Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Dinosaurs

Kinderen Niet Toegelaten: Dinosaurs

We maken een reis. Samen keren we terug naar onze kindertijd. Althans, die van mij toch. Ik ben geboren in 1988, ik heb de volledige 90s en vroege jaren 2000 mijn jeugd mogen noemen. Als inwoner van die tijdsperiode kan ik jullie zeggen, de tv-programma’s die wij ‘in onzen tijd’ kregen als kinderen, die waren de shit. Wij hadden geen Ghost Rockers of kindvriendelijke piraten, wij hadden vechtende ninja-schildpadden, dinosaurussen, pratende baby’s en een of ander jongetje genaamd Arnold die volgens mij soms dingen deed, ik weet het niet meer zo goed. Wat ik wel nog weet, is dat veel van deze programma’s de grenzen durfden te verleggen van wat acceptabel was voor kinder-tv. Niets is als kind leuker dan effectief behandeld worden als volwassene en donkere thema’s te mogen ondergaan. Daarom zet ik nu en dan een show in de kijker die een indruk nagelaten heeft.

Vandaag kijken we naar Dinosaurs. Leeftijdsgenoten zullen de serie wellicht herinneren als een van de programma’s die Ketnet uitzond eens de schooluren voorbij waren. De serie ging over een gezin dino’s, de Sinclairs, en speelde zich af als een standaard family-sitcom uit die periode. Het programma werd gemaakt door de studio van Jim Henson, dezelfde man die achter de Muppets zat.

Beschouw het als een mix tussen The Flinstones en The Simpsons. De serie was duidelijk bedoeld voor kinderen, maar niet elk thema van het programma was even kindvriendelijk als we ons wellicht herinneren.

Grensoverschrijdend gedrag

Dinosaurs
De hoorzitting rond Harris zijn gedrag.

Zo was er één aflevering in het tweede seizoen getiteld “What Sexual Harris Meant”. In de aflevering zit Monica, een brontosaurus en vriendin van het gezin, zonder werk. Earl, de vader, stelt haar voor aan zijn baas en ze wordt aangenomen om bomen omver te duwen. Een respectabele carrière voor een gigantische dino, maar dat is buiten haar opzichter Al Harris gerekend. Al schildert zichzelf af als een ‘ladies man’ en heeft de bijnaam “Sexual Harris”. Bij het eerste gesprek tussen hem en Monica maakt hij al meteen dubbelzinnige opmerkingen, en wanneer ze niet ingaat op zijn avances wordt ze ontslagen. De rest van de aflevering gaat over een proces tussen Monica en Harris, waarbij Monica uiteindelijk haar gelijk haalt en andere meisjes inspireert om voor zichzelf op te komen. Er zit een mooie boodschap achter die veel mensen tot op vandaag in acht mogen nemen, maar toen ik hier als kind naar keek ging het mijn petje wat te boven. Naar het einde van de aflevering toe was ik wellicht nog aan het giechelen om het woord ‘sexual.’

Drugs

Dinosaurs
De Sinclair-familie op hun dieptepunt.

We blijven nog even in het tweede seizoen, maar gaan nu naar de aflevering “A New Leaf”, waarin Robbie, de zoon van het gezin, de typische puber uithangt en ruzie krijgt met zijn vader. Hij stormt naar buiten en vindt samen met een vriend een plant die hij nog niet kent. Ze eten van de plant en ontdekken dat ze er heel gelukkig van worden. Zo beginnen ze de plant te verspreiden, eerst naar hun gezin, die ze dan verder uitdelen. We zien hoe Earl zijn job verliest en het hem niets uitmaakt vanwege de plant, we zien hoe de baby honger heeft en genegeerd wordt omdat de familie te blij wordt van de plant. We zien hoe verschillende personages een verslaving krijgen en hoe dit hun functioneren beïnvloedt, om uiteindelijk tot het besef te komen dat ze het verkeerde pad opgaan en beslissen dat ze van hun verslaving af willen. Op het einde breekt Robbie even door de vierde muur, om het publiek rechtstreeks aan te spreken over de gevaren van drugs. Na enkele afleveringen van deze show te bekijken zou het mij echter sterk verbazen als hier nooit drugs aan te pas kwam.

Homoseksualiteit (en meer drugs)

Dinosaurs
Robbie durft al eens te experimenteren.

Dinosaurs hield ervan om boodschappen mee te geven aan de kijkers. Verdraagzaamheid stond hoog in het vaandel. In een tijdperk waar homoseksualiteit nog als grappig bekeken werd en veel series, zoals Friends, regelmatig grappen maakten over speculaties rond personages hun geaardheid, probeerde Dinosaurs wat tegengewicht te bieden. Kijk maar naar de aflevering ‘I Never Ate For My Father’, waarin Robbie tot het besef komt dat hij misschien geen carnivoor wil zijn, maar liever een herbivoor. Planteneters krijgen de bijnaam ‘herbo’ in deze wereld, want subtiliteit was nog niet uitgevonden. Doorheen de aflevering worden er constant parallellen getrokken tussen herbivoor zijn en zowel homoseksualiteit als drugs, en hierdoor verliest de boodschap zijn focus wel een beetje. Zo vindt Earl in Robbie’s kamer een zakje broccoli, en als hij hem erop aanspreek is hij “herbophobic” volgens Robbie’s vrienden. Uiteindelijk leren Earl en Robbie elkaar te begrijpen en verzoenen ze zich met elkaar.

De dood en het einde van de wereld

Dinosaurs

Als laatste wil ik het hebben over het einde van de serie. Dit is de reden waarom ik aan dit artikel ben begonnen, omdat de afloop van deze serie mij een trauma bezorgde als kind, een trauma dat ik tot op vandaag meedraag met mij. Indien je schrik hebt voor spoilers over een jeugdreeks die in 1994 eindigde is dit je officiële spoilerwaarschuwing.

De finale start onschuldig genoeg met een picnic. Het volledige gezin Sinclair eet samen in het moeras om de jaarlijkse terugkeer van de ‘bunch beetles’ te vieren. Tot hun teleurstelling komen de kevers nooit, want er is een fabriek over hun broedplaats gebouwd.

De kevers spelen een belangrijke rol in het klimaat, omdat ze een soort klimop opeten. Zonder hun bijdrage groeit het klimop ongecontroleerd verder. Earl wordt aan de leiding gezet van een werkgroep die het klimop onder controle moet krijgen, en wil dit doen door een soort vergif te spuiten.

Dinosaurs

Dat vergif doodt niet enkel het klimop, maar alle planten op de wereld. Earl moet dit oplossen van zijn baas door regen te maken. Hij beslist met zijn werkgroep dat ze dit voor elkaar kunnen krijgen door bommen in vulkanen te werpen, waardoor er hopelijk regenwolken zullen ontstaan. Dit loopt niet als gepland, de wolken komen er, maar blokkeren de zon volledig, volgens wetenschappers zal het tienduizenden jaren duren voor de zon terug te zien is. De temperatuur over heel de wereld daalt en dit zorgt voor de start van de ijstijd. De baas van Earl is niet bezorgd om wat hij veroorzaakt heeft, die is vooral bezig met hoeveel winst hij maakt doordat de bevolking in paniek is.

De aflevering eindigt in mineur met Earl die zich verontschuldigt aan zijn gezin, en aan zijn baby probeert uit te leggen hoe hij het einde van de wereld veroorzaakt heeft en ze nergens heen kunnen. We zien het gezin samen zitten, bibberend van de kou, terwijl de camera uitzoomt en ons voor de allerlaatste keer het Sinclair huis toont. Daarna volgt nog een beeld van een nieuwslezende dino, die zegt dat het enige weerbericht voor de komende toekomst bestaat uit sneeuw en meer sneeuw.

Ik was misschien te jong om volledig te snappen wanneer de show onderwerpen als seksisme, drugs en homoseksualiteit (of het taboe errond) aanpakte, maar ik wist maar al te goed wat sterven betekent. Ik bleef in tranen achter na het einde van een van mijn favoriete programma’s, niet enkel omdat ik de show zou missen, maar omdat iedereen ging sterven. De show gaf graag levenslessen mee, zoals veel sitcoms uit die periode, en de boodschap in deze aflevering is zeker belangrijk, maar het was ook verdomd traumatiserend. De echte wereld is geen rozengeur en manenschijn, daar was ik mij al vrij jong van bewust. Toch had ik een zeker vertrouwen in mijn fictieve reeksen, dat die er waren om mij op te beuren, om mij een wereld te tonen waar ik mee kon lachen en over kon wegdromen. Maar dit voelde alsof Samson & Gert zou eindigen met Gert die een tweeloop uit het tuinhuis haalt en een bloederig gat achterlaat waar ooit die mand stond.

Ik kan wel zeggen dat ik nooit in mijn leven een fabriek zal bouwen op de broedplaats van insecten, dus de serie is in zijn opzet geslaagd.

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels