De grote twee uitgevers Marvel en DC Comics houden zich deze week even gedeisd als het om nieuwe nummers gaat. De eer gaat deze keer naar Image Comics en Titan Comics!
“I don’t need weapons officer, I brought metal.” Murder Falcon blaast je omver met metal, monsters en liefde. Niet alleen liefde voor elkaar, maar ook voor het medium. Daniel Warren Johnson schuwt elk greintje ironie, een schril contrast met zoveel andere producten van popcultuur.
In het dynamisch getekende Murder Falcon voedt een boosaardig interdimensionaal wezen zich op de negativiteit van de wereld. Al shreddend verslaat een kerel de monsters die de wereld teisteren: zijn gitaar geeft kracht aan een antropomorfe valk met een metalen arm die de monsters een kopje kleiner maakt. Johnson steekt ook gevoel in zijn geflipte comic want het is vooral een verhaal over verlies verwerken, uit het gat kruipen waarin je jezelf duwde en je terug omringen met de mensen die er voor je willen zijn. Murder Falcon is zo’n comic die je eraan doet herinneren waarom het medium zo speciaal is. Lezen dus!
Groot was mijn verrassing toen ik deze week zag dat er een prequel comic verscheen van Shades of Magic! Toevallig ook, want ik heb net de laatste bladzijde omgeslagen van het laatste boek in de trilogie over vier alternatieve realiteiten van Londen en drie uitverkoren tovenaars die ze verbinden.
The Steel Prince vertelt het verhaal van de koning van Arnes, de wereld in de boeken. Ooit was hij een prins met een intrigerend achtergrondverhaal, dat auteur V.E. Schwab nu eindelijk uitdiept. Hij strandt in een kuststad waar hij liever soldaat dan prins is en waar hij inderdaad zijn zwaard moet bovenhalen wanneer de, Pirate Queen aan komt meren.
Nieuwkomers zullen misschien verward zijn want de comic verspilt geen tijd aan introductie. Het moet vooruitgaan, waardoor er ook nog niks echt blijft plakken. Maar het is mooi om te zien hoe Andrea Olimpieri met scherpe penstreken de wereld uit de boeken tot leven brengt. De mode lijkt recht uit mijn verbeelding geplukt te zijn, terwijl de architectuur een pak moderner is dan ik had voorgesteld tijdens het lezen van de trilogie. Eentje voor de fans dus!
Het einde van de realiteit heeft de wereld zoals we die kennen opgeslorpt. Een gigantische ruimtebasis in de scheuren van de werkelijkheid herbergt de laatste 2000 overlevenden. De laatste hoop van de mensheid leeft in relatieve vrede, tot iemand aan het moorden slaat. Zit de mensheid daar wel alleen verscholen?
Infinite Dark duwt in het eerste nummer veel te vele expositie door je strot, alsof de tekeningen van Andrea Mutti niet voor zichzelf spreken. Wanneer Ryan Cady zijn drang om uit te leggen loslaat, trakteert hij je wel op een metafysisch horrorverhaal in de ruimte dat balanceert tussen afschrikking en verwondering.
Moon Studios, de ontwikkelaar van de briljante games Ori and the Blind Forest en Ori…
In september 2023 verscheen het 164ste album van de Kiekeboes met de titel Seizoensfinale. Het…
Square Enix beloofde op de Game Awards 2023 niet één maar twee DLC's voor Final…
Opgepast, M3GAN. Na een dansende robot brengt horrorprent Abigail ons een nieuw dansend monster, nu…
Wanneer een voormalig stuntman regisseur wordt, kan je verwachten dat z’n films garant staan voor…
Toen ik de aankondiging voor deze reeks vorige zomer zag op BBC, leek het eerder…