Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Maya review: gezelschapsspel op vertrouwd terrein

In het gezelschapsspel Maya van White Goblin Games sta je aan de start van een eeuwenoude beschaving. Door een lege landkaart te cultiveren zorg je voor tempels, steden en velden vol gewassen. Maar je bent niet de enige stam die het schiereiland Yucatán wil innemen. Wie het snelst tempels & steden kan omringen met landbouwgrond wordt de grootste stam en de winnaar van het spel.

Spelontwerp: Brett J. Gilbert & Trevor Benjamin
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2-4
Leeftijd: 8+
Speelduur: +-45 min

Reviewexemplaar verkregen via uitgever.

Maya boardgame

Maya ziet er bekend uit

Maya speelt als een strategische puzzel of een ingewikkelde vorm van OXO.

Het speelbord van Maya doet lichtjes denken aan dat van Catan. Ook het idee om via gewassen en steden je beschaving op te bouwen ligt in dezelfde lijn. Maar daar stopt de vergelijking, want Maya speelt eerder als een strategische puzzel of een ingewikkelde vorm van OXO. Je start vanuit één tempel, waar je ofwel gewassen mag aan mag bouwen ofwel een stad bij je tempel uitbreiden. Wie een tempel en de steden daarvan kan omringen met het grootst aantal gewassen in eigen kleur, krijgt extra punten. Hoe meer spelers er zijn, hoe meer land op het schiereiland je ter beschikking hebt. Wanneer iemand al zijn gewassen heeft opgebruikt, stopt het spel en wint de speler met de hoogste score.

Maya gezelschapspel

Hoe bouw je een indrukwekkende beschaving?

Op het spelbord zie je enkele steden vermeld staan met een tempelsymbool. In het begin staat er slechts één tempel al gebouwd, namelijk op Tikal. Elke speler heeft ook een gedekt stapeltje plantagetegels voor zich liggen. Je start het spel met vijf willekeurige gewassen die je uit die stapel trekt. Dit kunnen pepers, kalebassen (squash in het spel), aardappelen of maïs zijn.

Je speelt om de beurt en kiest telkens uit één van twee acties: gewassen leggen of een stad uitbreiden. Je mag één of meerdere gewassen van dezelfde soort leggen in één beurt. Daar zijn wel enkele regels aan verbonden: je moet starten aangrenzend aan een andere tegel, maar maakt niet uit met welk gewas of van wie dat is en het is verplicht om je tegels in één ketting te leggen. Per gewas dat je legt, krijg je één punt. Leg je gewassen verder aan jouw eerdere plantages van dezelfde soort, dan kan die punten er opnieuw bijtellen, denk Scrabble. Leg je een gewas naast een tempelicoon op het bord, dan mag je daar ook een tempel op bouwen.

Wie wint, wie verliest?

Het is dus belangrijk om niet te snel gewassen rondom te bouwen, maar wacht je te lang dan kan de tegenstander onder je duiven schieten.

Om te winnen moet je wel meer doen dan enkel gewassen in een ketting aan elkaar rijgen. Je breidt best de tempelgebieden uit. Dit doe je door een plantagetegel om te draaien en naast een tempel of andere gedekte tegel te leggen. De tempel plus deze gedekte tegels vormen een stad. Wie de stad kan omringen met het meeste gewassen scoort extra punten. Eenmaal een stad volledig omringd is door gewassen of de buitenkant van het spelbord tel je deze punten. Hoeveel punten je krijgt, is afhankelijk van het aantal gedekte tegels er in totaal omringd zijn. Hoe meer tegels, hoe meer punten je krijgt. Het is dus belangrijk om niet te snel gewassen rondom te bouwen, maar wacht je te lang, dan kan de tegenstander onder je duiven schieten. Het spel zorgt ervoor dat je niet eindeloos kan uitbreiden rond één tempel. Zo mogen steden niet aan elkaar verbonden zijn op het spelbord. Gedekte tegels in een ketting rond één tempel mogen niet grenzen aan gedekte tegels die verbonden zijn aan een andere tempel. Er komt dus wel wat strategie en denkwerk aan te pas.

Wanneer iemand uiteindelijk al zijn gewassen heeft opgebruikt, stopt het spel meteen. De steden die niet helemaal omringd zijn, worden ook niet meer meegeteld. Wie op dat moment de meeste punten heeft, mag zich tot winnaar en rechtmatig stamhoofd uitroepen.

maya white goblin games

Om voor wat afwisseling te zorgen, werkt het spel ook als je de eerste tempeltegel op een willekeurige andere locatie legt. Of je kan starten met twee tempels, maar dan moet je wel kiezen uit Tikal, Palenque, Uxmal of Coba. De andere spelregels blijven in beide situaties ongewijzigd.

Nostalgisch mooi

Maya zit verpakt in een stevige doos waarin je eerst het speelbord en de instructies terugvindt. Daaronder is er één vak om de tegels & tempels in op te bergen. Je krijgt er enkele zakjes uit plastiek bij zodat je alle verschillende componenten gescheiden kan houden met minder kans op verlies. De tempels bestaan uit zowel tegels als kleine miniaturen die je op de tegels kan leggen. Het is geen noodzaak zoals de huizen en hotels dat zijn in Monopoly, maar het maakt het spelbord visueel duidelijker en interessanter.

De illustraties passen mooi bij het thema en doen nostalgisch denken aan gezelschapsspellen uit de jaren ’90.  Het spelbord was praktisch en duidelijk, en door de punten rondom het bord weer te geven, kan je de punten gemakkelijk bijhouden zonder pen & papier. Wat voor de meesten wel een aangename plus is. Ook het aantal punten dat je kan scoren, staat tweemaal op het bord zodat alle spelers het makkelijk kunnen vinden.

Maya boardgame

Een leuke middag voor iedereen

De spelregels zijn makkelijk bij te houden en simpel genoeg zodat jongere spelers vanaf 8 jaar kunnen meedoen. Toch is er voldoende diepgang zodat een iets ouder publiek er ook plezier aan kan beleven. Met twee volwassen spelers voelde Maya even aan als een intens damspel. Elke zet probeer je de tegenstander voor te zijn. Alleen is er dan net iets te weinig inhoud om het strategisch erg uitdagend te maken. Met vier werd het soms wat te chaotisch, maar ook wel een stuk luchtiger. Maya is een ideaal spel om met het gezin of enkele vrienden te spelen op een gezellige zondagmiddag.

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels