Dankzij helderzienden (Toni Collette en David Strathairn) ontdekt de kerel zijn talent voor verbeelding, een gave die al snel omslaat in allesvernietigende manipulatie. Want Stan heeft grof geld geroken en ontziet niemand om zijn doel te bereiken.

Na de onderdompeling in het kermisleven vol zinderende zinsbegoochelingen, griezelig schone doolhoven en de knapste karakterkoppen (waaronder William Dafoe en Ron Perlman) slaat Nightmare Alley halverwege af richting de grote stad in art deco, waar de leugens nog weelderiger rond glibberen dan in het circus. Het zijn twee films voor de prijs van één. Eerst een rasechte del Toro, gevolgd door een film noir met de bedwelmende toneelverschijning van Cate Blanchett.

Ⓒ Searchlight Pictures

Nightmare Alley is een film zonder oprechte liefde

Of het nu de ontdekking is van een visbeest in The Shape of Water, de verhuis naar een spookhuis in Crimson Peak, de capriolen van het duivelskind in stripverfilming Hellboy of zelfs de confrontatie tussen kaiju en robots in Pacific Rim: een soort magische romantiek verbond keer op keer de monsterfilms van Guillermo del Toro. Nightmare Alley tekent een gat in zijn palmares met de totale afwezigheid ervan.

Hoeveel er ook in zwijm vallen voor de glimlach van Stan (niet moeilijk met de uitstraling van Cooper), daarachter schuilt nooit oprechte liefde. Nee, hij misbruikt de genegenheid van zoveel mensen dat hij niet eens herkent wanneer hij zelf misbruikt wordt.

Gemeend zoals altijd is de toewijding van del Toro aan zijn vak en stijl. Twee uur en half lang – en toch geen minuut te veel – bespeelt de circusdirecteur je met schoon belichte akeligheden en akelige schoonheden. Wees dus niet bang voor de gemaakte gruwel, wel voor de makers ervan.

Nightmare Alley is vanaf 19/01/22 te zien in de bioscoop.

Matti Meurisse

Onderweg van de tv naar de cinemazaal met een comic in de hand.

Recent Posts

Stellar Blade review: competent afgekeken

Als het op actie RPG en soulslike aankomt, is Geekster er traditiegetrouw als de kippen…

2 dagen ago

Kingdom of the Planet of the Apes review: hobbelig vervolg

Het is intussen 7 jaar geleden dat de reboottrilogie van Andy Serkis Planet of the…

4 dagen ago

Tales of Kenzera: ZAU review – metroidvania als rouwproces

Surgent Studios biedt ons als hun eerste spel de metroidvania Tales of Kenzera: ZAU aan.…

6 dagen ago

Jerom volume 1 review: oude favoriet herdrukt

Jerom heeft dan eindelijk zijn eerste integrale te pakken. Het heeft Standaard Uitgeverij behaagd om…

1 week ago

Challengers review: Zendaya’s Lovegame

Challengers is de tennisfilm van Zendaya. Als love-interest van Spider-Man kon dit natuurlijk niet uitblijven…

2 weken ago

Mother’s Instinct review: voorzichtig trauma

Mother's Instinct is een remake van de Franstalig-Belgische film Duelles uit 2018 van Olivier Masset-Depasse.…

2 weken ago