Montana Story review: het verleden overwinnen

Het gebeurt wel vaker dat je op Film Fest Gent een film ziet waar je heel erg fan van bent, maar nog geen releasedatum in België heeft en dus moeilijk aan te raden valt. Gelukkig komt daar soms onverwacht verandering in. Zo ging het ook voor Montana Story, de nieuwste van Scott McGehee en David Siegel. Na een Amerikaanse release in 2021 en een passage op Film Fest Gent in 2022 is dit kleinschalig pareltje nu te zien op Streamz+.

Kleinschalig familiedrama

Scott McGehee en David Siegel waren voor mij al een duo om de in gaten te houden na hun vorige film, What Maisie Knew. Daarin vertelden ze het verhaal van Maisie, die tussen haar ouders in staat tijdens een vechtscheiding en daardoor vaak bij de nanny achtergelaten wordt, maar onverwacht een goeie band krijgt met de nieuwe vriend van haar moeder. Die film maakte al subtiel maar pijnlijk duidelijk dat ouders het leven van hun kinderen kunnen verpesten. Montana Story heeft hetzelfde thema maar dan bekeken door de ogen van jongvolwassenen zoveel jaar later.

Cal (Owen Teague) komt namelijk thuis op de ouderlijke ranch in Montana, nadat zijn vader in een coma belandt. Verpleger Ace (Gilbert Owuor) verzorgt hem thuis maar er wordt niet veel beterschap meer verwacht en eigenlijk houden de machines hem in leven. Onverwacht komt ook z’n zus Erin (Haley Lu Richardson) naar huis. Zij was 7 jaar geleden vertrokken en had zolang geen contact met Cal of haar vader, maar toch wil ze hem nog eens zien. De reden waarom is lang onduidelijk maar duidelijk wel serieus.

Montana Story laat op een subtielere manier zien dat het verleden als een blok tussen broer en zus in staat.

Ze is dan ook van plan om snel weer te vertrekken, maar bedenkt zich omdat Cal anders het familiepaard, Mr T, moet doen inslapen. Daarom wil zij hem meenemen naar New York, maar daarvoor heeft ze vervoer nodig en dat is in het afgelegen gebied moeilijker te regelen. Zo worden broer en zus bijna gedwongen om weer tijd samen te door te brengen in hun ouderlijk huis.

Grimmig familieverleden

Montana Story geeft van bij het begin niet al z’n geheimen prijs. Er is hier dus geen sprake van een exposition dump of een handige scène met een onbekende aan wie de personages de hele situatie uit de doeken doen. We krijgen alle informatie maar mondjesmaat en dat is een van de dingen die de film zo intrigerend maakt. Je voelt het verleden opborrelen maar kan er je vinger nog niet opleggen. Het zorgt ook voor een spanning als kijker omdat je niet weet wat er precies gebeurd is waardoor dit gezin zo uit elkaar is gevallen.

Net als What Maisie Knew laat Montana Story op een subtielere manier zien dat het verleden als een blok tussen broer en zus in staat. Zo vertelt Cal terwijl ze samen in de auto zitten over z’n leven en dat hij ingenieur wil worden, maar Erin antwoordt gewoon niet. Ze maken dus weinig woorden vuil aan elkaar, maar omdat Cal moeite blijft doen, kan hij toch iets loswrikken, ook al is het altijd met wat argwaan op de achtergrond. Daarnaast is er ook nog de delicate vraag: wat voel je of moet je voelen voor een ouder die je leven heeft verpest?

Knappe productie

Je voelt wel dat het verleden niet kan blijven borrelen onder de oppervlakte. Wanneer we ontdekken wat er destijds gebeurde om Erin te doen vertrekken, komt dat best binnen. Ook wanneer de confrontatie tussen Erin en Cal er komt, over wat ze elkaar nu kwalijk nemen, is die bijzonder emotioneel. Ook het einde is onverwacht. Er is een vorm van closure maar niet echt op de manier die je verwacht en met een dubbel gevoel. Alles verloopt ook op een rustig tempo maar zonder dat het saai wordt. Het script van McGehee en Siegel, samen met Mike Preter, was voor mij dan ook uitzonderlijk sterk.

Het sterke script laat ook hoofdacteurs Owen Teague en Haley Lu Richardson schitteren.

Maar ook de hoofdacteurs bepalen het succes van deze film. Ik kende Owen Teague alleen van It, waar hij een van de pestkoppen was, maar hier laat hij toch wat anders zien. Haley Lu Richardson gaat hier wel met de eer lopen want Erin kan impulsief en bitter uit de hoek komen, maar de onderliggende gevoelens zijn vaak op haar gezicht te lezen. Samen dragen ze de film ook echt maar er zijn ook mooie vertolkingen van Gilbert Owuor en Eugene Brave Rock in hun bijrollen.

Montana Story is ook het soort film waar ik bijzonder graag naar kijk omdat de simpelheid van het verhaal versterkt wordt door de productie. Het huis ligt afgelegen in de weidse natuur van Montana, waardoor we vaak landschapsshots te zien krijgen die er dankzij cinematograaf Giles Nuttgens (Hell or Highwater) nog mooier uitzien. Daarnaast wordt er ook vooral steadicam gebruikt en vaste camerahoeken zodat er zo ook rust ontstaat. Kevin Morby zorgt dan weer voor serene gitaarmuziek maar die is niet vaak te horen, waardoor het verhaal nog wat authentieker aanvoelt. Ik vond dus weinig fout aan deze film en ben dus blij dat ik hem eindelijk kan aanraden.

Montana Story is op vanaf 16/02 te zien op Streamz.