Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Undertaker4

Undertaker 4: De schaduw van Hippocrates review

Terwijl Jonas de duivelse Quint op de hielen zit, wordt de toestand van Rose zienderogen slechter. Kan de undertaker in De schaduw van Hippocrates de Reus van Sutter Camp stoppen zonder zelf een monster te worden?

Schrijver: Xavier Dorison
Tekenaar: Ralph Meyer
Uitgever: Dargaud
Aantal pagina’s: 56Winkelprijs: € 7,95
Verschijningsdatum: 6 december 2017

Achtervolging in het westen

Aan het einde van De reus van Sutter Camp, het vorige deel van de succesvolle westernreeks Undertaker, zagen we hoe Rose Prairie zich genoodzaakt zag met de meedogenloze dokter Jeronimus Quint mee te gaan. Het monster dat haar pols brak, was immers ook de enige die hem ook weer fatsoenlijk kon oplappen. En met Rose als gijzelaar had Quint een interessante bargaining chip in handen om van zijn achtervolger Jonas Crow af te komen.

hippocrates rose

In De Schaduw van Hippocrates zetten Jonas en Lin de achtervolging voort, maar ontdekken ze dat geneeskunde slechts een van Quints vele talenten is en dat de dokter dankzij zijn medische kennis mensen even gemakkelijk kan manipuleren als opereren. Zo worden Jonas en Lin niet alleen geconfronteerd met dankbare patiënten die bij Quint in het krijt staan, maar ook met de vraag of zij zelf eigenlijk niet meer schade aanrichten dan de reus van Sutter Camp zelf…

Het meesterschap van Dorison

Je merkt het: Undertaker is een western met diepgang. Oppervlakkige stereotypen worden gemeden. Crow en Quint zijn geen cowboys of desperado’s en hun conflict wordt niet beslecht met een revolverduel op het dorpsplein. Hoewel de dokter een gewetenloos monster is, valt niet te ontkennen dat hij mensen helpt en dat hij zijn onderzoeken uitvoert uit de oprechte wens alle geheimen van het menselijk lichaam te ontdekken en de geneeskunde naar een hoger niveau te tillen.

hippocrates quint

En hoewel we protagonist Jonas Crow onvoorwaardelijk steunen, moeten we erkennen dat hij soms egoïstisch is, fouten maakt en onschuldigen de dood in jaagt. In het verleden liet hij al eerder een kans liggen om de dokter het hoekje om te helpen uit zelfzuchtige (maar begrijpelijke) overwegingen. Ook Rose en Lin krijgen meer diepgang dan vrouwelijke nevenfiguren doorgaans te beurt valt en we vragen ons oprecht af of we ooit de geheime voorgeschiedenis van de Engelse dame zullen ontdekken. Dat Dorison een meesterlijk schrijver is, wisten we natuurlijk al langer, maar het valt in Undertaker nog maar eens op hoe fascinerend de personages zijn die uit z’n pen vloeien.

Grauw en gritty

Geen zwart-witte helden en schurken dus. Net als in het echte leven zijn er grijstinten en net als in het echte leven gaat het er soms smerig aan toe. Wonden ontsteken, bloed druipt en Ralph Meyer slaagt er wederom in de rauwe realiteit recht aan te doen met zijn voortreffelijk tekenwerk. Verwacht in De schaduw van Hippocrates geen vrolijke en felle kleuren.

hippocrates duister

Het einde van de tweede cyclus

Met De schaduw van Hippocrates komt er een einde aan het tweede avontuur van Undertaker, dat voorlopig steeds een afgerond verhaal vertelt in twee albums. De reeks heeft hiermee de kwaliteiten van de eerste albums bevestigd en getoond dat de succesvolle start meer dan beginnersgeluk was.

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels