Civil War review: best oké als boek

De kans bestaat dat je nog nooit een novelization of romantisering gelezen hebt, of misschien niet weet wat dat is. Toch is het een boekenvorm die al heel lang meegaat en mee evolueert met de tijd. Ik las een boekvorm van de Marvel-comicreeks Civil War.

Om eerlijk te zijn had ik geen hoge verwachtingen van de boekversie van Stuart Moore. De Civil War-arc van Mark Millar is een van de populairste comics ooit. Bovendien zijn comics vooral geliefd omwille van de visuele stijl. Daarna komt (voor mij alleszins) het verhaal en daarna pas de dialogen. Boeken staan of vallen voor mij met de dialogen en het verhaal. Ik vroeg me dan ook vooral af of de beperkte hoeveelheid tekst in dezelfde toon uitgebreid kon worden. Bovendien kregen we als recensie-exemplaar de Nederlandse vertaling (Het Engelstalige origineel verscheen in 2012). Als vertaler van opleiding leidt me dat vlug af, zeker als ik mindere vlotte stukken tegenkom.

Onze favoriete helden die tegen elkaar komen te staan, het werkt ook in boekvorm. Meer nog, hun interne dialogen geven vooral dit verhaal een meerwaarde.

En toch was ik aangenaam verrast door Civil War. In dit Marvelverhaal wordt er na een verschrikkelijk incident een wet gestemd die superhelden verplicht om zich te registreren en verantwoording af te leggen. Ze moeten hun echte naam bekendmaken en moeten toestemming krijgen om ergens aan de slag te gaan. Tony Stark (Iron Man) vindt dat een goed idee om het volk opnieuw achter hen te krijgen, maar Steve Rogers (Captain America) vreest voor te veel controle en een te trage reactietijd. De Avengers en aanverwante groepen komen lijnrecht tegenover elkaar te staan, letterlijk en figuurlijk.

De comics heb ik (nog) niet gelezen, dus hoe trouw Moore blijft aan het bronmateriaal kan ik niet zeggen. Het helpt wellicht wel dat Moore zelf een comicschrijver is en ook al voor Marvel schreef. Hij weet hoe hij het bronmateriaal moet interpreteren en hoe de ontwikkeling van een comic verloopt. Veel voorkennis heb je echter niet nodig, behalve misschien een vaag idee van wie de Avengers zijn. De belangrijkste informatie wordt meegegeven, zoals een korte samenvatting van wie Tony Stark en Steve Rogers eigenlijk zijn. Die zijn overigens goed geïntegreerd in de tekst, en geven gedeeltelijke achtergrondinformatie door mijmeringen van de personages zelf in plaats van een biografie tussendoor.

De gedachten van de personages en achtergrondinformatie zijn dan voor mij ook de grote troef in vergelijking met een comic. Hoewel ik er al een aantal met plezier gelezen heb, blijft mij vaak vooral het teken- en kleurwerk bij in plaats van het verhaal, hoe goed het ook is. Ergens vind ik het ook jammer dat je een comic zo snel uit hebt, tenzij je langer naar elk paneel blijft kijken dan ik. Bij boeken heb je natuurlijk enkel het verhaal en de schrijfstijl om te onthouden. Moore schrijft duidelijk en vindt een goede balans tussen dialogen en beschrijving, wat ik persoonlijk het moeilijkste vindt om vlot neer te schrijven.

Het helpt wel dat Moore zelf een comicschrijver is en ook al voor Marvel schreef. Hij weet hoe hij het bronmateriaal moet interpreteren.

Wie de comics van Civil War gelezen heeft of de MCU-film gezien heeft, zal het wellicht met me eens zijn dat het idee erachter geniaal is. Superheldenfilms zijn nog te vaak zwart-wit. Er is een reden waarom onze favoriete slechteriken degene zijn die we kunnen begrijpen. Onze favoriete helden die tegenover elkaar komen te staan, het werkt ook in boekvorm. Meer nog, hun interne dialogen geven vooral dit verhaal een meerwaarde. Je begrijpt beter waar de radicale acties van Tony vandaan komen, en waarom precies Steve zo koppig vasthoudt aan zijn mening. Ook de vele actiescènes zijn vlot geschreven, met meer overzichtsbeschrijvingen dan elke beweging uit te leggen. De actie is ook meteen het nadeel aan deze boekvorm. Bij sommige superhelden kon ik me met de beste wil van de wereld geen beeld vormen, omdat ik nog nooit van hen gehoord had en niet alle personages uitvoerig beschreven worden.

Wellicht laten de comics een grotere indruk na dan de Civil War van Stuart Moore, zeker als je een comicfan bent. Ben je eerder een boekenfan, maar ben je wel geïnteresseerd in de Marvel-verhalen? Of wil je meer inzicht in de comic? Dan is deze reeks zeker de moeite. Op dit moment kan je bij uitgeverij Luitingh Sijthoff Fantasy ook Avengers: Iedereen wil de wereld overnemen en Black Panther: Wie is de Black Panther? lezen (ugh, niets klinkt goed in het Nederlands), een romantisering van de gelijknamige comicreeks. Binnenkort verschijnt een vertaalde versie van Spider-Man: Forever Young, gebaseerd op de Stone Tablet-saga uit de comics.