City Explorer review: reisplanner én kaartspel

Zin om een stad te verkennen maar geen zin om uit je kot te komen? Of zin om een stad te verkennen maar geen zin om een heel boek door te nemen? Op de overlapping van deze twee deelverzamelingen biedt City Explorer een antwoord. Althans toch voor de culturele hoofdstad van Japan, Kyoto, en Taiwans oudste stad Tainan. Een ludiek alternatief voor TripAdvisor?

Stadskaarten

Het moet wel gezegd worden, de kaarten zijn beeldschoon. Zelfs zonder een spel te zijn, zijn dit leuke hebbedingetjes.

We kregen van de uitgever twee speldozen maar voor het gemak van deze review ga ik me focussen op City Explorer Kyoto. Beide spellen zijn identiek, op hun trekpleisters na, maar naar Kyoto ben ik wel al geweest. Niet dat die kennis invloed heeft op het spel. Het blijft een set-collectie spel: verzamel kaarten van een bepaalde reeks en scoor punten. De eigenheid van City Explorer is dat je op basis van verschillende criteria reeksen kan opbouwen, en je deze locaties gaat moeten onthouden. Iconische gebouwen, tempels, toeristische hotspots,… Aan jou om de beste vakantie samen te stellen in het speelveld net zoals bij een echte citytrip. City Explorer is ook geschikt voor jongere spelers. Wat je niet kan lezen, kan je afleiden uit de verschillende icoontjes op de kaarten

Elke City Explorer bestaat uit 35 kaarten met minimalistische schetsen van de trekpleisters, de spelregels en… that’s it. Het moet wel gezegd worden, de kaarten zijn beeldschoon. Zelfs zonder een spel te zijn, zijn dit leuke hebbedingetjes. En de kwaliteit is er ook. De kaarten zijn stevig en toch wat buigzaam, ideaal om de set mee te pakken of vakantie of enkele kaarten in je portefeuille steken als memo voor je trip. Mochten ze het adres ook bevatten, dan waren ze zelfs perfecte reiscompagnons geweest.

Van toerist naar trip adviseur

City Explorer is een bite-size spel met een even korte opzet. Het volledige deck wordt face-down uitgespreid in een raster. Hoeveel rijen en kolommen je moet neerzetten, hangt af van het aantal spelers. Eens het raster klaar is, wordt de eerste kolom onthuld en mogen spelers beurtelings nog op elke rij exact één kaart onthullen. Voilà, het spel ligt al klaar! Nog geen minuut werk eens je het correcte raster voor je aantal spelers kent. Het enige nadeel van deze opzet is dat je redelijk wat oppervlakte nodig hebt. Voor een reisspel is het toch zonde dat je dit niet op de trein zou kunnen spelen.

Maar dus, eens het raster klaar is, start de eerste ronde met de startfase. De eerste speler mag dan twee kaarten op tafel omdraaien: eentje naar keuze, en eentje rechtstreeks boven of onder de gekozen kaart. Vervolgens begint de actiefase en mag elke speler – opnieuw te beginnen bij de startspeler – kiezen tussen twee acties: ofwel verken je verder, of je vertrekt op reis.

City explorer kan dus in 60 seconden over zijn of een goed halfuur duren

In het eerste geval mag je één kaart geniepig bekijken en terugzetten om dan vervolgens een hele kolom op het veld verticaal door te schuiven (de bovenste kaart gaat naar de onderste of vice versa). Op deze manier bekom je extra info en verstoor je de eventueel geplande route van tegenstanders. Indien je kiest om op reis te vertrekken, dan mag je een volledige rij van de tafel nemen en deze bijhouden. Het spel is dan over voor jou tot iedereen zijn route plant. Die reisroutes dienen dan achteraf om de punten te berekenen. De tactiek beslis je dus zelf. Ga je vroeg op reis, dan heb je de meeste keuzes maar de minste controle. Verken je lang, dan weet je perfect wat punten oplevert maar kan de route nog voor je neus gekaapt of gesaboteerd worden.

City Explorer kan dus in 60 seconden over zijn of een goed halfuur duren. Desalniettemin eindigt het spel als alles open op tafel ligt. Heb je dan nog geen route gekozen, dan scoor je als eeuwige twijfelaar gewoon nul punten. De rest van de tafel scoort dan punten op basis van het aantal trekpleisters, iconische monumenten en kaarten van éénzelfde soort (tempels, natuur…). Bonuspunten kan je ook nog sprokkelen als je minstens één kaart hebt van elke soort. Wie na het wiskundemoment van City Explorer de meeste punten heeft, mag zich tot winnaar verklaren. Alles op een stapel gooien, schudden en je bent klaar voor de volgende pot.

Drie sterren

City Explorer verwacht van jou niet veel meer dan het speelveld memoriseren.

Simpel en efficiënt maakt een spel niet en dat is het grote probleem van de City Explorer-games: het is te simpel. Zelfs met de strategie van een militaire maarschalk en een frenetiek halfuur rijen schuiven, komt het nog steeds neer op kennis van de rekensleutel en je geluk met het speelveld. Als iedereen het gemunt heeft op dezelfde rij dan is het zelfs helemaal boeken toe. Want City Explorer verwacht van jou niet veel meer dan het speelveld memoriseren. Na een aantal rondjes heb je een theoretisch beste set, en daar hou je je aan. De effectieve locaties op de kaarten doen er dan ook weinig toe waardoor je het spel ook snel herleidt tot zijn informatieve iconen. Als je van complexe games houdt, mag je deze dus zeker overslaan.

Als korte, gemakkelijke spellen je ding zijn, is deze wel een leuke. Je kan het perfect met kinderen en anderstaligen spelen, het vraagt belachelijk weinig tijd om speelbaar te zijn en de downtime tijdens andermans beurten is quasi onbestaande. Net als klassieker Jungle Speed dus ideaal om tussen twee lessen te vijzen of ‘s avonds op hostel boven te halen om kennis te maken.Echt spijtig is dat je routes in het spel je niet echt helpen bij het plannen van een citytrip. Niet alleen zijn het allemaal zeer bekende plaatsen, het houdt nergens rekening met de fysieke locaties op de kaart of met eventueel openbaar vervoer dat door je route zou lopen. Zie het als een ludieke toeristenfolder.