Time Before Time #1 review: de prijs van tijdreizen

[columns][column size=”2/4″]Time Before Time geeft de technologie van tijdreizen aan maffiabazen die hun werknemers maar al te graag aan de leiband houden.[/column][column size=”2/4″] Schrijvers: Declan Shalvey & Rory McConville
Tekenaar: Joe Palmer
Uitgever: Image Comics
Verschijningsdatum: 12 mei 2021[/column][/columns]

Het jaar is 1987. Een man legt de principes uit aan een moeder en haar zoon: verzwijg koste wat kost waar je vandaan komt. Of er wi-fi is, vraagt de jongen.

In Time Before Time smokkelt de criminele organisatie Syndicate enkel wie het kan betalen naar een ander tijdperk. Smokkelaar Tatsuo wordt zieker en zieker van de tijdreisjes in aftandse apparaten. Na de zoveelste louche operatie beslist hij om de handdoek in de ring te gooien. Helaas voor Tatsuo is de toekomst nooit wat je voor ogen had.

Time Before Time inspireert zich op Looper

Scenaristen Declan Shalvey (tekenaar van Injection en Moon Knight, schrijver van Savage Town en Bog Bodies) en Rory McConville (Judge Dredd) verbergen niet dat ze goed naar Looper hebben gekeken. Ook in Rian Johnsons sciencefictionthriller uit 2012 eigenden misdaadorganisaties zich het alleenrecht toe op tijdreistechnologie, maar Shalvey en McConville zien het totaalplaatje groter dan die compacte film.

Het eerste nummer introduceert een iets te typisch scifiverhaal en trekt daarna alles open. Zoals het hoort. Als je denkt dat Time Before Time de ene kant opgaat, wisselt de comic plots van koers. Na een stevige plotwending die de heftige kostprijs van tijdreizen op tafel gooit, onthullen Shalvey en McConville dat Time Before Time wel eens een epische en langlopende saga kan worden in de voetsporen van Black Science en wel… Saga.

De tekeningen scheppen een heel eigen sfeer

Het tekenwerk van Joe Palmer met de kleuren van Chris O’Halloran en de belettering van Hassan Otsmane-Elhaou werken samen om een sfeer te scheppen die niet zomaar gekopieerd is van spirituele voorgangers.

Grote titels situeren de setting, handgetekende geluidseffecten zorgen voor speelsheid. Een paarse neongloed – waarvoor ik een gemakkelijk doelwit ben – zet de futuristische wereld in vuur en vlam. Felgekleurde achtergronden benadrukken momenten van actie. Palmer heeft een hoekige tekenstijl met veel zwarte schaduwen waarin hij dynamiek steekt door het nabootsen van fisheye lenzen en andere perspectieven die je niet verwacht als je een bladzijde omslaat.

En eens de laatste bladzijde is omgeslagen, ben je hooked.