Thundercats Roar review: heerlijke meligheid

De eerste beelden van de serie Thundercats Roar werden in 2018 op hoon onthaald. De fans van de originele serie uit de jaren tachtig waren niet te spreken over de tekenstijl en de komische toon van de serie. Laat het maar aan het internet over om te oordelen over iets op basis van heel weinig informatie. De serie stond gepland voor 2019 maar debuteert door omstandigheden pas in 2020.

Even terug naar de eighties

Er zijn Geekster-lezers die waarschijnlijk niet goed begrijpen waarom er zo moeilijk wordt gedaan over deze tekenfilm? Dat snappen we. De eerste serie van de Thundercats werd van 1985 tot 1989 uitgezonden en was een typische jaren tachtig tekenfilm. Het diende vooral om allerlei merchandise zoals strips, videogames, kleding en action figures te verkopen.

Het gaat over een groep die half mens en half kat is. Deze mensen zijn gedwongen om hun thuisplaneet Thundera te verlaten en een nieuw thuis te zoeken. Ze worden achterna gezeten door de Mutants of Plun-Darr die uit zijn op het Sword of Omens, een zwaard dat zich aan boord van het hoofdschip bevindt. De Thundercats vinden een nieuwe thuis op de planeet Third Earth.

Onder de bezielende leiding van Lion-O bouwen de Cats een bestaan op op deze planeet. Al snel komt de kwade magiër Mumm-Ra binnen gevallen. Uiteraard bijgestaan door de mutanten die het nieuwe huis van de Cats hebben gevonden. De serie had, voor de jaren tachtig, erg hoge productiewaarden.

Maar hoe zit het met Thundercats Roar?

Thundercats Roar gaat uit van hetzelfde vertrekpunt als het origineel van 35 jaar geleden. Voor de rest is het helemaal aangepast aan 2020. Het eerste dat opvalt is de grafische stijl. Het realisme wordt buiten de deur gezet en ingewisseld voor schattige figuurtjes in Ghibli-stijl. Het doet qua animatie denken aan Steven Universe. 

Toch wordt er wel een link met de eerste serie in leven gehouden. De soundtrack is deels gebaseerd op de eighties versie. En stiekem zitten er een boel visuele grapjes in voor de oudere kijker. De manier waarop bijvoorbeeld Cheetara in de bovenstaande intro over het zand rent, zie je in Thundercats Roar terug in letterlijk elk gevecht.

De verhalen draaien minder om avontuur en meer om totale onzin. In de zesde aflevering van dit seizoen komen de Thundercats een verdwaalde eenhoorn ter hulp wiens familie is ontvoerd door de Mutants. Als Lion-O na afloop van dit avontuur een wens mag doen, dan kiest hij voor een wild dansfeest. Dat allemaal met jodelmuziek.

Het is een wat vreemde keuze om deze bijna vergeten eightiesfranchise te gebruiken voor een tekenfilmserie. Maar de kinderen van toen zijn de ouders van nu. En als je een leuke serie zoekt die je samen kunt bekijken met je kind, dan is Thundercats Roar voor jou.