Op ons nachtkastje en in onze rugzak tijdens het pendelen is er altijd een plekje vrij voor een boek. Een fysiek boek, een luisterboek of een versie op een e-reader. Zoveel opties dat je eigenlijk geen reden meer hebt om niet te beginnen lezen! Ontdek welke boeken wij de laatste maand hebben opengeslagen.
The Handmaid’s Tale – Margaret Atwood (Louis)
Na het tweede seizoen van The Handmaid’s Tale te bekijken werd de zin om het boek te lezen weer net wat groter. Eens gevonden tussen mijn luisterboeken duurde het dan ook niet lang voor ik eraan begon. Het is altijd interessant om eens na te gaan hoe het bronmateriaal zich verhoudt ten opzichte van de televisiereeks. Goed nieuws, het verhaal van het eerste seizoen loopt zo goed als gelijk! Het verhaal van June werd eigenlijk bijna volledig overgenomen.
Meer zelfs, daar waar we anders nogal snel zouden zeggen, “Het boek is beter dan de film/reeks” moet ik hier toegeven dat ik het toch omgekeerd ervaar. De extra verhaallijnen, extra info en beter uitgewerkte personages in de reeks zorgen voor een iets voller verhaal. Het boek kon me helaas niet, in tegenstelling tot de reeks, meenemen in de hel die Gilliad is. Alles wat June meemaakt en vertelt, is natuurlijk van het ergste wat iemand kan overkomen. Maar Atwood slaagde er helaas niet in me mee te nemen zoals Elisabeth Moss kan in de reeks.
A Map of Days – Ransom Riggs (Louis)
Als eerste (luister)boek van 2019 heb ik het vierde deel in de Peculiar Children-reeks opengeslaan. Ik was een beetje verrast eind vorig jaar toen ik plots deze titel tussen mijn aanbevelingen zag staan op Goodreads. Uit het niets was daar opeens een vervolg op Library of Souls.
Na de destructie van de Bibliotheek der Zielen keert Jacob terug naar zijn Amerikaans dorpsleventje. Dat gaat hem echter niet zo goed af. Het is zelfs zo erg dat zijn familie hem wil laten opnemen. Maar dat is buiten Miss Peregrine en de bijzondere kinderen gerekend. Ze komen Jacob halen om aan de ene kant meer te leren over het nu. Aan de andere kant kunnen ze hem ook gebruiken om orde op zaken te stellen in de Peculiar World. Zo blijkt dat ieder land een Bijzondere Overheid heeft die, na de gebeurtenissen in het vorige boek, alles in het werk aan het stellen is om de Bijzondere mensen weer te beschermen. Dat is echter moeilijker dan het lijkt en ze kunnen Jacobs kennis en meer goed gebruiken. Het feit dat Amerika als enige land geen Bijzondere Overheid heeft, is daarnaast ook zeker een interessante invalshoek.
Het boek neemt zijn tijd om de eerdere gebeurtenissen vaag samen te vatten. Ik zit nu over een vierde van het verhaal en ben wel geïntrigeerd dat de Peculiar World nog een beetje meer uitgediept gaat worden. Ik ben alleszins benieuwd waar het naartoe gaat.
It’s Kind of a Funny Story – Ned Vizzini (Yves)
Ik ben eventjes in verlof geweest en dan heb ik eindelijk weer eens tijd om een boek te lezen. En omdat ik het meer literaire werk liever thuis laat, nam ik deze young adult novel mee om op het strand te verslinden. Schrijver Ned Vizzini neemt je (letterlijk) mee in het hoofd van Craig Gilner, de 15-jarige verteller van dit verhaal.
Craig heeft het niet makkelijk nadat hij werd toegelaten tot een prestigieuze prep school in Manhattan. Hij bezwijkt onder de druk en na enkele maanden van slecht slapen en weinig eten besluit hij om er een einde aan te maken. Maar net voordat hij dat doet, belt hij toch nog even naar de zelfmoordlijn. En dat wordt zijn redding, want zij kunnen Craig ervan overtuigen om in plaats van een bezoekje te brengen aan de Brooklyn Bridge het blokje om te slaan en zichzelf in te checken in het ziekenhuis. Daar wordt hij opgenomen in de psychiatrische vleugel voor volwassenen, omdat er geen plaats meer is in de jeugdafdeling wegens verbouwingen. Craig ontmoet er een bont allegaartje aan patiënten die hem zullen doen beseffen dat hij het zelf nog niet zo slecht heeft.
It’s Kind of a Funny Story leest vlot en zal je af en toe raken, maar naar het einde toe werd het verhaal me toch wat te ééntonig. Blijkbaar is er ook een film van, die ik nu wel eens wil bekijken.
The Art & Making of The Greatest Showman – Signe Bergstrom (Elien)
Ik begon het jaar door een van mijn kerstcadeaus te lezen, namelijk dit behind-the-scenesboek van The Greatest Showman. Als grote Hugh Jackman-fan was er nog niet zo heel veel dat ik nog niét wist over zijn passieproject van vorig jaar, maar zulke filmboeken vind ik altijd leuk. Ik heb er ondertussen een tiental in mijn boekenkast. Als je fan bent van de film, zal dit boek je zeker ook bekoren. Het hele proces van hoe de film tot stand kwam, van het idee, de casting en het filmen.
Er wordt natuurlijk ook veel aandacht besteed aan de liedjes, die tot op de dag van vandaag nog een gigantisch succes zijn. Je leert ook bij over de verschillende departementen die betrokken zijn bij het maken van een film, en de unieke dingen die ze moesten doen voor deze film. Voor mij kon het ook geen kwaad dat mensen om de andere pagina zeiden hoe geweldig Hugh Jackman wel is. Als dat je niks zegt, kan je nog altijd genieten van de mooie concept art en foto’s die je doorheen het boek vindt.
A Brief History of Time – Stephen Hawking (Elien)
Het is erg dat het moest duren tot de man stierf, maar na de dood van Stephen Hawking heb ik een van zijn meest bekende werken gekocht. In A Brief History of Time legt de briljante wetenschapper een aantal van de meest complexe onderwerpen uit de wetenschap op een bevattelijke manier uit. Hij begint met de belangrijkste opvattingen over het heelal in het algemeen, hoe we van een platte aarde tot een universum met drie dimensies en wellicht meer gegaan zijn. Verder komen ook het concept van space-time aan bod, net als het ontstaan en mogelijk einde van ons heelal en hoe dat alles in zijn werk gaat.
De ruimte heeft me altijd gefascineerd, zowel het wetenschappelijke als het gebruik ervan in verhalen. The Martian is een van mijn favoriete boeken, en ook ruimtefilms zijn helemaal mijn ding. Eerder las ik al The Science of Interstellar van dr. Kip Thorne, maar dit boek keert terug naar de basis. Hawkings taalgebruik is inderdaad op maat van gewone stervelingen en bevat de humor waarvoor we hem kenden. Maar het is en blijft natuurlijk geavanceerde wetenschap. Gelukkig is het ook niet aan gewone stervelingen om alles tot in de puntjes te begrijpen. Nu krijgen we tenminste een idee van waar de grootste slimmeriken op aarde mee bezig zijn. Nu ook nog even Brief Answers to Big Questions aanschaffen.
The Woman in the Window – A. J. Finn (Jens Osaer)
Anna Fox zit dankzij haar agorafobie opgesloten in haar huis. Buiten komen is voor haar geen optie, dus ze haalt haar sociale contacten uit een chatroom voor lotgenoten, “The Agora” genoemd. Haar man en dochter wonen ergens ver weg van haar, en hoort ze nog regelmatig maar ziet ze nooit meer. Behalve een huisgenoot, een arts en een therapeut ziet ze dus bijna nooit andere mensen. Of enkel in het geniep. Anna maakt graag gebruik van haar camera om binnen te kijken in de huizen van haar buren. Het verhaal neemt je mee door Anna haar lijdensweg, haar alcoholisme en haar liefde voor oude zwart-witfilms. Maar algauw doet Anna een ontdekking die alles zal veranderen, en je als lezer zo meesleept dat het moeilijk wordt om het boek los te laten.
Dit is exact het soort verhaal waar ik van hou, een boeiend mysterie verteld vanuit het perspectief van een interessant personage. Anna Fox heeft allerlei trekken die haar een antipathiek personage zouden moeten maken: ze drinkt, ze bespioneert mensen, ze doet geen enkele moeite om beter te worden. Toch voel ik als lezer sympathie voor haar, ondervind ik dat ik zit te juichen voor Anna, dat ze het mysterie kan oplossen en aan de buitenwereld aantonen dat ze niet gek is.
Zowel Anna zelf als A. J. Finn lijken een passie te hebben voor de klassieke periode van cinema. Het plot van het verhaal is dan ook duidelijk geïnspireerd door Hitchcocks Rear Window (of Woolrichs’ It Had To Be Murder voor wie nog een stapje verder wil gaan) maar weet toch een eigen spin te geven aan het genre. Fans van de betere thriller zullen zeker plezier halen uit The Woman in the Window, weet gewoon dat je achteraf zin zult hebben in enkele zwart-witmysteries om je dorst te lessen naar meer.
Volg je ons al op Goodreads?
