Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

dissidia finfal fantasy nt cover art

Dissidia Final Fantasy NT review: mag het iets meer zijn?

In 2008 kwam Square Enix met een uniek voorstel op de proppen. Als we nu eens een arena-vechtspel maken met alle Final Fantasy-helden en slechteriken in het keuzeraster? Het was zo gek dat het weliswaar werkte. Dissidia Final Fantasy was een pareltje op de PSP, dat drie jaar later een prequel kreeg met extra personages en in 2015 kwam er zelfs een arcade-versie uit in Japan genaamd Dissidia Final Fantasy NT. De NT staat voor New Tale en deze werd dit jaar uitgebracht op de PS4. De kern van het spel bestaat uit losse matches, die je zowel online tegen vriend en vreemde kan spelen of offline tegen de computer. Zo kunnen Final Fantasy-fans nu eens en voor altijd beslissen wie de sterkste is: Cloud, Lightning of Noctis?

Ontwikkelaar: Team Ninja
Uitgever: Square Enix
Platform: Playstation 4
Aantal spelers: 1 tot 6 online
Release: 30 januari 2018

Exemplaar bekomen via uitgever.

De verhaalmodus kan een game maken of kraken

De Dissidia-reeks speelt zich af in een alternatieve tijdlijn, waar de goden Cosmos en Chaos heersen. Hun eeuwige gevecht zorgt voor de balans die de wereld in stand houdt. Om hen te helpen bij dat gevecht selecteren ze elk verschillende kampioenen uit andere werelden en dat in een eeuwig durende cyclus. Klinkt als een standaardverhaal recht uit Japan of een Rick and Morty-aflevering, alleen komen de kampioenen hier uit alle verschillende Final Fantasy-werelden. 

Het offline singleplayer-verhaal in de nieuwe game gaat verder waar de originele Dissidia eindigde. De goden zijn verdwenen en de eeuwige cyclus zit erop, maar toch worden de kampioenen opnieuw opgeroepen. Deze keer door twee nieuwe goden, Materia en Spiritus, die zelf ook niet helemaal doorhebben wat er precies aan de hand is. Een ding is duidelijk, er moet opnieuw gevochten worden om de wereld te redden, wubba lubba dub dub!

Dissidia Final Fantasy NT recensie
Oversized zwaard en crazy kapsels, ja hoor: dit is Final Fantasy.

Soms was het vroeger echt beter

Een goede single player had Dissidia Final Fantasy NT aantrekkelijker kunnen maken voor een groter publiek.

Hoewel de verhaallijnen in de Dissidia-reeks nooit echt bijster origineel waren, zorgde het wel voor de nodige fan service. Die momenten vind je in Dissidia Final Fantasy NT ook terug weliswaar in mindere mate, maar alleen laat de game je er wel erg hard voor werken. Waar je in de vorige reeksen met elke held een verhaallijn kon uitspelen, is er nu slechts één hoofdverhaal opgedeeld in enkele vertakkingen met filmpjes en een paar gevechten. Die moet je wel stuk voor stuk vrijspelen en dat doe je door een heleboel losse matches te spelen. Af en toe, maar echt niet snel, krijg je als beloning van de game één Memoria waarmee je het verhaal een stapje verder kan ontdekken.

In alle eerlijkheid zorgt dit ervoor dat je de, sowieso al magere, verhaalmodus snel wil laten voor wat het is. De leuke momenten waarin je favoriete personages elkaar sarcastisch treiteren en de episch moeilijke baasgevechten met de Final Fantasy-summons zoals Leviathan of Odin, zijn niet genoeg om de verhaalmodus interessant te houden. En dat terwijl het verhaal in de vorige games echt een motivatie was om alle personages eens te testen en extra combo’s te verdienen. Een goede singleplayer-campagne had Dissidia Final Fantasy NT aantrekkelijker kunnen maken voor een groter publiek en voor gamers die zich niet graag online begeven.

Uit chaos ontstaat orde

Je moet geen ingewikkelde combo’s onthouden in Dissidia. Je hebt slechts twee knoppen (cirkel en vierkantje) om mee aan te vallen. Cirkel in combinatie met vooruit, achteruit, sprinten of springen levert gelukkig wel enkele variaties op, maar daar moet je het mee doen. In Dissidia draait het om welke aanval je gebruikt op welk moment, meer dan hoe goed je een toetsencombinatie onder de knie hebt. Met de cirkelknop voer je bravery-aanvallen uit, deze doen geen schade aan de levensmeter, maar bouwen jouw uit te delen schade op. Wanneer je bravery points voldoende hoog zijn, kun je met het vierkantje één vernietigende hitpoints-aanval uitvoeren op je tegenstander. Is je aanval sterk genoeg, dan is je slachtoffer KO en spawnt deze een beetje later terug op het veld. Had je niet genoeg kracht, dan gaat zijn levensmeter achteruit en wordt een volgende aanval makkelijker. Strategisch denken vormt duidelijk de kern van deze fighter.

Chaos in Dissidia Final Fantasy NT
Dissidia pleegt een visuele aanslag op je ogen! Tenzij je in Japan woont, dan is dit dagelijkse kost.

Het verloop van een gevecht hangt ook grotendeels af van je teamindeling. Je speelt telkens een 3-versus-3 match en alle personages hebben hun eigen sterktes en zwaktes. Ten eerste is elk personage onderverdeeld in één van vier klasses: Vanguard, Assassin, Marksman of Specialist. Vanguard-personages, zoals Cloud en Sephiroth, moeten het vooral hebben van krachtige, maar langzame aanvallen. Hun aanvallen primeren op die van de anderen, terwijl Assassins, zoals Zidane (FFIX) of Tidus (FFX), lichter, maar sneller kunnen aanvallen. Als derde heb je de Marksmen, die een arsenaal aan veilige lange afstandsaanvallen hebben. Dit zijn vooral de personages die rekenen op magie zoals Ace (FF Type 0) of Terra (FFVI). De laatste klasse, Specialists, waaronder Vaan (FFXII) en Bartz (FFV), zijn aparte gevallen. Elk personage in deze klasse heeft een unieke combinatie uit de andere drie klassen. Dat maakt ze moeilijk om te beheersen, maar ze kunnen je wel een tactisch voordeel opleveren.

Hou enkel in het achterhoofd dat je team maar zo sterk is als de zwakste schakel, want al snel gaan je tegenstanders de beginner in je groep viseren.

Naast het klassensysteem heeft elk personage nog eigen voordelen en specifieke aanvallen, zo is er zeker voor elk wat wils. Hou enkel in het achterhoofd dat je team maar zo sterk is als de zwakste schakel. Om zowel de online als offline matches te winnen, moet je namelijk drie KO’s verzamelen tegen het andere team. In principe kan je driemaal dezelfde persoon uitschakelen en de match winnen. Vooral tijdens online matches kan dit voor wat frustraties zorgen. Al snel gaan je tegenstanders de beginner in je groep viseren. Dan moet je echt sympathiek en vaardig genoeg zijn om je teamgenoot uit de brand te slepen. Dit is zeker niet evident, je zal erg vaak bezig zijn om jezelf terug te vinden op het scherm, één tegenstander uit te kiezen en voortdurend rond je te kijken of iemand anders het tegelijk op jou gemunt heeft. Dit zorgt voor letterlijke chaos op je scherm, waardoor je strategie en tactiek gewoon in het water kunnen vallen. Online kan je gelukkig om hulp vragen of instructies geven aan je teamgenoten, als je tenminste een chat-app zoals Discord of Skype gebruikt. De game zelf laat je enkel toe om vooringestelde chatberichten door te sturen. Als je met willekeurige mensen online speelt, dan heb je met die berichten zeker niet genoeg om deftig te communiceren.

Dissidia Final Fantasy NT review
Recht in de schouders, Tidus toont geen genade.

Als laatste element kan een gevecht nog beïnvloed worden door de summon-keuze die je aan het begin van elke match maakt. De gigantische monsters doen niet alleen mee als boss fights in Dissidia, je kan ze ook nog eens oproepen tijdens een match voor enkele statusvoordelen en bravery-aanvallen op je tegenstanders. Aan het begin van het spel moet je een willekeurig kristal kiezen waar je eerste summon achter zit verborgen, een beetje onnodig, maar oké. Je speelt meer summons vrij door simpelweg ontelbaar veel matches te blijven spelen. Deze gamechangers kan je enkel oproepen tijdens een match wanneer een kristal verschijnt die je vervolgens moet kapot slaan. Het team dat hier het snelst werk van maakt, ziet zijn summon-metertje vollopen. Na enkele kristallen kan je de gekozen summon van jouw team oproepen. Hoe meer teamleden dit tegelijk doen, hoe sneller je hulp arriveert. Tijdens het oproepen ben je namelijk kwetsbaar om zomaar aangevallen te worden zonder verdediging. Extra chaos, maar ook een uitstekende strategische kans om het gevecht te keren, die gelukkig niet echt overpowered is.

Alles in een nieuw jasje

Dissidia Final Fantasy NT ziet er goed uit, de consoleversie is gewoonweg niet te vergelijken met z’n PSP-voorgangers. Het was slim om geen hyperrealisme na te streven. Sommige personages, zoals Zidane, zijn daar niet geschikt voor. Per personage zijn er ook enkele outfits en wapens vrij te spelen, helaas puur cosmetisch. Sommige outfits zijn leuke knipogen naar andere spin-offs, maar de meeste zijn gewoon verschillende kleurschakeringen. Je moet ook best wat matches spelen om een outfit vrij te spelen. Af en toe heb je geluk en zit er een eentje tussen de treasures die je kan verdienen. Maar niets wat echt als een meerwaarde aanvoelt.

Dissidia Final Fantasy characters
Een vreemder trio kom je zelfs in Fifty Shades niet tegen.

Niet alleen de personages zien er goed uit, de arena’s kregen ook de nodige grafische aandacht. Elke arena is geïnspireerd op één locatie uit elke Final Fantasy en heeft z’n eigen dynamische terreinopties. Platformen die bewegen, gevechten op de achtergrond, het zorgt telkens voor een leuke en onverwachte afwisseling. Alleen jammer dat het beperkt blijft tot één locatie per game. Al snel ben je door alle arena’s heen en dat is echt een gemiste kans. Misschien was het leuker om enkele arena’s te kunnen vrijspelen en niet al die onnodige cosmetische prullaria. Op de muziek valt zoals gewoonlijk niks aan te merken. Er is een ruim verleden om uit te putten en daar werd rijkelijk gebruik van gemaakt.

Het goede, het slechte en de harde waarheid

Dissidia Final Fantasy NT is op het eerste gezicht een chaotisch spel. De zes personages op het veld die door elkaar vliegen, maken het geheel soms moeilijk te volgen. Maar wie de tijd en moeite neemt, zal merken dat onder de chaos een strategische game ligt te wachten. Voor een echte uitdaging speel je het spel dan ook best online met enkele vrienden. Stem je personages goed op elkaar af en gebruik een communicatiemiddel zoals Discord voor de perfecte coördinatie. Offline kun je voldoende oefenmatches spelen om de verschillende Final Fantasy-personages tegen elkaar op te zetten en onder de knie te krijgen. 

Voor de Final Fantasy-fan ligt er zeker een plezierig spel op je te wachten. Alleen missen we echt een goede verhaalmodus die deze erg niche game had kunnen opentrekken naar een breder publiek. Want wie Final Fantasy niet kent, zal deze game niet snel oppikken. Daarnaast was extra content voor iedereen leuk geweest. Bijvoorbeeld het vrijspelen van meer personages uit de verschillende Final Fantasy-games zoals Tifa of Edgar. De arena’s zijn super om in te spelen, maar ook hier missen we meer opties. We vragen misschien veel, maar de game wordt wel als een volwaardige consoleversie in de markt gezet. Helaas heeft de nieuwe Dissidia te weinig om het lijf om dat waar te maken. Er komt zeker extra DLC aan om de game aan te dikken, maar die moet je dan weer aankopen met een seizoenspas. Die strategie voelt toch wat wrang. Een halve game afleveren aan volle prijs om vervolgens extra geld te vragen voor DLC? Dat lijkt een beslissing voor de centen en niet for the players.

Dissidia Final Fantasy NT is te koop bij bol.com

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels