De grootste vijand van deze aflevering van De Mol was marketing

Vorige zondag ging het nieuwe seizoen van De Mol van start. Zoals gewoonlijk waren we van plan om een uitgebreid verslag hiervan neer te pennen maar voor het eerst in de geschiedenis van De Mol hebben we besloten hier even van af te stappen. De eerste aflevering miste namelijk aan impact. Voor het eerst sinds de terugkeer zou ik zelfs durven zeggen: saai.

Net zoals de voorbije jaren wordt de start van De Mol al weken op voorhand aangekondigd. Einddoel hiervan is altijd om een crescendo van anticipatie en nieuwsgierigheid op te bouwen naar de eerste aflevering. Vorig jaar had je de “Heb je mij gemist?”-campagne die heel hard deed denken aan Moriarty’s video in Sherlock. De campagne ging gretig rond op sociale media, waar mensen behoorlijk enthousiast reageerden. Er werden zelfs pakketten met Mexicaanse producten verzonden naar online persoonlijkheden. Op zich werkte die wel om het gesprek in gang te trekken. Meer dan de locatie werd er niet gezegd. Dit jaar is het toch anders.

We wisten al op voorhand dat er geen mol was gekozen en bij het bekijken van de eerste aflevering vraag ik me af of dat wel zo’n goed idee was. Tijdens de aflevering van maandag leren we de nieuwe kandidaten kennen en krijgen ze hun eerste proef.

De groep wordt in duo’s verdeeld en die duo’s worden met een kraan op een hoogte van 60m gebracht. Op de begane grond wordt iemand gevraagd te jongleren. Hoe langer ze jongleren, hoe meer geld ze inzamelen. De bal die uiteindelijk valt, beslist wie moet springen om het geld te kunnen incasseren. Onder de kraan is een zin die ze moeten vervolledigen. Halverwege de aflevering ontdekken de kandidaten dat er nog geen mol gekozen is. Tijdens de tweede helft werd er een mol gekozen. Zoals beloofd, de aflevering in één paragraaf samengevat.

Door al op voorhand te communiceren wat het concept is, hebben ze eigenlijk in essentie een deel van het kijkplezier weggenomen.

Door al op voorhand te communiceren wat het concept is, hebben ze eigenlijk in essentie een deel van het kijkplezier weggenomen. Waar we voorheen met argusogen alle micro-expressies aan het analyseren waren, konden we tijdens deze aflevering niets anders dan lijdzaam toekijken. Ze hebben eigenlijk een deel van het plezier opgeofferd om extra animo rond de reeks te creëren. Dat is spijtig en kon makkelijk verholpen worden door deze eerste aflevering online te plaatsen. Door dit niet te zien als deel van De Mol maar als een inleiding. Het spel begint namelijk nu pas.

Of men kon het ook gewoon niet verteld hebben en ons zelf ook in de waan laten tot de eerste aflevering. Dan zou deze start echt wel de impact hebben die het verdient en mochten we de eerste bladzijden van ons Mollenboekje met eerste indrukken en theorieën van de kandidaten al direct de prullenbak ingooien.

Een volledig artikel over het feit dat ik niet akkoord ga met de marketing van een reeks mag dan wel overdreven lijken, het is enkel en alleen omdat ik zelf zo’n grote fan ben. Ik wil niet dat de interesse met de jaren minder wordt. Het is een Vlaams pareltje en ik wil het zijn glans behouden. Voor de rest even goeie vrienden natuurlijk.