Yves Chaland Collectie 2 – Bob Fish & de Jonge Albert review

De Nederlandse boetiekuitgeverij Sherpa is begonnen met het herdrukken van het rijke oeuvre van de te vroeg overleden tekenaar Yves Chaland (1957-1990). In december verscheen zijn vroege werk Captivant en in januari krijgt de liefhebber het flink voor de kiezen met het dubbelalbum Bob Fish/De jonge Albert.

Schrijver/tekenaar: Yves Chaland
Uitgever: Sherpa
Aantal pagina’s: 96
Prijs: € 39,95
Verschijningsdatum: 19 januari 2020

Yves Chaland staat vooral bekend om het gebruik van de atoomstijl. Deze stijl is een iets wat modernere heruitvinding van de klare lijn, de bekende stijl waarin Hergé Kuifje schiep. Het tweede dat zijn werk definieert, is natuurlijk zijn om bedwingbare neiging om pastiches te maken van de strips die hem in zijn jeugd inspireerden.

Bob Fish & De Jonge Albert

Dit tweede deel uit de Yves Chaland Collectie is ook weer vormgegeven als een album op groot formaat. De hoek heeft een opvallend rode band. Hetzelfde zag je ook bij veel klassieke albums uit de jaren vijftig en zestig. al liggen de productiewaarden van Sherpa een stuk hoger.

Met Bob Fish Bewijst Yves Chaland lippendienst aan de pulphelden van weleer. Bob Fish is een samenraapsel van koene helden als The Shadow en zelfs Sherlock Holmes. Hij is een detective die uiteraard gevraagd wordt om een mysterie op te lossen. Het zal uiteindelijk richting een mogelijke derde wereldoorlog kunnen leiden. Gelukkig krijgt Bob ook hulp van een jonge snaak genaamd Albert Memory.

Het tweede deel van deze heruitgave staat in het teken van de jonge Albert. Het is een gagstrip die de sfeer van Quick & Flupke uitdraagt. Al hebben de avonturen van deze nieuwe Brusselse ketjes een behoorlijke ondertoon die neigt naar zwarte humor.

Niet voor iedereen

Bob Fish & De Jonge Albert is gemaakt met een zekere punkattitude. Er zit geen duidelijke structuur onder het verhaal. Bob Fish en de jonge Albert spelen ergens tussen de jaren dertig en vijftig van de twintigste eeuw. Het punkgehalte bestaat vooral uit de improviserende manier waarop Bob Fish in elkaar is gezet. Het verhaal lijkt al tekenend verzonnen te zijn.

De pagina’s zijn in dezelfde stemmige rood-witte druk uitgevoerd als jaren vijftig-albums. Er wordt gespeeld met de clichés uit deze tijd die erg worden bespot. Zo is de mooie vrouw te nadrukkelijk een gebruiksobject.

De opdrachtgever van Bob Fish heeft een belezen Congolees als butler die luistert naar de naam Boeloe-Boeloe. Als je dat hardop voorleest dan besef je al snel hoe fout het eigenlijk is en hoe Chaland een progressief standpunt bouwt in werk dat je zeker retro zou mogen noemen.

Dat is de grote kracht en de grote zwakte. De jonge Albert is goed leesbaar voor een jong publiek. Bob Fish leunt te nadrukkelijk op zijn retro invloeden. In 1982 lag dat allemaal veel verser in het geheugen van de gemiddelde stripliefhebber dan nu. Dus als je geen student van het medium bent, dan is dit verhaal waarschijnlijk niet zo interessant voor je.  Want de weekbladen waar dit allemaal op is gebaseerd, heb je waarschijnlijk nog nooit gezien.

Voor alle anderen is het een unieke gelegenheid op opnieuw kennis te maken met het puike werk van een tekenaar die ons veel te vroeg is ontvallen. Sterker nog, het is ook nog eens op magistrale wijze gebundeld in een fraaie hardcover.