Deprecated: The PSR-0 `Requests_...` class names in the Requests library are deprecated. Switch to the PSR-4 `WpOrg\Requests\...` class names at your earliest convenience. in /data/sites/web/geeksterbe/www/wp-includes/class-requests.php on line 24
Batman - Black and White review: alles is beter in zwart-wit - Geekster
Comics

Batman – Black and White review: alles is beter in zwart-wit

Batman Black and White was oorspronkelijk een idee van DC comics-redacteur annex art director Mark Chiarello. De eerste reeks verhalen verscheen halverwege de jaren negentig en was stiekem bedoeld als een eerbetoon aan de zwart-wit anthologies van uitgeverij Warren. Maar omdat Chiarello alleen de beste tekenaars strikte werd het meer.

Schrijver: Paul Dini, G. Willow Wilson, James Tynion IV
Tekenaar: Andy Kubert, Tradd Moore, Emma Rios
Uitgever: DC Comics
Verschijningsdatum: 8 december 2020

In 2019 werd Mark Chiarello, tot ongenoegen van velen, de laan uit gestuurd bij DC Comics vanwege reorganisaties. Deze nieuwe reeks Batman Black and White is wel in zijn geest gemaakt. De fanatieke DC-fans zal het plezieren dat er een beleefd applausje is voor de man aan het begin van deze issue.

Diverse tekenaars en enkele schrijvers zijn gestrikt om korte verhalen in de wereld van Batman te maken. De schrijvers spelen ook slechts een ondersteunende rol. De insteek is dat de verhalen in zwart-wit worden gemaakt en dat is een methode die alleen de beste tekenaars beheersen. In zwart-wit kun je je jezelf niet verstoppen. Er zijn geen inkleurders om je te redden. Het gaat tussen jou en het papier.

© DC Comics

Het hangt deels van je eigen voorkeuren af of je iets van je gading gaat vinden. De verhaaltjes zijn redelijk maar door het beperkt aantal pagina’s zijn het vaak meer poëtische beschouwingen dan een verhaal met een kop en een staart. Paul Dini en G. Willow Wilson leveren als uitzonderingen puik werk af met hun kennis van het DC Universum en het vermogen om een licht ontroerende observatie te doen.

De tekenaars zijn om van te smullen. De enige dissonante is Emma Rios wiens werk echt kleur nodig heeft om een beetje leesbaar te blijven. Bij de rest van de tekenaars is het feest. Tradd Moore blonk vorig jaar al uit in kleur. Maar zonder kleur staat hij ook zijn mannetje en wat zijn de actiescènes goed! Ook Greg Smallwood levert fraai contrastrijk werk af.

Zelfs wanneer je alles rondom de beschermengel van Gotham City kan dromen, dan is dit toch een fraaie serie. Deze miniserie zal uiteindelijk het mooiste in je kast staan als hardcover. Alles draait om het uiteindelijke plaatje.

Dennis

Recent Posts

Jerom volume 1 review: oude favoriet herdrukt

Jerom heeft dan eindelijk zijn eerste integrale te pakken. Het heeft Standaard Uitgeverij behaagd om…

3 dagen ago

Challengers review: Zendaya’s Lovegame

Challengers is de tennisfilm van Zendaya. Als love-interest van Spider-Man kon dit natuurlijk niet uitblijven…

6 dagen ago

Mother’s Instinct review: voorzichtig trauma

Mother's Instinct is een remake van de Franstalig-Belgische film Duelles uit 2018 van Olivier Masset-Depasse.…

7 dagen ago

No Rest for the Wicked early access preview: een frisse wind?

Moon Studios, de ontwikkelaar van de briljante games Ori and the Blind Forest en Ori…

1 week ago

De Kiekeboes 1 review: een nieuw begin

In september 2023 verscheen het 164ste album van de Kiekeboes met de titel Seizoensfinale. Het…

1 week ago

Final Fantasy XVI – The Rising Tide DLC review: natte droom

Square Enix beloofde op de Game Awards 2023 niet één maar twee DLC's voor Final…

1 week ago