Captain Toad: Treasure Tracker review – op schattenjacht

Ten tijde van de Wii U was ik wel al verkocht aan Captain Toad: Treasure Tracker. Raar genoeg heb ik de game uiteindelijk, wegens indertijd waarschijnlijk te prijzig voor mijn miezerig studentenbudget, niet gekocht. Al moet ik toegeven dat het feit dat het op de Wii U was, die toen al wat van zijn shinyness begon te verliezen, er ook wel voor iets tussen zat. Maar daar kwam de Nintendo Switch en een port van het puzzelspel. Kan het me uiteindelijk bekoren?

Het objectief van Captain Toad: Treasure Tracker is om Captain Toad, en later in het spel ook Toadette doorheen een miniwereldje naar de ster te begeleiden om zo het level uit te spelen. Er zijn ook andere opdrachtjes waarbij je een soort raceparcours dient af te leggen. En ten slotte zijn er ook nog een aantal levels waarin je meerijdt in een mijnkarretje en je vijanden, diamanten en meer dient te verzamelen door er met rapen naar te gooien. Globaler dien je eerst Toadette, en dan Toad te gaan redden van Wingo, een gigantische vogel.

De charme van de game zit hem sowieso in de gameplay. De wereldjes die in kubusvorm zijn opgebouwd, zien er meestal wel leuk en uitnodigend uit om alle hoekjes en kantjes te gaan ontdekken. Het spel zorgt daar ook wel voor door na het voltooien van het level een mini pixeltoad te verstoppen. Maar het is dus in hoofdzaak aan jou, om Toad of Toadette, die naast lopen en zaken uit de grond trekken niet veel kunnen, doorheen het 3D-eilandje te leiden. Daar zit het leuke dat de levels met zorg opgebouwd zijn om bijvoorbeeld een doorgang, knop, sleutel of iets anders wat weg te steken achter een object. Eens je wat met de camera draait, komt die dan natuurlijk wel tevoorschijn. Maar sommige levels zijn wel zeer inventief op dat vlak. Sommige bevatten ook zodanig veel elementen dat je je afvraagt hoe ze er zijn in geslaagd dat allemaal op zo’n klein oppervlak op te bouwen zonder dat het overweldigend overkomt.

Naast die leuke vormgegeven wereldjes heb je ook nog, in mijn ogen iets te vaak, andere levels die nogal droog zijn opgebouwd uit enkel Super Mario 3D World-elementen zonder iets van toegevoegde sfeer. Ik heb het dan bijvoorbeeld over een racelevel volledig opgebouwd uit van die gele blokken die wegvallen na erover gelopen te hebben. Een ander voorbeeld is een level opgebouwd uit groene vlakken die een pad uitplooien dat na verloop van tijd weer verdwijnt. En het is juist die toegevoegde sfeer waarover ik het in de alinea hierboven heb, die de leveltjes anders wel interessant maakt.

En dat je precies wat mist van sfeer in de hoofdgame merk je eens je de nieuwe levels gebaseerd op Mario Odyssey vrijspeelt. Die zijn in één woord prachtig. In het New Donk City-eilandje bijvoorbeeld vind je echt iedere keer dat je het speelt een nieuw detail. De sfeer en Nintendo-charme springt er hier van af. Begrijp me nu natuurlijk niet verkeerd dat de verhaalmodus daarom minder leuk is om te spelen. Ik miste helaas iets om er ten volle van te kunnen genieten. Het hoofdspel heeft natuurlijk ook wel zijn gems van wereldjes. Zo zijn de levels op een trein zeer leuk opgevat en zit er ééntje tussen met het thema “1001 nacht” die ik ook prachtig vond. De torens voorgaand op de boss-fights zijn ook zeker te vermelden als een van de leukste levels die het spel te bieden heeft.

Captain Toad: Treasure Tracker is te koop bij bol.com