Reckless: Follow Me Down review

Een van de dingen die de pandemie voortbracht in 2020 was de Reckless-serie. Ed Brubaker en Sean Philips vormen al jaren een duo die hun crimicomics via Image publiceren. Ze zaten natuurlijk, net zoals wij, te wachten op wat voor virus het zou zijn en welk effect het heeft. Brubaker keerde terug naar de pulpboeken vol herkenbare helden die hij als kind las en wilde daar iets mee gaan doen.

De Reckless-serie is gebouwd op structuur. De hoofdpersoon is Ethan Reckless. Reckless verdient zijn geld met jouw problemen. Je kunt een antwoordapparaat bellen en daarin jouw ellende pitchen. Als Reckless interesse heeft, dan lost hij het voor je op in ruil voor een fijn bedrag. Wie is hij? Een man die in de jaren zeventig deel uit maakte van een anarchistisch groepje maar na een ongeluk met een bom rondloopt met een milde hersenbeschadiging en een litteken.

Samen met zijn collega en goede vriendin Anna opereert Ethan vanuit een oude bioscoop die fungeert als basis. Het is de plek waar de zaken worden besproken en er tijd is voor wat reflectie. Als de zaak is afgerond, dan gaat hij surfen totdat het geld op is. Heel voorspelbaar. En nu naar het verhaal.

Het verhaal van deze nieuwe Reckless

Met Reckless verkent Brubaker het San Francisco van zijn jeugd. De jaren zeventig en tachtig. Ethan Reckless is een man die begin jaren vijftig is geboren en zodoende oud genoeg is om de Vietnamoorlog te hebben meegemaakt en tegelijkertijd jong genoeg om nog aansluiting te vinden bij het publiek.

Met Follow me Down zijn we aangekomen in 1989. Het verhaal speelt zich af na de aardbeving in San Francisco. Wie een natuurramp meemaakt en dit overleeft, wil nog weleens zijn of haar leven omgooien. En soms wil er nog weleens een oud trauma omhoogkomen. Iets dergelijks is gebeurd met Rachel. Een jonge vrouw die Ethan moet zoeken. Ze heeft niets meer laten weten aan haar vader en deze vreest nu het ergste. En niet ten onrechte want Rachel is aan het moorden geslagen… Met een reden.

Eindoordeel over deze nieuwe Reckless

Het tekenwerk van Sean Philips is zoals je dat mag verwachten. Het is sober maar functioneel. Het wordt ingekleurd door zijn zoon Jacob die een soort aquareltechniek gebruikt. Het zorgt ervoor dat Philips zijn tekenwerk die rauwe uitstraling krijgt die zo goed past bij dit verhaal.

Het verhaal van Reckless is, zoals eerder beschreven, gestructureerd. Het is bedoeld als een serie en een serie heeft ijkpunten nodig. Het is ironisch dat deze hommage aan goedkope thrillers best prijzig is. Dan moet je meer bieden dan alleen een voorspelbaar verhaaltje. En dat doet deze serie ook.

Follow me Down kun je lezen als een strip die je direct kunt passen in zijn voorganger The Ghost in You. Dat is al tof. Maar Ed Brubaker doet meer boeiende dingen. In deze serie ontdek je dat de verteller van Reckless eigenlijk Ethan zelf is die vanuit de toekomst een boek schrijft. Je hebt een indicatie hoe het met hem afloopt.

Het sterkste is echter het moment dat tussen neus en lippen wordt geschreven over het feit dat Anna er niet meer is en dat dit een blijvend gat heeft geslagen in het leven van Ethan en dat hij dit niet meer heeft kunnen vullen. Dat geeft deze serie een diep menselijk tintje. Vanaf dat moment ga je meeleven omdat Anna nog steeds rondloopt in de reeks. Hier ontstijgt het het genre waaraan het lippendienst bewijst en wordt het wat meer. Het neigt al een beetje naar heuse literatuur.

Kun je deze serie met een gerust geweten aanraden? Ja en nee. Het argument over de forse prijs blijft staan en daarom zou je het moeten afraden. Maar het weet je als lezer wel te raken en dan ga je ze toch binnenhalen.

Sean Philips en Ed Brubaker produceerden twee Reckless-boeken per jaar. Dit boek is even het laatste boek. Ze gaan nu een andere titel doen en zullen over een jaar terugkeren met het zesde deel waarmee we meteen in de jaren negentig zijn aanbeland.

Reckless: Follow me Down wordt gemaakt door Ed Brubaker en Sean Philips en verscheen op 19 oktober 2022.

Bestel Follow me down bij bol.com