Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Story Mode: hoofdstuk 2

Vroeg of laat worden we allemaal een dagje ouder, maar willen we – ondanks een groeiend aantal verantwoordelijkheden – onze hobby als gamer blijven volhouden. Wanneer we een game kunnen spelen, is dat meestal sporadisch en in flarden. In Story Mode bespreken we daarom games met een korte ervaring, die vooral een focus legt op het verhaal. Ideaal als alternatief voor de urenlange blockbustergames waar we minder en minder tijd voor hebben.

De laatste weken had ik hetzelfde voor als elke zomer. De dagen zijn langer, ik heb meer tijd, maar toch heb ik op deze warme dagen minder zin om te gamen. Ik heb enkele weken geleden God of War gekocht, wat nog ligt te wachten op een regenachtige dag. Ook Red Dead Redemption 2 ligt stof te verzamelen tot ik zin krijg om de tweede helft van de campaign af te werken. Ik vind die games geweldig en ik wil ze ook graag uitspelen, maar nu niet. Ze lopen niet weg. Tegenwoordig ligt mijn focus meer op de kortverhalen onder de games. Die games die je op enkele avonden kan afronden zonder dat je hoeft te jagen op collectibles. Deze games zijn bedoeld als korte ervaring, verhalen worden niet eindeloos uitgerokken en er lopen geen honderden NPC’s rond die je de nieuwste DLC aanprijzen. Net zoals vorige week bekijken we in willekeurige volgorde een aantal games. Eentje met een terugkeer naar de jaren ’90, de ander de verdwijning van een vriendin en tenslotte een mysterieus eiland. De speelduur is telkens gebaseerd op de gemiddelde duur op How Long To Beat tenzij anders vermeld.


Friendzoned

Ontwikkelaar: Purple Tear
Platformen: Android, iOS
Gemiddelde speelduur: 1,5 uur (eigen speelduur)

Ik heb een zwak voor verhalen die verteld worden aan de hand van chatberichten. Als het verhaal juist aangepakt wordt, kan die stijl zeer goed werken. Toen ik tijdens het browsen van de Play Store op Friendzoned stootte, moest ik het dus onmiddellijk downloaden.

In Friendzoned beleef je het verhaal van jouw personage, dat je zelf een naam mag geven. Hij heeft net het nummer gescoord van een meisje uit zijn school en het klikt tussen de twee. Al snel zijn er nog personages mee gemoeid. Een vriendin van het meisje, een jongen waar ze ooit mee op date ging, familieleden, … Voor je het weet, is er ook een verdwijning en mogelijke ontvoering mee gemoeid. Het is aan jou om het mysterie op te lossen en te zorgen dat er geen slachtoffers vallen.

Friendzoned
© Purple Tear

Ik had het spel ‘s avonds laat ontdekt en was van plan om het eventjes te spelen tot ik moe werd. Plots was het twee uur ‘s nachts en had ik net deel twee afgewerkt. Friendzoned bevat geen echte gameplay, maar de wijze waarop het verhaal verteld wordt, blijft boeiend tot op het einde.

Ik kan niet veel vertellen over het spel zonder al te veel weg te geven, maar weet dat het spel gratis is (mits af en toe een advertentie) en dat het verhaal intussen al drie vervolgen heeft. De eerste twee zijn beschikbaar in het Engels en duren elk een tweetal uur. Friendzoned 3 en 4 zijn enkel in het Frans beschikbaar dus hoeveel van het verhaal je nu al kan meemaken, hangt wat af van hoeveel talen je kan lezen. Hoe dan ook, ik was geboeid door het verhaal van Friendzoned en zou het zo aanraden.


Gone Home

Ontwikkelaar: Fullbright, Blitworks
Uitgever: Fullbright, Annapurna Interactive, Majesco Entertainment
Platformen: PS4, Xbox One, Nintendo Switch, Microsoft Windows, Linux, Mac OS, iOS
Gemiddelde speelduur: 2 uur

Door de manier waarop het verhaal verteld wordt, slagen de makers erin om je te laten meeleven met personages die je zelf nooit ontmoet.

In Gone Home komt jouw personage thuis van een lange reis. Doorheen de ouderlijke woning vind je brieven, boeken, audiocasettes (het spel speelt zich af in de jaren ’90) die allemaal helpen om een beeld te schetsen van wat er zich tijdens je afwezigheid heeft afgespeeld. Door op onderzoek te gaan ontdek je steeds meer en meer. Zo zal je gaandeweg ook meer van de woning kunnen betreden door bijvoorbeeld de bewaarplaats van een sleutel te ontdekken of de code van een cijferslot.

Gone Home is een game die je aandacht eist. Het is het soort spel waar je enkel van kan genieten door er zelf energie in te stoppen. Je kan door het spel gaan door enkel het broodnodige te doen, ik kan zelfs zeggen dat ik het van begin tot einde kan spelen in zo’n 90 seconden, maar daarbij doe je jezelf en de game onrecht aan. Bovendien zal je je voorgoed afvragen wat er nu in die ene kist zat waarvan je de code nooit ontdekt hebt.

Gone Home
© Fullbright, Annapurna Interactive, Majesco Entertainment

Doorheen het huis hangt trouwens een akelige sfeer, het soort sfeer dat nu eenmaal bij een groot, leeg huis tijdens een onweer hoort. Gone Home gaat echter nooit de horror-route op, er is niets in dit spel om bang van te zijn, maar het helpt om je in het personage te verplaatsen. Bij mijn eerste speelbeurt ging ik soms traag doorheen bepaalde gangen, of keek ik af en toe achter mijn rug, om toch maar zeker te zijn dat ik alleen was.

Tegen het einde van de game leer je over elk personage bepaalde zaken. Hoe ze zich naar de buitenwereld opstellen en hoe ze in hun gezin opstellen. Bij elk personage leer je ook enkele dingen die de rest van het gezin niet mag weten. Door het verhaal op deze manier te vertellen, slagen de makers erin om je te laten meeleven met personages die je zelf nooit ontmoet.

Gone Home is een vrij korte ervaring, zoals eerder gezegd kan je het letterlijk uitspelen in 90 seconden, maar zelfs als je je tijd neemt en echt alles wilt onderzoeken, zal je speeltijd variëren tussen de drie en de acht uur. Ik moet wel toegeven dat, sinds ik het spel voor het eerst ontdekte enkele jaren geleden, ik al meerdere malen naar huis teruggekeerd ben en dat deze keer ook niet de laatste keer zal zijn.


Oxenfree

Ontwikkelaar: Night School Studio
Uitgever: Night School Studio
Platformen: PS4, Xbox One, Android, Nintendo Switch, iOS, Microsoft Windows, Linux, Mac OS
Speelduur: 5 uur

Oxenfree is een stijlvol paranormaal mysterie waarbij jouw keuzes je leiden naar één van zo’n vijftien verschillende mogelijke eindes.

In Oxenfree speel je als Alex, een tiener die een eiland gaat bezoeken met haar vrienden voor een feestweekend. Al snel leer je dat er vreemde dingen aan de hand zijn op het eiland. Op je radio ontvang je vreemde boodschappen en bovendien lijkt de tijd rare dingen te doen en verdwijnen je vrienden al graag eens.

Oxenfree is een stijlvol paranormaal mysterie waarbij jouw keuzes je leiden naar een van zo’n vijftien verschillende mogelijke eindes. Ook je relatie met bepaalde personages wordt beïnvloed door wat jij doet en zegt. Gameplay bestaat vooral uit rondlopen en dialoogkeuzes, waarbij de aandachtige speler wellicht enkele extra collectibles kan opmerken die het verhaal meer zullen uitdiepen.

Oxenfree
© Night School Studio

Het verhaal en de tekenstijl gaan mooi samen, Oxenfree is aangenaam om naar te kijken. Ook de voice acting is goed gedaan. Het mysterie hield me geboeid tot het einde, al waren er momenten waarop mijn aandacht toch wat afzwakte. Voornamelijk op momenten waar je een heel stuk moet terugkeren op je stappen. Lange wandelingen in dit spel storen niet zolang de personages boeiend blijven. Gewoonlijk is dit ook zo maar soms moet je letterlijk naar de andere kant van het eiland wandelen in stilte. Deze momenten hadden kunnen ingevuld worden met wat dialoog onderling tussen de personages, iets wat anders altijd een sterk punt was van deze game.

Verder heb ik enkel lovende kritiek over deze game. Het was een vrij korte ervaring, die je op een avond of een weekend kan uitspelen, maar door de mogelijkheid om andere eindes te zien, is de speelduur meteen een pak hoger. Neem even een ferry naar Edwards Island, je zal het je niet beklagen.

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels