Robbedoes in Berlijn review: een album met twee gezichten

[columns][column size=”2/4″]Robbedoes in Berlijn is weer zo’n speciaal album waarvoor uitgeverij Dupuis een internationale tekenaar heeft aangetrokken. Dit keer gaat de eer naar de Duitser Flix. In Duitsland een zeer bekend tekenaar die de laatste jaren voorzichtig aan een opmars is begonnen in onze contreien. Zo werd bijvoorbeeld zijn strip Don Quichot vertaald door de Nederlandse uitgever Soul Food Comics. [/column][column size=”2/4″] Schrijver: Flix
Tekenaar: Flix
Uitgever: Dupuis
Aantal pagina’s: 64
Prijs: € 10.50
Verschijningsdatum: 2 juni 2021[/column][/columns]

Het is de nazomer van 1989. De graaf van Rommelgem wordt uitgenodigd voor een speciaal congres in Oost-Berlijn. Hoewel de graaf wel interesse heeft in het onderwerp, heeft hij niet de minste behoefte om te gaan. Hij wil namelijk het Oost-Duitse regime op geen enkele wijze legitimeren. Natuurlijk wordt de graaf ontvoerd en zijn het Robbedoes en Kwabbernoot die Oost-Berlijn intrekken om hun vriend op te sporen. Ze zullen er in contact komen met generaals, vrijheidslievende Ossies en tennis spelende apen.

Het goede en slechte van Robbedoes in Berlijn

Volgens eigen zeggen is Flix beïnvloed door de stijl van de klassieke Dupuis-strips van weleer. Daar is niet zo gek veel van te zien. Zijn tekenwerk ademt meer de sfeer uit van bijvoorbeeld een Judd Winick van 20 jaar geleden en zelfs iemand als Bill Watterson. Hoe uit zich dat?

De figuurtjes bewegen op een zeer geanimeerde wijze over het papier. De gebaren zijn wild wanneer er wordt gerend en de auto’s vliegen door de lucht wanneer ze hard rijden. De decors zijn propvol getekend met allerhande details. Ze leiden niet af en voegen juist veel toe aan de sfeer. De krasserige lijntjes voegen gek genoeg ook iets authentieks toe aan het werk. Fans zullen zich misschien storen aan de kale knar van Kwabbernoot?

Het verhaal is voornamelijk plot en leunt te veel op het tekenwerk. Er is een duidelijke motivatie voor onze helden om in actie te komen. Maar waarom het nu per se plaats moet vinden in de nadagen van de DDR is niet helemaal helder. Daarvoor wordt de setting simpelweg te slecht uitgewerkt. Het had misschien beter een fictief land kunnen zijn?

Veel bijpersonages zijn ook niet uitgewerkt. Dat verzetsmeisje is er ook alleen maar om onze helden te helpen. Je leert niets over haar.

Het is heel lastig om dit album echt goed te beoordelen. Wanneer je alleen kijkt naar het tekenwerk dan zou je dit meteen meenemen. Zodra het verhaal mee gaat tellen dan gaat de waardering automatisch omlaag. Als je een goede Flix-strip wil lezen, dan kun je beter gaan voor Don Quichot. Daar heeft hij de ruimte om een goed verhaal te vertellen. Dit album is toch een beetje karig.