Deprecated: The PSR-0 `Requests_...` class names in the Requests library are deprecated. Switch to the PSR-4 `WpOrg\Requests\...` class names at your earliest convenience. in /data/sites/web/geeksterbe/www/wp-includes/class-requests.php on line 24
The Wonder review: van God los - Geekster
Films

The Wonder review: van God los

Onverklaarbare fenomenen, het doet je misschien denken aan geesten en UFO’s maar het hoeft niet altijd zo ver te gaan. Vroeger werden aan religie veel zaken toegeschreven waarvoor geen verklaring leek te bestaan. Zo ook in The Wonder, de nieuwe film van Sebastián Lelio, waarin een verpleegster een zogenaamd wonder moet gaan onderzoeken.

Mirakel of bedrog?

In 1862 wordt de Engelse verpleegster Lib Wright (Florence Pugh) door Dr. McBrearty (Toby Jones) naar Ierland geroepen om Anna (Kíla Lord Cassidy) te gaan onderzoeken. Het meisje heeft al maanden niet gegeten maar verkeert nog steeds in goede gezondheid. Iedereen schrijft het toe aan de wil van God of zoals zij zegt “manna from heaven”, maar daar gelooft Lib niet in. Toch krijgt het meisje allerhande bezoekers die het mirakel zelf willen zien.

Christopher Barr/Aidan Monaghan/Netflix © 2022

Lib en een non zullen haar daarom in shiften de klok rond observeren om te zien wat er aan de hand is. Uiteindelijk zal een comité dan een oordeel vellen over wat er moet gebeuren. Ondertussen arriveert ook journalist Will Byrne (Tom Burke), die een artikel wil schrijven over het meisje. Daarvoor rekent hij op info van Lib. Maar terwijl Lib en Anna elkaar beter leren kennen, lijkt ook Lib iets te verbergen.

Isolement

Het begin zorgt meteen voor een dosis verwarring en intrige die de hele film blijft hangen.

Dat The Wonder geen standaardfilm is, wordt al duidelijk van bij het begin. Actrice Niamh Algar (of is het haar personage Kitty?) leidt de film in terwijl we een deel van de set in de steigers zien staan. Uiteindelijk keert de camera zich tot we kennismaken met het personage van Florence Pugh en vanaf daar begint het verhaal pas echt. Meteen een dosis verwarring en intrige die de hele film blijft hangen. Die wordt ook nog versterkt door de speciale atmosferische muziek van Matthew Herbert (The Responder, Noughts + Crosses) die me wat Arrival-gevoelens gaf.

De film speelt zich ook af in ruraal Ierland, dat er hier toepassend troosteloos uitziet door de sombere maar rijke cinematografie van Ari Wegner. Het huis van Anna is ook heel afgelegen, wat samen met het sobere setdesign het mysterieuze en isolerend gevoel dat Lib ook voelt nog beter weergeeft. Want naast het feit dat de meeste mensen wel in het mirakel geloven en zij niet, zijn er ook nog de spanningen tussen de Ieren en de Engelsen waar ze mee geconfronteerd wordt.

Christopher Barr/Aidan Monaghan/Netflix © 2022

Puzzel valt langzaam in mekaar

Opnieuw een geweldige, ingetogen vertolking van Florence Pugh.

De Ierse hongersnood hangt dan ook als een symbolische schaduw over het verhaal. Journalist Will werd ermee geconfronteerd maar ook het “mirakel” van Anna kan je er niet los van koppelen. De vele trage scènes die Lib en Anna samen doorbrengen of waarin Lib zoekt naar plaatsen waar Anna eten kan verstoppen, staan dan ook wel in contrast met die waarin Lib, vaak alleen, zit te eten. Ook over geloof, religie en familie valt hier trouwens wat te zeggen. Alleen past het einde misschien minder goed bij de rest van de film.

Het is dus best een bevreemdende film, gebaseerd op het boek van Emma Donoghue (Room), maar schrijfster Alice Birch (Normal People) en regisseur Sebastián Lelio onthullen gaandeweg meer en meer puzzelstukjes tot alles ineens duidelijk wordt. The Wonder is dus allesbehalve flitsend te noemen maar had mij alleszins wel vanaf de eerste seconde beet. Voor velen is het misschien op het randje van saai maar dat dat voor mij niet zo was, komt ook door de opnieuw prachtige vertolking van Florence Pugh. Ook in een ingetogen rol als deze eist ze constant de aandacht op en bewijst ze nog meer eens dat ze eens van de beste acteurs van vandaag is.

The Wonder is vanaf 14/11 te zien op Netflix.

Jana Valcke

Ik woon bijna in de cinema. Thuis kijk ik ook graag films en series. There are worse ways to spend your life.

Recent Posts

Jerom volume 1 review: oude favoriet herdrukt

Jerom heeft dan eindelijk zijn eerste integrale te pakken. Het heeft Standaard Uitgeverij behaagd om…

2 dagen ago

Challengers review: Zendaya’s Lovegame

Challengers is de tennisfilm van Zendaya. Als love-interest van Spider-Man kon dit natuurlijk niet uitblijven…

5 dagen ago

Mother’s Instinct review: voorzichtig trauma

Mother's Instinct is een remake van de Franstalig-Belgische film Duelles uit 2018 van Olivier Masset-Depasse.…

6 dagen ago

No Rest for the Wicked early access preview: een frisse wind?

Moon Studios, de ontwikkelaar van de briljante games Ori and the Blind Forest en Ori…

1 week ago

De Kiekeboes 1 review: een nieuw begin

In september 2023 verscheen het 164ste album van de Kiekeboes met de titel Seizoensfinale. Het…

1 week ago

Final Fantasy XVI – The Rising Tide DLC review: natte droom

Square Enix beloofde op de Game Awards 2023 niet één maar twee DLC's voor Final…

1 week ago