King in Black #2 review: de handrem gaat erop

King in Black is het event waarmee Marvel het nieuwe jaar ingaat. De eerste issue begon sterk en ook enkele tie-ins mochten er zijn. Hoe gaat het hoofdverhaal verder?
Schrijver: Donny Cates
Tekenaar: Ryan Stegman
Uitgever: Marvel Comics
Verschijningsdatum: 22 december 2020

Knull is met zijn legioen op aarde geland. Een groot deel van de helden ligt in de touwen. De rest van hen probeert wanhopig om de zwaargewonde Eddie Brock in leven te houden. Zijn connectie met de symbiont lijkt vooralsnog de enige troef te zijn die ze hebben. Ondertussen werken ze aan meerdere plannen. De vraag is alleen of ze nog wel de tijd hebben om deze tot uitvoering te brengen?

Ruimte en tijd

Trouwe lezers hebben wel door dat Donny Cates’ meesterschap over het woord zeer gewaardeerd wordt op deze site. En ook deze issue is weer een prachtig voorbeeld van de toegankelijke manier waarop hij schrijft. Maar als de eerste issue uit de startblokken schoot, dan gaat hier meteen de handrem er weer op.

Even een klein aardigheidje. Het eerste dat opvalt, is de inkleuring op de cover. Het licht komt letterlijk overal vandaan. Een vaste lichtbron aanwijzen was geen overbodige luxe geweest.

De twee problemen waar Cates mee kampt zijn ruimte en tijd. Hoewel het gros van deze issue zich in een beperkte ruimte afspeelt, heb je als lezer het gevoel dat de tijd je uit handen glipt. Op de eerste pagina’s komt een gehavende Spider-Man het beeld ingeslingerd.

Dat wordt overigens prachtig in beeld gebracht door Ryan Stegman. Het lijkt alsof er heel wat is voorgevallen, maar uit de rest van het verhaal blijkt niets van het epische karakter dat deze strijd moet hebben.

Het lijkt alsof je voor het echte gevoel van dit gevecht bij de tie-ins moet zijn. Iets wat je deels ook zag in de eerder besproken Black Cat–comic. Je kunt dit verhaal prima volgen, maar de urgentie gaat er een beetje vanaf. Je kan dat Cates niet verwijten, het hoort bij events als deze.

De focus op het voorbereiden van de plannen werkt goed. De scene waarin enkele helden uitzwermen om hulp te halen is niet alleen top, maar zelfs komisch. Zie het bezoek van The Kingpin als het beste voorbeeld hiervan. Er komt een tegenactie aan en daar krijg je als lezer duidelijk zin in.

Hoewel de aard van de hoofdserie duidelijk is veranderd, blijft King in Black boeien. Dat is misschien nog wel het beste compliment dat je kunt geven.