Scandinavië heeft de laatste jaren al heel wat goede series in het televisielandschap gebracht. Na onder andere The Bridge (Zweden/Denemarken), The Killing (Denemarken) en Before We Die (Zweden) waagt ook IJsland zich aan Nordic noir. In Stella Blómkvist probeert een advocate een moord in het kabinet van de premier op te lossen.
Het hoofdpersonage in kwestie, vertolkt door Heida Reed (Poldark), is een vrouw die weet wat ze wil, en dat merken we meteen van bij het begin. Ze laat de man die haar aan het bevredigen is gewoon doorgaan als ze telefoon krijgt van een bevriende politie-inspecteur. Wanneer ze klaarkomt, rookt ze eerst een sigaret voor ze hem aandacht geeft. In het kabinet van de IJslandse eerste minister is zijn assistente Halla vermoord, en de enige verdachte is een voormalig cliënt van Stella, een dief die als crimineel niet veel voorstelt. Toch werd hij betrapt naast haar levenloze lichaam en zat hij bedekt onder het bloed. Stella gelooft echter in zijn onschuld en gaat op onderzoek uit. Een onbekende bron binnen de regering bezorgt haar bovendien gevoelige informatie die duidelijk maakt dat Halla niet zomaar een onschuldige jonge vrouw was, en ook de premier blijkt geen onbeschreven blad te zijn.
De makers gaan niet voor de donkere en neutrale stijl van veel crimireeksen, maar gebruiken pastel- en neonkleuren.
Het plot van Stella Blómkvist is op zich niet baanbrekend, maar de locatie maakt het wel intrigerend. IJsland is voor veel Europeanen een reisbestemming op de bucket list, maar over de dagelijkse gang van zaken in het land weten de meesten onder ons geen snars. De IJslanders zijn met amper 330.000, en als je weet dat 150.000 onder hen voor Stella Blómkvist achter hun televisie kropen, wil dat toch iets zeggen. Een buitenlandse serie spreekt mij door die andere culturele kijk altijd wel aan. De verhaallijn is gebaseerd op een boek van een auteur met de pseudoniem Stella Blómkvist, van wie de echte identiteit nog niet bekend is. Sommige IJslanders denken dat het misschien zelfs over een voormalig regeringslid gaat, door de brede kennis van de IJslandse politieke wereld. Intrige op en naast het scherm, dus.
Nog een pluspunt: de serie ziet er fantastisch uit. De makers gaan niet voor de donkere en neutrale stijl van veel crimireeksen, maar gebruiken pastel- en neonkleuren. De vergelijking met Blade Runner 2049 is niet veraf, maar ik was meteen fan van deze verfrissende keuze. Ook de montage is flitsender dan we meestal zien bij zulke drama’s. Heida Reed zet een genuanceerd personage neer dat niet per se geliefd wil zijn door anderen maar haar werk gewoon goed wil doen. Ze volgt daarbij niet altijd het boekje en is niet meteen het toonbeeld van morele goedheid, maar ze gelooft wel in haar cliënt en is niet cynisch. Ook het mysterie rond Halla, de IJslandse regering en de premier is boeiend genoeg om de alomtegenwoordige verhaallijn van ‘moord-tevens-doofpotoperatie’ niet te eentonig te maken. Als de tweede aflevering ook nog een beetje sneller vooruit gaat dan de eerste, kan Stella Blómkvist een mooie toevoeging aan de Nordic noir worden.
Stella Blómkvist is vanaf zaterdag 3 maart te zien op canvas, vrt.nu en lumiereseries.com
