Dead Dog’s Bite #1 review: een beetje Twin Peaks, een beetje Fargo

Dead Dog’s Bite verrast met een intrigerend misdaadmysterie.

In het eerste nummer van het vierdelige Dead Dog’s Bite neemt stripmaker Tyler Boss je mee naar een afgelegen stadje met excentrieke inwoners waarvan er één mysterieus is verdwenen. Dead Dog’s Bite is het soort comic dat je vanaf het begin opnieuw leest als er een nieuw deel van uitkomt.

Voor de fans van Twin Peaks en misdaad met een hoek af

Een verteller in een blauw pak kruipt uit de riolering. Hij vertelt: dit is een waargebeurd verhaal, hij is geen communist en kent geen communisten, en de tijd dringt.

Drie dagen geleden verdween Cormac Guffin (MacGuffin, snap je hem?) als sneeuw voor de zon. De stad, zijn inwoners en de flikken hebben de hoop al opgegeven om haar nog levend terug te vinden. Haar beste vriend Joe – het buitenbeentje in een stad vol karikaturen –  gaat vastberaden op zoektocht naar antwoorden.

De cover hint naar een verhaal geïnspireerd door True Detective. De alleswetende verteller die te pas en te onpas opduikt, kleurrijke dorpsfiguren en een verdwenen meisje klinken dan weer als Twin Peaks. Gooi er nog de onhandige handhavers van de wet uit Fargo bovenop en je hebt Dead Dog’s Bite. Het mooie is dat de comic geen mengelmoes is van deze series, het doet zijn eigen ding met de sfeer ervan, met unieke gevolgen van dien.

Dead Dog’s Bite plaatst iemand aan de rand

Hoofdfiguur Joe is een randgeval is een stad vol randgevallen. Ze beweegt zich schuchter door menigtes en probeer interacties tot een minimum te beperken, haar gedrag het product van slechts naar gehinte gebeurtenissen. Tyler Boss maakt van haar niet het typische personage waarmee de kijker zich moet weerspiegelen, dat type van de enige normale persoon in een kamer vol weirdo’s.

Een goed mysterie schrijven is een kunst die goochelt met de verwachtingen en de oplettendheid van de lezer. Boss onthutst de lezer vanaf de opener, zodat je even niet meer weet wat te verwachten. Daarna zet hij zijn personages centraal met vooral visuele hints dat er iets niet pluis is in deze stad. Of is het normaal dat de politie hetzelfde logo draagt als de brikken melk?

Een eigenaardige sfeer overmant je

Boss is een alleskunner: niet alleen het scenario, maar ook de tekeningen en de kleuren én de tekstballonnen komen uit zijn pennen gekropen. Met opvallende camerahoeken (de verteller kijkt plots naar het plafond om ons aan te kijken), veel close-ups en een arsenaal aan trucjes die normale dialogen vervangen, zet hij een sfeer die bijblijft.

Dead Dog’s Bite begint in het beige en pastel, eindigt in een rood gloeiende eindeloze nacht. Het is de tweestrijd tussen melancholische nostalgie en donkere ongemakkelijkheid. En in de bladzijden ontvouwt zich gekke geheimdoenerij die David Lynch trots zou maken.

Dead Dog’s Bite #1 is geschreven en getekend door Tyler Boss en uitgegeven door Dark Horse Comics op 3 maart 2021.