Fleabag seizoen 2 review: hemels, hilarisch en hartverscheurend

Met het tweede seizoen van Fleabag heeft Phoebe Waller-Bridge een perfect einde gebreid aan haar donkere komedie die hoofdpersonage en kijker dichter bracht dan ooit tevoren.

In 2016 vertaalde Phoebe Waller-Bridge (de schrijfster van Killing Eve en momenteel ook co-scenariste van de nieuwe James Bond-film) haar eigen toneelstuk naar televisie. Daarin speelde ze een vrouw die zichzelf moet durven te confronteren met het verlies van haar beste vriendin. Het eerste seizoen brak evenveel harten als het schatergelach teweeg bracht, maar Fleabag leek ook afgesloten. Tot Waller-Bridge nu als een geschenk uit de hemel voor de laatste keer terugkeert naar de serie die haar talenten zo krachtig tentoonstelt.

“Dit is een liefdesverhaal”, zegt een met bloed besmeurde (niet haar bloed) Fleabag tegen de kijker aan het begin van de eerste aflevering. Na het hartzeer uit het vorige seizoen besluit Fleabag liefde toe te laten in haar leven. Niet alleen die van haar familie en in het bijzonder haar zus (Sian Clifford die speelt alsof ze het hoofdpersonage is in haar eigen serie), maar ook die van de romantische kant. Alleen worstelt de bestemmeling misschien nog wel harder met die onverwachte hartstocht: hij (de geniale Andrew Scott) is immers een priester, maar wel een heel sexy priester, met een heel eigen arsenaal aan bagage.

Principes en getwijfel belemmeren de verboden liefde die Fleabag en haar sexy priester verkennen. De serie vertelt daarmee niet alleen iets universeels herkenbaar, de relatie laat ook haar titelpersonage groeien op manieren die ze vroeger van haar afduwde. Fleabag heeft zichzelf nooit goed genoeg gevonden om graag gezien te worden, maar wat als ze dat nog eens toelaat? Zowel zij begint opnieuw te geloven in de liefde, als de kijker (bekijk de speech in de laatste aflevering en durf mij ongelijk geven).

Fleabag betrekt de kijker op een manier die zelden werd voorgedaan. Geen enkele doorgewinterde tv-kijker valt nog van zijn stoel wanneer een personage plots in de camera kijkt en spitsvondige ondervindingen uitkraamt. Fleabag verheft het doorbreken van de vierde wand, de lijn tussen fictie en realiteit, opnieuw tot kunst. Waller-Bridge maakt van de gimmick een toevluchtsoord weg van de confrontaties uit haar realiteit. Het afweermechanisme dreigt uit elkaar te brokkelen wanneer ze zich te bewust wordt van de relatie met haar publiek én wanneer iemand anders naast de kijker oprecht interesse in haar toont.

Het eerste en tweede seizoen van Fleabag kan je volledig bekijken op Amazon Prime Video. Geloof me op mijn woord, er is niks beters om zes uur van je tijd aan te besteden.