X-Men: Grand Design #2 review – en dan moet het beste nog komen

Als X-Men: Grand Design maatgevend is voor 2018, dan gaat Marvel Comics een leuk jaar tegemoet. Eind 2017 bespraken we al het eerste deel van dit geschiedenisboekje in stripvorm en nog geen 2 weken later is daar al een tweede deel.

Schrijver: Ed Piskor
Tekenaar: Ed Piskor
Uitgever: Marvel Comics
Verschijningsdatum: 3 januari 2018

Ed Piskor maakte al eerder furore met zijn geschiedenis van de hiphop in stripvorm. Met X-Men: Grand Design wil hij de rijkgevulde continuïteit van de X-Men terugbrengen tot een leesbaar geheel. De X-Men begonnen in 1963 onder de bezielende leiding van Stan Lee & Jack Kirby aan hun avonturen. In deze vroege jaren was het duidelijk dat de X-Men waren bedoeld om commentaar te leveren op verschijnselen als vooroordelen en racisme, maar toch waren ze vooral avonturiers.

In dit tweede deel put Piskor vooral uit de periode waarin schrijver Roy Thomas samen met tekenaars als Werner Roth (onder het pseudoniem Jay Gavin), Don Heck en Neal Adams de serie overnamen en veel tijdloze onderdeeltjes aan de X-Men-verhalen toevoegden zoals The Sentinels, The Savage land en veel van de motivaties voor superschurk Magneto.

In deze compacte vorm wordt het pas duidelijk wat voor ontwikkeling de X-Men hebben doorgemaakt. Los van de verhalen met Magneto en The Sentinels komen de X-Men vooral tegen bijzonder obscure tegenstanders zoals Lucifer te staan. Al is het wel wat interessanter dan de circusgezelschappen uit het eerste deel. Ook Charles Xavier wordt hier veel ouder en strenger neergezet dan in de latere comics en films. Professor X is er niet vies van om zijn leerlingen te manipuleren. Toch valt het in het niets bij wat nog gaat komen.

Het enige wat misschien afleidt, is de neiging van Piskor om bepaalde eigenschappen van de personages visueel uit te vergroten waarbij sommige scene’s onbedoeld komisch zijn.

Piskor volgt in zijn poging om een coherent verhaal te maken niet slaafs het verloop van de oude comics. Zo tegen de helft van deze comic komen bijvoorbeeld de eerste referenties naar The Phoenix Force aan bod. Piskor bouwt hier bewust alvast de spanning op voor de komende delen. Je bent geen X-Men-fan wanneer je hartje niet sneller gaat kloppen van het laatste plaatje waarin Professor X zijn studenten stuurt naar het onbekende eiland Krakoa.

Vanaf het derde deel wordt de periode behandeld waarin de X-Men onder leiding van Chris Claremont qua populariteit richting de stratosfeer schieten. De voortekenen in deze comic laten zien dat de klassieke verhaallijn The Dark Phoenix Saga aan de beurt komt. Het is ook het tijdvak dat bij zo’n beetje elke comic-lezer bekend is. Hoe kijkt men dan aan tegen de dichterlijke vrijheid die de tekenaar neemt om één verhaal te breien aan de X-Men-geschiedenis? Alvast een voorspelling: dat derde deel wordt geslacht door veel critici.

Als je het eerste deel goed vond, dan zal dit tweede deel ook van je gading zijn. Het is voor elke X-Men-fan of X-Fan in wording een verplichte aankoop. Jammer alleen dat de derde editie van X-Men: Grand Design pas aan het einde van dit jaar zal verschijnen.