The League of Extraordinary Gentlemen: The Tempest #1 review

The League of Extraordinary Gentlemen zijn terug en het zal meteen hun laatste optreden ooit zijn. De makers van deze reeks, Alan Moore en Kevin O’Neill, zullen na deze zesdelige miniserie met pensioen gaan.

Schrijver: Alan Moore
Tekenaar: Kevin O’Neill
Inkleurder: Ben Digmagmaliw
Uitgever: IDW / Top Shelf
Verschijningsdatum: 10 juli 2018

De comic is vrij degelijk uitgevoerd met een iets stevigere kaft en mooi glad papier. De cover ziet eruit als een reproductie van een oude Classics Illustrated Comic. Dat geeft aan wat je als lezer gaat krijgen. Een comic die strak staat van de verwijzingen naar de (pop)cultuur van gisteren. Een feest voor liefhebbers van de serie en een absolute no-no voor lezertjes die denken: “Hé leuk, laat ik dat eens oppikken“.

Het verhaal van deze nieuwe League of Extraordinary Gentlemen trapt af na de gebeurtenissen uit het derde volume dat een kleine tien jaar geleden verscheen. Wilhelmina Murray, Orlando, en Emma Night (de vorige M van MI6) bevinden zich in Uganda waar ze een bad nemen in de fontein van de jeugd, waarna ze op zoek gaan naar de grootste terrorist van dat moment die, oh toeval, de achterkleinzoon is van kapitein Nemo.

Ondertussen wordt er een nieuwe M benoemd en zoeken enkele leden van The Seven Stars (Een JLA rip-off) naar hun verdwenen teamgenoten.

Moore en O’Neill leveren simpelweg wat je van ze mag verwachten. Het is een boeiende comic die eindelijk weer eens ergens over gaat. De interim deeltjes, uitgegeven onder het label The Nemo Trilogy, lazen toch vooral een beetje als vulsel. Deze League of Extraordinary Gentlemen is het echte werk.

Zoals gezegd, pik dit niet op als je de voorgaande delen niet gelezen hebt, want Alan Moore doet geen enkele moeite om je bij te praten. Ook ervaren lezers kunnen misschien beter eerst even de wiki raadplegen. Maar als je je huiswerk gedaan hebt, dan wordt je beloond met een comic die goed is voor uren leesplezier.