Powerwash Simulator review: brein uit, Kärcher aan

Simulatorgames zijn een klasse apart in het videospellandschap. Een evenwichtsoefening tussen hyperrealisme en krankzinnigheid, met uiteinden van een spectrum het best vertegenwoordigd door Flight Simulator en Goat Simulator. Powerwash Simulator plaats zich ergens halverwege. Het idee van dingen te kuisen met hogedrukreinigers als een ludieke activiteit klinkt krankzinnig maar de uitvoering ervan is een realistische poetservaring waar je alleen maar zen van kan worden.

Je bent mee of je bent weg

Als je brein niet gekieteld wordt door het grondig blinkend maken van een gore dakgoot, mag je deze review sluiten.

Er kan weinig geheim bestaan rond wat Powerwash Simulator is. Je kuist dingen met de hogedrukreiniger tot ze proper zijn, krijgt er centjes voor en gaat door naar de volgende opdracht. Er komen enkele subtiliteiten aan te pas, zoals het inzepen van hardnekkige oppervlaktes of je ladder strategisch plaatsen voor moeilijke plekken, maar what you see is what you get. Als je brein niet gekieteld wordt door het grondig blinkend maken van een gore dakgoot, mag je deze review sluiten en voort gaan met je leven. Hier zijn – om dan te vergelijken met knotsgekke sims – geen domme glitches, belachelijke physics of andere meme-rij, zelfs niet een beetje grappig onder invloed. Powerwash Simulator is er voor de mensen die het snappen en vaders op weg naar of in de 30. En ofwel ben je mee, of je bent weg. Ik hoor (blijkbaar) bij de eerste groep en de eerlijkheid gebiedt mij dan ook te zeggen dat deze review hierdoor bevooroordeeld is.

Want op zijn puurst is de gameplay van Powerwash Simulator echt simplistisch. Je mikt op vuil en houdt de knop ingedrukt om met je hogedrukreiniger alles weg te doen. Achteraf speel je nieuwe machines vrij samen met wat accessoires zoals een range extender maar het verandert over de loop van het spel niets aan je gameplay. De ene werkt beter tegen dat soort vuil of heeft een wat bredere sproeier, maar je bent nog steeds aan het klikken op vuil tot het weg is. De levels voegen daarbij ook niet per se iets aan de tafel. Een groot huis, een klein huis, een rond huis… Soms moet je eens een ladder gebruiken om op het dak te gaan maar je snapt mijn punt. Ik ben volledig mee met het bevredigend gevoel, maar ik kan ook toegeven dat dit echt een simpel spel is. Daar is gelukkig niets mis mee en de echte variatie komt hem van andere aspecten.

Weinig en tegelijk veel content

Er zijn maar 4 verschillende gamemodes en ze brengen weinig variatie.

Powerwash Simulator biedt vier grote modi aan: Carrière, Special content, Challenge mode en vrij spelen. In de eerste modus bouw je jouw bedrijf uit tot de beste in het land. Hier verdien je geld voor nieuw speelgoed en speel je ook nieuwe levels vrij naarmate je genoeg sterren haalt op elk level. Uiteraard worden de levels iedere keer wat moeilijker. Je gaat van een simpele scooter met wat modder onder het spatbord naar een heus skatepark waar hardnekkige graffiti de meest onhandige uithoeken versieren. Eens je de levels uitspeelt, zijn ze dan beschikbaar als uitdaging in challenge mode of gewoon terug vrij te herspelen in de vrije modus. Verwacht van de challenge modus ook niet te veel. Je speelt de levels opnieuw zoals gewoonlijk maar dan tegen de tijd of door zo weinig mogelijk water te verspillen. Dus ja, niet veel verandering en ook hier is de gameplay steeds hetzelfde. Powerwasher go brrrr.

Toch is er meer dan genoeg te doen, en dat komt door wat de levels intrinsiek te bieden hebben aan uitdaging. De Speciale levels zijn daar een fantastisch voorbeeld van. Zo is een van de missies het proper krijgen van de Mars Rover. En niet zo’n huismerk generisch maanlandermodel maar de echte Curiosity die nu op Mars onze mensheid vooruit helpt. Het neusje van de zalm in technologie met al zijn complexe vormen, fragiele onderdelen en haast onvindbare holtes waar uiteraard een hoop Mars-zand in beland. En dat is waar de content zit in het spel.

Elk level biedt zijn specifieke uitdaging waar de powerwasher die in iedereen schuilt zich op kan botvieren.

Want in een lijstje gegoten zijn er misschien 15 levels, maar elk bieden ze hun specifieke uitdaging waar de powerwasher die in iedereen schuilt zich op kan botvieren. Het is nooit echt hetzelfde en 100% halen op de latere levels heeft soms meer weg van een zoekboek ‘waar is Vlekko’ dan van een kuissimulatie. Gelukkig krijg je daarna de meest mindgasming timelapse van al je werk te zien en dat maakt dan plots weer alles goed. In speeltijd kan dat ook tellen. Levels zoals de speeltuin met zijn 3 glijbanen, 2 klimrekken, speelkasteel en carousel pakt al gauw twee uurtjes in beslag. Je kan dit gelukkig doen in zoveel sessies als je wil. Zen worden is opdracht, en dat laten de ontwikkelaars toe aan ieders tempo.

Door de lens van een bezeten powerwasher bekeken krijg je echt wel waar voor je geld. Ben je mee, dan is dit veel véél meer dan een basic spel met 15 levels en drie speelmodi. Zo niet, wel dan is het inderdaad wat mager dat er maar 4 modes inzitten die weinig variatie brengen aan de core gameplay.

Wassen in groep

Gloednieuw voor de release is de online co-op. In carrièrelevels kan je nu met z’n tweeën op missie, in speciale levels en vrij spelen kan dit zelfs tot 6 spelers tegelijk ondersteunen. Het zit wel nog in de kinderschoenen, want voorlopig kan je enkel met gelijkgezinden uit je vriendenlijst samen spelen, niet met wildvreemden. Dat is uiteraard de bedoeling op termijn, maar voorlopig is de uitdaging dus het vinden van vrienden met een passie voor powerwashing. Eens die Hercules-taak volbracht, is het zo simpel als een level starten en elkaar te joinen.

De ervaring blijft verder vrijwel identiek aan alleen spelen. Je klikt op de linkermuisknop en het vuil gaat weg. Het enige verschil is dat er al vaker obscene tekeningen in het vuil verschijnen, zo hoort dat nu eenmaal met vrienden. Verder werkt het wel uitstekend en het is dus gewoon wachten op de uitbreiding naar online coop zonder beperkingen en wie weet misschien zelfs wat competitieve spelmodi.

Inhoud > vorm

Er is wel oog voor detail, vooral in sounddesign.

Toch kort een paragraaf wijden aan het technisch aspect van Powerwash Simulator, vooral om te zeggen dat er weinig te bemerken valt. De stijl is niets ingewikkelds en op het lichtspektakel van natte oppervlaktes na is er ook niets zot op je beeldscherm te toveren. Het doet wat het moet zonder extra’s.

Er is wel oog voor detail, vooral in het geluid dan. Elk pistool en accessoire maakt een ander geluid, het kletsen van je waterstraal op de verschillende ondergronden is ook met de ogen toe herkenbaar. Op dat vlak is ontwikkelaar FuturLab vol in gegaan op het simulatie-aspect. Het enige wat nog ontbreekt zijn echte merken en producten uit ons universum en dan mogen ze zich al koning van dat simulatorsegment noemen. Toch raden we aan een playlist klaar te zetten op Spotify alvorens je in de zone geraakt. Want muziek voorziet Powerwash Simulator niet. En hoe mooi de pshpshpshpsh van de Urban X-2 Turbo Nozzle ook mogen klinken, steekt het tegen als je er uren naar moet luisteren.