Giant-Size X-Men: Tribute to Len Wein & Dave Cockrum #1 review

Je zou het bijna vergeten, maar in 2020 is het precies 45 jaar geleden dat Giant-Size X-Men #1 verscheen. Het was het startschot voor de vernieuwde X-Men. Deze versie van Marvels mutanten zou uiteindelijk een gigantische hit worden en het aanzien van de uitgeverij voorgoed veranderen.
Schrijver: Len Wein
Tekenaar: Dike Ruan, Philip Tan
Uitgever: Marvel Comics
Verschijningsdatum: 29 september 2020

De X-Men zagen het levenslicht in 1963. Ze waren een creatie van Stan Lee en Jack Kirby. Het was het verhaal van een groepje jongeren die behoren tot een nieuw soort mens: de mutant. Ze werden in een speciale school onderwezen door Charles Xavier, een excentrieke miljonair met telepathische krachten. Hij wou hen helpen om zichzelf te handhaven in een wereld die hen haat en vreest.

Helaas wist Stan Lee, geholpen door zijn tekenaars, geen duidelijke richting voor de serie te bepalen. Het was zijn assistent Roy Thomas die samen met Neal Adams enigszins succes zou behalen met de serie. Door een gebrekkige administratie zou de serie in 1970 worden gecanceld en verder worden gezet als herdrukreeks. Dit terwijl de verkopen best goed waren.

Giant-Size X-Men – Sense-shattering first issue

Het was in 1975 dat toenmalig redacteur Len Wein een ingeving kreeg. De kostschool-achtige constructie verdween en werd vervangen door een nieuw concept. Er zou een internationaal team van mutanten worden gebouwd. Mensen uit alle hoeken van de wereld die een ding gemeenschappelijk hebben: hun identiteit als mutant. Professor Xavier reisde in de eerste comic in een sneltempo rondom de wereld en stelde een nieuw gelegenheidsteam samen van onervaren mutanten. De originele X-Men zijn namelijk spoorloos verdwenen tijdens een missie op het eiland Krakoa. De enige die wist te ontsnappen was Cyclops. Samen met dit team, waaronder mensen als Wolverine en Nightcrawler, reist Cyclops naar Krakoa om de X-Men te bevrijden.

Een bijzonder progressieve comic die het waagde om over landsgrenzen te kijken. In de jaren zeventig waren grenzen nog talrijker dan nu. Superhelden waren voor het eerst niet louter en alleen Amerikanen. Elk land kon een superheld hebben. Een bijkomend voordeel van dit idee was dat de serie, indien de Amerikaanse verkopen tegenvielen, altijd nog in in het buitenland kon worden afgezet.

Wein werkte voor deze comic samen met Dave Cockrum. Een echte tekenaar wiens kwaliteiten als ontwerper door mening collega werden geprezen. Helaas moest Wein na twee issues de serie al laten vallen vanwege de werkdruk. Zijn assistent Chris Claremont nam de schrijverspen over en de rest is geschiedenis.

45 jaar later..

Inmiddels is er bijna een halve eeuw verstreken. Marvel besluit om door de knieën te gaan en hulde te brengen aan deze klassieke comic. Ze hebben een hele resem aan tekenaars opgetrommeld om een remake te maken van de klassieke Giant-Size X-Men #1. Hierbij zijn ze uitgegaan van de originele schetsen van Cockrum.

Een hele slimme aanpak. Zo’n feestje van tekenaars levert meestal een bonte kermis van stijlen op. De layouts zorgen er in ieder geval voor dat de pagina’s een zekere consistentie hebben. Het voordeel is wel dat deze tekenaars met pagina’s komen die minder ruig zijn dan Cockrums oorspronkelijke werk. Hierdoor wordt deze comic toegankelijker voor een jonger publiek die met andere grafische stijlen zijn groot gebracht.

Gek genoeg leest het verhaal ook voor een oudere fan als yours truly, ineens een stuk lekkerder. Deze comic is een bijzonder kleinood dat geen enkele X-Men-fan mag missen.