The Singing Club review: goeie ouwe feelgood

Regisseur Peter Cattaneo weet wat het publiek graag heeft: een groep mensen die samenkomen om iets bijzonders te doen en die onderweg ontdekken wat ze aan elkaar hebben. Dat is immers het verhaal van zijn grootste succes, The Full Monty, een van m’n favoriete films die intussen 23 jaar geleden harten veroverde. Maar het is ook het verhaal van zijn nieuwste The Singing Club. Wij gingen kijken op Film Fest Gent en kwamen inderdaad vrolijk buiten.

Singstar

In de UK heette deze film Military Wives en als je die twee titels samenvoegt, beschrijft die de film nog het beste. De groep vrouwen waar het om gaat, wonen namelijk samen in een garnizoensstad. Dat is een stad met een legerbasis waar de soldaten en hun familie ook echt wonen, waardoor het militaire erg belangrijk is voor de stad. Wanneer de soldaten op missie naar Afghanistan vertrekken, doen de partners, hier alleen vrouwen, allerhande dingen samen om de tijd te passeren.

Je weet voor het overgrote deel wel hoe deze film gaat en hoe die zal eindigen, maar dat is net rustgevend in deze tijden.

Lisa (Sharon Horgan) is nog niet zo lang op de basis wanneer haar man promotie maakt en ze daardoor de opdracht krijgt om mee de leiding te nemen van het initiatief om iets voor de vrouwen te organiseren. Vroeger was die taak alleen weggelegd voor Kate (Kristin Scott Thomas), de vrouw van de generaal. Maar zij verloor onlangs haar zoon, die ook soldaat was, dus wilde de legerstaf haar werk wat verlichten. Er zijn al een aantal clubjes opgezet zoals een brei- en boekenclub, maar daar is de fun intussen al uit. Tot iemand een zangclub voorstelt.

Wanneer die aanslaat, blijkt samenwerken echter niet zo vlot te gaan, want de vrouwen hebben een totaal andere aanpak. Lisa wil vooral plezier hebben dus steekt het niet allemaal zo nauw en stelt ze vooral bekende liedjes voor. Kate daarentegen wil structuur en het op de goeie manier aanpakken. Daarom wil zij vooral koorliederen aanleren. Aanvankelijk zijn ze niet zo goed maar dat blijft natuurlijk niet zo.

Uiteindelijk wint de club aan populariteit en dat valt ook de legerstaf op. Zo’n mooi initiatief willen ze meer aandacht geven, waardoor de club wordt uitgenodigd om te zingen op een concert in de iconische Royal Albert Hall. Maar met de druk komen er nog meer spanningen en dreigt de club uit elkaar te vallen.

Volgens het boekje

Aan m’n inleiding kan je vast wel al raden hoe het verder gaat, maar dat is net de bedoeling. Je weet voor het overgrote deel wel hoe deze film gaat en hoe die zal eindigen, maar dat is net rustgevend in deze tijden: dat er eens iets gaat zoals je het verwacht. De formule is volgens het boekje maar wel goed uitgevoerd. Zo hebben Kristin Scott Thomas en Sharon Horgan goeie chemie, waardoor hun strubbelingen wel grappig zijn. Horgans Lisa lijkt dan ook goed op haar personage uit Catastrophe, dus dat ligt haar bijzonder goed.

De leden van het koor zijn wel voornamelijk stereotypen maar toch nog op een amusante manier en niet tot het vervelende toe. Toch is niet het hele verhaal licht kost. Want de zangclub is er voornamelijk om de vrouwen af te leiden van hun partners op missie. Met de militaire achtergrond is verdriet dan ook nooit veraf. Dat zorgt toch voor wat ontroerende momenten, zeker wanneer de spanningen plots persoonlijk worden. Kristin Scott Thomas laat hier opnieuw zien wat voor een klasbak ze is. Kate is toch de minder dankbare rol maar Scott en het script geven genoeg inkijk in hoe ze in elkaar zit en wat ze heeft meegemaakt zodat ze niet onsympathiek wordt.

Als je niet te kritisch bent en je gewoon laat meeslepen door het aanstekelijke verhaal, ben je al snel ingepakt.

Bij dit soort films is het moeilijk om niet over te slaan naar te cheesy. Dat lukt niet altijd even goed, maar aangezien het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, zal er zelfs in die momenten een kern van waarheid zitten. Als je niet te kritisch bent en je gewoon laat meeslepen door het aanstekelijke verhaal, ben je al snel ingepakt en zal je aan het einde misschien een traantje wegpinken. Wie zoals ik graag zingt, zal zich ook afvragen waarom je nooit bij een koor bent gegaan. The Singing Club kan je dus perfect opzetten tijdens de feestdagen wanneer je een feelgoodfilm wil en tegelijk wil ontsnappen aan alle kerstfilms op tv.

The Singing Club is vanaf nu beschikbaar via Sooner, Cinema bij je thuis, ZED Vanuit je Zetel en Proximus Pickx.