Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

PIECES OF A WOMAN

Pieces of a Woman review: harde blik op verdriet

Op de weg naar de Oscars willen wij graag zo veel mogelijk van de genomineerden gezien hebben om jullie te vertellen of dat terecht was. Deze keer: Pieces of a Woman, genomineerd voor Beste Actrice.

One-shots, het blijft toch iets speciaals in de filmwereld. Veel films die de techniek deels of zelfs volledig gebruiken lopen meteen in de aandacht, of breken potten in het awardsseizoen. Denk maar aan The RevenantBirdman of 1917. Op het recentste filmfestival van Venetië werd die traditie verder gezet door Pieces of a Woman, die een ononderbroken bevallingsscène bevat waarover veel geschreven werd. Maar de film is echt wel meer dan alleen die scène.

Meer dan persoonlijk

Het jonge koppel Martha (Vanessa Kirby, Mission Impossible: Fallout, Hobbs & Shaw) en Sean (Shia LaBoeuf) verwachten hun eerste kindje. Op een avond krijgt ze weeën en omdat Martha thuis wil bevallen, belt Sean hun vroedvrouw. Alleen heeft zij op dat moment al een andere bevalling, waardoor vervangster Eva (Molly Parker) hen komt bijstaan. Alles gaat goed tot de hartslag van de baby ineens gevaarlijk daalt. Het lijkt goed te komen zodra de baby er is, maar opeens stopt het meisje met ademen. Ze kan uiteindelijk niet gered worden. Wat volgt is sowieso al een moeilijke periode voor het koppel en hun familie, maar daarnaast wordt er ook een rechtszaak tegen de vroedvrouw opgestart.

pieces of a woman
© Benjamin Loeb / Netflix

De film behandelt dus allesbehalve een makkelijk thema, en het is ook erg persoonlijk voor de makers. Het script is namelijk van Hongaarse theatermaker Kata Wéber, gebaseerd op haar eigen toneelstuk. Zij en haar man Kornél Mundruczó, tevens regisseur van Pieces of a Woman, hebben ooit zelf een kind verloren aan een miskraam. De invalshoek van de vroedvrouw is ook op echte feiten gebaseerd. De Hongaarse vroedvrouw Ágnes Geréb stond ooit terecht voor doodslag toen een baby stierf na een moeilijke thuisbevalling.

De film behandelt dus allesbehalve een makkelijk thema en is ook erg persoonlijk voor de makers.

Die persoonlijke invloed voel je ook wel echt in het script. Eerst en vooral bij die fameuze oneshotscène. Ik heb zelf geen kinderen dus ik spreek niet uit ervaring, maar het voelt alvast alsof je een echte bevalling aan het volgen bent. De scène zelf is ongeveer 25 minuten lang, en dus wel korter dan de gemiddelde bevalling. Maar gewoon in het acteerwerk en de dialogen vergeet je bijna dat dit een fictiefilm is. Zeker in vergelijking met sommige scènes in andere series en films waarin het allemaal op 1, 2, 3 geklaard is. De camera voelt eerder als een documentairemaker door de nodige afstand te bewaren maar toch in een vloeiende beweging alles te volgen.

Vanessa Kirby is de ster

De sterke kant van deze film is inderdaad vooral het acteerwerk, met name van Vanessa Kirby. Ze heeft zelf geen kinderen maar deed duidelijk haar research. Zo bekeek ze naar verluidt verschillende documentaires en schaduwde ze vroedvrouwen in Londen, waardoor ze een bevalling kon bijwonen. Verder maakt haar personage een evolutie door die natuurlijk met iets meer downs dan ups verloopt. Toch speelt ze de rol eerder ingetogen, en dat is wel de juiste keuze hier. Zoals wel vaker zijn het voor mij niet de “Oscar-waardige scènes” die haar zo goed maken, maar eerder de stillere momenten en haar reacties. Martha is de focus van de film en geeft Kirby de kans om te schitteren. Achteraf gezien is dat maar goed ook.

pieces of a woman
© Benjamin Loeb / Netflix

Want er is ook wel een olifant in de kamer. Shia LaBoeuf doet het op zich wel goed, maar ik heb het vaak wel moeilijk om het echte gedrag van een acteur te scheiden van zijn prestatie. Zeker als je ziet waar zijn personage naartoe gaat, krijgt zijn rol echt een wrange nasmaak. Dat is natuurlijk niet de schuld van de film of de makers, maar ik kan niet helemaal objectief zijn op dat vlak. Daarnaast is er wel goeie steun van Ellen Burstyn als de moeder van Martha, die toch ook niet de meest dankbare rol heeft.

Martha is de focus van de film en geeft Kirby de kans om te schitteren.

De cinematografie van Benjamin Loeb verdient ook wel een speciale vermelding. Die is tijdens de bevalling heel erg warm maar na de dramatische gebeurtenis eerder koel. Hij kiest ook vaak voor close-ups in emotionele momenten. De muziek van Howard Shore is door het gebruik van de piano eerder onopvallend, lichtjes somber en rustgevend maar dat past hier wel goed. Het verhaal zelf volgt vooral het leven van Martha en Sean na de dood van hun dochter. Die aandacht voor hoe ze hun leven opnieuw proberen op te pikken, zonder er plots een andere verhaallijn bij te gooien, komt het resultaat wel ten goede. Uiteindelijk voelde de film zelf voor mij misschien iets te lang. Maar wat wel bijblijft is de krachttoer van Vanessa Kirby, die hier een serieus visitekaartje afgeeft.

Pieces of a Woman is nu te bekijken op Netflix.

Krachttoer

pices of a woman
3 5 0 1
Vanessa Kirby kreeg terecht haar eerste Oscarnominatie voor haar rol in deze film. Ze kon heel gemakkelijk over de top gaan maar houdt het gepast ingetogen, ondanks een lastige oneshotbevallingsscène. De rest van de film kan haar niet altijd bijhouden maar geeft toch een pakkend portret van een koppel dat weer moet recht krabbelen na zo'n verlies.
Vanessa Kirby kreeg terecht haar eerste Oscarnominatie voor haar rol in deze film. Ze kon heel gemakkelijk over de top gaan maar houdt het gepast ingetogen, ondanks een lastige oneshotbevallingsscène. De rest van de film kan haar niet altijd bijhouden maar geeft toch een pakkend portret van een koppel dat weer moet recht krabbelen na zo'n verlies.
3/5
Total Score
Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels