Crimes of the Future review: verzorgde bodyhorror

David Cronenberg is terug met Crimes of the Future, een bodyhorrorfilm die volgens de pers nogal veel walging teweeg heeft gebracht op de eerste screenings. Of deze zogenoemde walging terecht is of eerder een promotiestunt, laat ik nog even in het midden.

Dystopie op zijn Cronenberg’s

Crimes of the Future heeft op zich weinig plot, maar het zijn de stilistische keuzes die je doen blijven kijken.

Het verhaal van Crimes of the Future speelt zich af in de nabije toekomst waar Cronenberg zich duidelijk baseert op het doembeeld van milieuvervuiling en sociale ongelijkheid. In deze toekomst heeft (zeer snelle) evolutie er namelijk voor gezorgd dat sommige mensen extra organen aanmaken om de rommel die ons lichaam binnen dringt zoals microplastics te kunnen verteren. Het personage van Viggo Mortensen gebruikt dit als kunstvorm door zich live voor een publiek te laten opensnijden en zijn nieuw gevormde organen te laten wegsnijden.

Crimes of the Future heeft op zich weinig plot, maar het zijn de stilistische keuzes die je doen blijven kijken. De hele wereld is nogal grauw en donker en weinig ingekleed waardoor alle aandacht naar de acteurs gaat. Wie veel actie verwacht is eraan voor de moeite want de film teert voornamelijk op de dialogen. Cronenberg legt duidelijk de focus op het filosofische aspect van evolutie waardoor een eenduidig verhaal wat naar de achtergrond schuift. Het is duidelijk dat Cronenberg hier vrij spel heeft gekregen, want dit maakt de film minder toegankelijk voor het grote publiek.

Klinische bodyhorror

Het opensnijden van lichamen gebeurt echter op zo een propere autopsie-achtige wijze zonder dat de persoon in kwestie pijn ervaart, dat er eigenlijk weinig schokkends overblijft.

Aangezien het ontwikkelen en verwijderen van nieuwe organen de drijfveer van de film is, wordt dit goed in beeld gebracht. Het opensnijden van lichamen gebeurt echter op zo een propere autopsie-achtige wijze zonder dat de persoon in kwestie pijn ervaart, dat er eigenlijk weinig schokkends overblijft. Het in beeld brengen van organen gebeurt bijna op dezelfde wijze als de dissectie van een muis of konijn die de meesten in de middelbare school hebben gezien. De stoel bestaande uit botten die je doet schommelen om beter te verteren doet je veel ongemakkelijker voelen dan de typische bloedigere scenes.

Crimes of the Future een bodyhorrorfilm noemen is daarom ook wat te gratuit. Cronenberg focust zich meer op de boodschap dat we onze eigen lichamen aan het vergiftigen zijn en dit niet op een heel subtiele wijze.

Viggo Mortensen en Léa Seydoux dragen de film grotendeels en de kleinere rol van Kristen Stewart als verlegen assistent van gebureaucratiseerde orgaanregistratie doet deze film goed wegkijken.

Crimes of the Future is nu te zien in de bioscoop.