Deprecated: The PSR-0 `Requests_...` class names in the Requests library are deprecated. Switch to the PSR-4 `WpOrg\Requests\...` class names at your earliest convenience. in /data/sites/web/geeksterbe/www/wp-includes/class-requests.php on line 24
Geekster Speelt #64: Hades en Carrion - Geekster
Games

Geekster Speelt #64: Hades en Carrion

Dag beste Geeksters! In Geekster Speelt gaan we kort in op het spel waarmee we ons de laatste tijd bezig gehouden hebben. Soms is dat een grote release, soms is dat een kleintje dat misschien door de mazen van het net is geglipt, of een spel dat al jaren geleden is uitgekomen. Een videospel, een bordspel of nog iets anders: het kan allemaal. De voorbije weken kon het volgende ons boeien:

Hades

Michiel: Wie Supergiant Games zegt, zegt prachtige handgetekende graphics, schitterende en opzwepende muziek, verrassend diepe verhalen en heel goede gameplay. Ook hun laatste telg, Hades, zet deze traditie voort. Jij speelt als Zagreus (Zag voor de vrienden), de zoon van de Griekse god van de onderwereld, Hades. Daar beneden is het niet zo gezellig, en in een poging om te ontsnappen moet Zag nu telkens proberen om voorbij de monsters en bewakers van de onderwereld te raken. We zeggen “telkens”, want als de zoon van een god is Zagreus onsterfelijk. Gedood worden betekent gewoon weer terugkomen in de grote hal helemaal beneden en opnieuw moeten proberen, al dan niet na wat denigrerende commentaar van papalief. 

Je begint elke keer in de Onderwereld. © Supergiant Games

De drang van Zagreus om te ontsnappen vormt de kern van het verhaal, maar daarnaast gaat het ook over het herenigen van een gebroken familie, en zijn er een heleboel npc’s zoals Achilles of Orpheus met elk hun eigen verhaal. Ook de andere Griekse goden maken bijna allemaal hun opwachting. Het is indrukwekkend hoeveel verschillende dialogen er zijn, en na vele al dan niet geslaagde ontsnappingspogingen gedaan te hebben, blijven we er nieuwe vinden.

Alweer mooie graphics in een isometrisch actiespel © Supergiant Games

De gameplay van deze roguelike is schitterend en heel creatief. Je kan (uiteindelijk) kiezen uit zes wapens met elk hun eigen unieke stijl om de snelle en adrenalinevolle gevechten mee aan te pakken. Elk wapen heeft dan ook nog een aantal potentiële upgrades en aspecten die voor nog meer variatie zorgen. Daarnaast kom je constant de Griekse goden tegen, die je telkens weer krachtiger maken. De combinaties van deze godsgeschenken zijn talrijk en maken elke run uniek. Op zich kan je op een half uur tot een uur na een tijdje ontsnappen (met meer ervaring gaat het sneller), maar dan moet je het spel goed kennen of een mooie combinatie van al je abilities zien te verzamelen. Elke run maak je vorderingen, leer je nieuwe combinaties en verzamel je elementen om een latere poging gemakkelijker te maken, zodat sterven niet eens zo erg is. Onze eerste ontsnapping kwam geheel onverwacht al in run nummer 7 (latere runs eindigden echter niet zelden in een instant retourticketje naar papa’s domein).

De eerste succesvolle run. © Supergiant Games

Hades is een grote aanrader. Het is het beste Supergiant-spel tot nu toe, en misschien zelfs een van de beste roguelikes ooit.

Carrion

Dennis: Phobia Game Studio is een kleine studio die deze zomer Carrion dropte. Het is een spel waarin de rollen worden omgedraaid. Jij kruipt in de rol van het monster dat ontsnapt uit een geheime basis. Je bent gebruikt als proefkonijn en neemt tijdens je ontsnappingstocht wraak op de mensen die je tegenkomt.

De makers hebben gekozen voor een ouderwetse sidescroller. De besturing van het monster is heel intuïtief. Met twee muisknoppen kun je het monster alles laten doen. Laat hem door de basis glibberen, hekken uit hun sponningen rukken of wat mensen opeten. Het kan allemaal met twee knoppen en wat polsbewegingen. Hulde voor zoveel denkwerk.

Hoe dieper je in de basis doordringt, hoe feller de tegenstand. Het personeel laat zich niet zomaar afslachten. Ze vechten terug met geweren, vlammenwerpers en zelfs met exoskeletten. Hierdoor zal je met enige regelmaat opnieuw moeten beginnen waardoor de frustraties toenemen. Het is lastig om meerdere tegenstanders tegelijk uit te schakelen. En op een gegeven moment gaat het ook opvallen dat de actie wel heel erg repetitief is.

Het is puur aan de aanmoedigingen van Geeksters gamegoeroe Michiel te danken dat ik dit spel toch op blijf pikken. En oké, stiekem is het toch ook wel tof om als monster zijnde dood en verderf te zaaien.

Nom nom nom © Phobia Games

De game is verkrijgbaar voor Windows, Mac-OS, Linux, Ninetendo Switch, X-Box One.

Waar ben jij de voorbije week mee bezig geweest? Was er een videospel waardoor je je console of je pc-scherm niet kon verlaten of heb je met vrienden een leuk bordspel uitgeprobeerd? Laat het ons weten via Facebook, Twitter of Discord.

Michiel

Michiel houdt bij zijn video games, boardgames en andere media van interessante verhalen, uitdagende gameplay, een goede atmosfeer en schitterende soundtracks.

Recent Posts

No Rest for the Wicked early access preview: een frisse wind?

Moon Studios, de ontwikkelaar van de briljante games Ori and the Blind Forest en Ori…

2 dagen ago

De Kiekeboes 1 review: een nieuw begin

In september 2023 verscheen het 164ste album van de Kiekeboes met de titel Seizoensfinale. Het…

2 dagen ago

Final Fantasy XVI – The Rising Tide DLC review: natte droom

Square Enix beloofde op de Game Awards 2023 niet één maar twee DLC's voor Final…

3 dagen ago

Abigail review: dansend kat- en muisspel

Opgepast, M3GAN. Na een dansende robot brengt horrorprent Abigail ons een nieuw dansend monster, nu…

4 dagen ago

The Fall Guy review: liefdesbrief aan stuntmannen en -vrouwen

Wanneer een voormalig stuntman regisseur wordt, kan je verwachten dat z’n films garant staan voor…

5 dagen ago

The Woman In The Wall review: de horror van het verleden

Toen ik de aankondiging voor deze reeks vorige zomer zag op BBC, leek het eerder…

1 week ago