In onze maatschappij is het tegenwoordig allemaal zo moeilijk en gecompliceerd. Vroeger hé, vroeger was het allemaal een pak simpeler! Je werkte, waste, plaste en dronk in hetzelfde dorp en na zestig jaar van dit gedoe ging je dood. Op voorwaarde natuurlijk dat je niet doodging in een burenruzie van je leenheer of de pest opliep. Hmm. Misschien is simpeler natuurlijk niet altijd beter. Tijd om het eens zelf te ondervinden in het langverwachte Kingdom Come: Deliverance.
Ontwikkelaar: Warhorse Studios
Uitgever: Deep Silver
Platform: PlayStation 4, Xbox One, pc
Aantal spelers: 1
Release: 13 februari 2018
Er is controverse over dit spel vanwege uitspraken gemaakt door de creative director over Gamergate en minderheden. Ik heb het spel niet anders beoordeeld door de politieke uitingen van deze man.
Reviewcopy bekomen via uitgever.
Het leven zoals het is: Plebejers
Het jaar is 1403 en er is ambras in het koningshuis. Absoluut niet van toepassing op Henry, een jonge knaap die na een nachtje pintelieren z’n roes ligt uit te slapen in zijn strooien bed. Dat was het plan, zijn moeder heeft echter iets anders in gedachten: klusjes uitvoeren voor zijn vader, de dorpssmid. Even schulden gaan inlossen met je vuisten, flirten met de barmeid, en vervolgens kak werpen naar pas geverfde gevels. (Slechts één van die dingen stond op je takenlijstje.)
“Tijd om wat roet in het eten te gooien”, dacht het buitenlandse leger wanneer ze besloten om het dorp te overrompelen en iedereen om zeep te helpen. Ook Henry’s pa en ma mogen eraan geloven, en de jonge knaap vlucht. Uiteindelijk ben je maar een arme sukkelaar die in heel zijn leven nog nooit op fatsoenlijke wijze een zwaard hanteerde. Gelukkig is Henry net iets beter in het vluchten van de strijd, want hij slaagt erin een nabij gelegen kasteel te waarschuwen voor het gevaar.
Dit is het begin van zijn verhaal doorheen het land Bohemia. Het pakt zijn tijd om je doorheen het hoofdverhaal te leiden en brengt je vrij veel variatie, zoals het altijd zou moeten zijn. Je zal vooral de leenheren bijstaan met raad en daad, en hun taken leiden je doorheen heel het land. Hun vereisten zijn enorm gevarieerd. Zo moet je je beste speurneus opzetten om een paar moorden op te lossen, pintelieren met een onorthodoxe priester, en een vijandig kamp binnensluipen om sabotage te plegen ter voorbereiding op een grote aanval.
Realisme > plezier
Alles draait rond realisme in dit spel, en deze drive voor realisme is terug te vinden in alle systemen van het spel.
Alles draait rond realisme in dit spel, en deze drive voor realisme is terug te vinden in alle systemen van het spel. Een ongelukkige klap op het achterhoofd kan het einde van je leven betekenen nog voordat je je knuppel kon trekken, mensen kijken op je neer wanneer je eau de riool draagt en verkopers hun prijzen zijn op mysterieuze wijze een pak hoger als je hen aanspreekt in kapotte plunjes bedekt in andermans bloed.
Ook zal Henry niet direct in een vijver duiken, aangezien zwemlessen niet in het curriculum zaten van het plebs. Brieven laat je ook beter lezen door meer geletterden totdat je zelf leert lezen. Tijd om je beloning te incasseren voor een voltooide job? Beter wachten tot dageraad, want niemand heeft zin om te kletsen wanneer ze proberen te pitten. Van plan om een gestolen boek te verkopen aan de buurman van de eigenaar? Geen strak plan, want deze zal je aangeven bij de wachters. Zoals ik al zei: realisme is terug te vinden in alle aspecten van het spel.
De monotonie van het dagdagelijkse leven
Het doet vooral pijn wanneer je in de cel gegooid wordt en twintig minuten naar een laadscherm mag kijken.
Er is echter een reden waarom games vaak realistische handelingen versimpelen, en dat is omdat ze saai zijn om constant te ondergaan. Telkens een bad nemen, kledij laten maken en je wapens laten slijpen is nog niet zo erg. De tergend trage laadtijden aan de andere kant zijn pure hel. Fasttravelen is helemaal niet zo snel, en slapen en wachten had gerust wat sneller mogen gebeuren. Het doet vooral pijn wanneer je in de cel gegooid wordt en twintig minuten naar een laadscherm mag kijken. (Het is wel effectief om een brave burger te zijn/alle getuigen uit te moorden).
Het streefdoel van realisme zorgt ook voor een aantal uitzonderlijk stomme keuzes. Naast autosaves voor en na hoofdmissies ben je namelijk gedwongen om het prijzige goedje genaamd Savior Schnapps te consumeren. Er is zelfs een diskettelogo te spotten op het flesje. Hoe schattig… Een systeem dat op papier goed klinkt met als doel savescumming tegen te gaan. Op papier een goed plan om de speler te dwingen met zijn acties te leven. Met een recente patch kun je gelukkig wel opslaan wanneer je afsluit, in plaats van het item hiervoor te moeten gebruiken. Warhorse Studios had ook nog niet alle stretchgoals waargemaakt, maar volgens een recente update komen deze eraan als DLC.
En garde!
Wanneer je trouwens besluit om een boef een kopje kleiner te slaan, moet je een vrij ingewikkeld vechtsysteem met verscheidene manoeuvres onder de knie krijgen. Deze doen nog het meeste denken aan For Honor. Een tegen een kan al een serieuze uitdaging zijn. Twee is nog net doenbaar. Belangrijk hierbij is dat je rekening houdt met het terrein en je positie tegenover Juul Krapuul en z’n maatje. Als ze je omsingelen, is je doodvonnis al getekend. Vergeet het maar om in het begin te vechten tegen drie of meer bandieten. Dit moeilijk systeem wordt helaas ook vergezeld door een stomme ontwerpfout. Je kiest namelijk hoe je aanvalt met behulp van datzelfde analoog stokje dat ook de camera bestuurd. Mik iets te snel naar links en je staat opeens met je rug naar de vijanden in het niets te slaan.
Gelukkig verplicht Kingdom Come: Deliverance je bijna nooit om met zwaard en schild op de oppositie te timmeren. Leren boogschieten is ook perfect mogelijk, en met perfect bedoel ik dat je precies een kruik vodka achter de kiezen hebt tijdens het mikken. Geniepig rondsluipen is ook een leuke optie, en als je liever niet je handen vuilmaakt, kun je altijd je mooiste zondagspak aantrekken. Tijd om die gladde tong te werk te stellen. Bijna is hier het sleutelwoord, want halverwege het spel word je gedwongen om te duelleren met een beer van een kerel. Dus dikke pech als je liever rondsloop in plaats van Don Quichote uit te hangen. Ikzelf had enorm veel geluk want na een half uur knokken tegen deze kolossus, besloot het spel dat ik mijn tegenstander wist neer te halen. Vreemd, want ik was op dat moment heldhaftig aan het vluchten naar de andere kant van de kamer. Dit probleem kwam ook voor in een andere actie-RPG, Deus Ex Human Revolution,: veel opties om situaties aan te pakken maar standaard sla-erop-met-al-uw-macht-bazen.
Glitches, glitches OVERAL!
Er is altijd wel iets vreemd en glitchy aan de hand op je scherm.
Dat Kingdom Come: Deliverance een onafgewerkt boeltje zou zijn, zag iedereen van mijlenver aankomen. Zo’n groot en ambitieus project door een nieuwe studio zou niet vlotjes van start gaan. Er is altijd wel iets vreemds en glitchy aan de hand op je scherm. De frame rate is niet altijd even consistent, texturen en voorwerpen worden stuk voor stuk geladen, wat zorgt voor vreemde taferelen. NPCs begroeten je ook constant terwijl je al in een gesprek zit met iemand anders.
Op zich nog onschuldige glitches die door de vingers te zien zijn. Helaas blijft het daar niet bij. Er zijn namelijk ook bugs die het onmogelijk maken om missies te voltooien. Tijd om opnieuw te beginnen en hopen dat je deze keer niet terug in datzelfde probleem loopt. Het is onbegonnen werk om al die zaken aan te halen en zou voor genoeg inhoud zorgen voor een apart artikel.
Grafisch gezien is Kingdom Come niet direct een parel, zoals je wel kunt oordelen aan de screenshots. Het doet soms wat denken aan een vroege PS3-game en niet iets wat thuishoort op onze huidige generatie consoles. Tegenover de iets mindere graphics staat dan weer een fenomenale soundtrack die zich zo naast titels zoals Skyrim en The Witcher 3 mag zetten. Het symfonisch orkest blaast me figuurlijk van mijn sokken en past perfect in de setting.
Greetings from the Kingdom Bohemia!
Henry zijn verhaal is lang en uitvoerig. De jongeman reist doorheen Bohemia en voordat je de aftiteling voorbij ziet scrollen, ben je al gemakkelijk een vijftig tot zestigtal uurtjes uur zoet met zijn queesten voor wraak, faam en liefde. Als je in Kingdom Come: Deliverance het onderste uit de kan wilt halen, is het mogelijk om daar nog eens een dikke twintig uur bovenop te plakken met de dertig missies tellende verhaallijn en vijftigtal zijmissies.
Kingdom Come: Deliverance bij bol.com
