Informer review: spelen met verwachtingen

De BBC had vorig jaar een sterk jaar voor hun eigen fictie, met onder andere Bodyguard en Luther. De opvolger van Bodyguard toen, Informer, wordt nu ook in België uitgezonden op Canvas. Wij keken vorig jaar al en vertellen je waarom ook deze serie je tijd waard is.

Nieuw perspectief

De schrijvers van deze reeks, Rory Haines en Sohrab Noshirvani, waren altijd al geïnteresseerd in informanten en hun contactpersonen bij de politie, en dan vooral in hun speciale relatie. Zij vonden dat die altijd wat verkeerd werd neergezet op tv en in films terwijl informanten een cruciale rol spelen in de War On Terror. Daarom wilden ze een authentieker verhaal neerzetten. En daarover gaat Informer ook precies.

Eigenlijk krijgen we vanaf het begin twee verhaallijnen gepresenteerd. In de openingsscène laat een vrouw haar gsm liggen op de metro. Een man vindt hem en gaat haar achterna om hem terug te geven. Hij kan haar eindelijk bijbenen in een koffiezaak, maar wil niks terug voor zijn goeie daad. Een paar seconden later stapt een schutter de zaak binnen en wordt de man doodgeschoten. Meteen daarna zien we een agent op de getuigenbank over het voorval, maar hij mag niks vrijgeven over de gebeurtenissen. Hij verklaart enkel dat de verdachte gekend was bij de politie. Dit is duidelijk het einde van het verhaal want we springen meteen een jaar terug in de tijd.

Daar ligt onze focus op een ander personage. De jonge Raza (Nabhaan Rizwan) leidt een normaal leven: hij werkt in een fabriek, zoekt huisgenoten en houdt van fotografie. Ook zijn familie is belangrijk voor hem. Wanneer zijn broertje Nasir op school betrapt wordt met een mes, overtuigt hij de lerares om hem niet te schorsen. Raza wil dat hij zich met iets anders bezighoudt en geeft hem zijn camera. ‘s Avonds gaat Raza op stap met zijn vriendin, maar hij wordt opgepakt voor drugsbezit. We zien ook de agent uit de beginscène weer, Gabe Waters (Paddy Considine). Hij krijgt een nieuwe partner toegewezen, Holly Morten (Bel Powley), en introduceert haar in de wereld van de informanten. Als eerste opdracht moet ze Raza proberen in te lijven. Door de buurt waarin hij woont, kan hij informatie bekomen over een terreurnetwerk. Uiteindelijk heeft hij niet veel keuze en gaat hij akkoord.

Verweven

Doorheen de hele reeks volgen we eigenlijk drie verhalen: het leven van Raza als informant, het persoonlijke leven en vooral verleden van Gabe en het toewerken naar de gebeurtenissen van het begin. Die structuur van te beginnen met het einde is de laatste tijd wel populair (denk maar aan Big Little Lies ) en dat is niet zo gek. Je bent als kijker meteen geïntrigeerd om te weten hoe het zo ver is kunnen komen. In Informer komt daar nog iets extra’s bij: we denken dat we met de man en vrouw onze hoofdpersonages gevonden hebben, maar niets is minder waar. Daardoor is er een soort extra mysterie over hoe de echte hoofdpersonages er dan precies mee te maken hebben. Elke aflevering komen we iets meer te weten over hoe de vork precies in de steel zit.

We volgen hoe Raza zijn gewone leven en vooral zijn familie probeert te combineren met zijn informantenwerk.

Het grootste deel van de tijd brengen we echter nog altijd met Raza door. We volgen hoe hij zijn gewone leven en vooral zijn familie probeert te combineren met zijn informantenwerk. Daarvoor moet hij namelijk ook undercover en zich dus in gevaarlijke situaties begeven. En dat komt zijn relatie met zijn broer en ouders niet ten goede, terwijl hij het net voor hen doet. Met Rizwan heeft Informer een sterke hoofdrolspeler. Hij wint je onmiddellijk voor zich met zijn sympathie en pakt ook sterk uit op de momenten waarop dat nodig is. Een van de schrijvers is tweede generatie Iraans-Brits dus wou hij een personage als zichzelf (Raza is Pakistaans-Brits) eens de hoofdrol zien spelen, en niet de simpele slechterik.

Daarnaast krijgt hij geweldige steun van de twee andere spilfiguren van de reeks, Paddy Considine en Bel Powley. Considine is al jaren een national treasure in de UK en krijgt nu ook eindelijk een grote rol op het kleine scherm waar hij zijn tanden in kan zetten. De meeste mensen kennen hem misschien als een lolbroek in de Cornetto-trilogie en dat wou hij zelf ook veranderen. Hij kreeg alleen geen rollen aangeboden. In interviews haalt hij die typecasting ook aan als reden waarom hij zelf is gaan regisseren. Zijn debuut was het uitstekende Tyrannosaur en in zijn tweede film Journeyman speelde hij zelf de hoofdrol. Daar kon hij laten zien wat hij op dramatisch vlak waard is en dat is de makers van Informer dus zeker opgevallen.

Een grote troef is de sterke cast.

Gabe is namelijk zelf al undercover geweest en dat verleden kan hij maar moeilijk achterlaten. In een poging om dat hoofdstuk af te sluiten, gaat hij nog eens terug naar die oude gemeenschap, met alle gevolgen van dien. Het is met momenten eng om Considines transformatie te zien. Bel Powley zet dan weer het perfecte voorbeeld neer van een jonge vrouw die naam probeert te maken in een gevaarlijke mannenwereld. Daarbij laat ze niet zomaar over zich heenlopen zonder een kil stereotype te worden.

Naarmate het seizoen vordert, vallen meerdere puzzelstukjes in elkaar tot we in de laatste aflevering te zien krijgen wat en hoe die scène uit het begin nu precies is kunnen gebeuren. Maar bovenal levert Informer een interessante, meeslepende kijk op de informantenwereld in het huidige terreurklimaat.

De 6 afleveringen van Informer zijn nu te bekijken op vrt.nu of elke zaterdag op Canvas.