Deprecated: The PSR-0 `Requests_...` class names in the Requests library are deprecated. Switch to the PSR-4 `WpOrg\Requests\...` class names at your earliest convenience. in /data/sites/web/geeksterbe/www/wp-includes/class-requests.php on line 24
Geekster Speelt #65 - Yakuza: Like a Dragon en Valorant - Geekster
Games

Geekster Speelt #65 – Yakuza: Like a Dragon en Valorant

Dag beste Geeksters! In Geekster Speelt gaan we kort in op het spel waarmee we ons de laatste tijd bezig gehouden hebben. Soms is dat een grote release, soms is dat een kleintje dat misschien door de mazen van het net is geglipt, of een spel dat al jaren geleden is uitgekomen. Een videospel, een bordspel of nog iets anders: het kan allemaal. De voorbije weken kon het volgende ons boeien:

Yakuza: Like a Dragon

Michiel: Er is veel veranderd in deze nieuwe telg uit de Japanse misdaadreeks. Om de verwarring te vermijden: dit is eigenlijk Yakuza 7, maar de uitgevers hebben besloten om de originele titel van de reeks (Like a Dragon, maar dan in het Japans) nu eindelijk te gebruiken. Verder zijn er twee grote wijzigingen: we hebben een nieuw hoofdpersonage (wat in Judgment al een geslaagd experiment was) en heel het spel is geen action brawler meer, maar een volwaardige turn-based JRPG! De eerste stappen van het verhaal zullen zeer bekend klinken: een jonge Yakuza neemt de schuld op zich van een misdaad die hij niet begaan heeft een verdwijnt voor jaren achter de tralies. Eenmaal vrij merkt hij dat de wereld veranderd is en dat heel het misdaadleven toch niet zo ideaal is. 

© Sega

Waar Kiryu echter heel stoïcijns was, moet nieuwkomer Kazuma Ichiban het vooral hebben van zijn passie, een beetje zoals Majima in Yakuza Zero. Ook legt Like a Dragon meer de nadruk op de kracht van vriendschap. De ervaring van dit spel is zoals steeds een mood whiplash tussen een relatief serieus misdaadverhaal en hilarisch absurde zijverhalen of nevenactiviteiten. Het grootste deel van het spel speelt zich af in Yokohama, een nieuwe grote stad (hoewel je een beetje tijd in Kamurocho en Sotenbori zal spenderen), en heel veel speelt zich af in het hoofd van Ichiban.

© Sega

De narratieve reden waarom dit spel een JRPG is, is namelijk dat Ichiban als grote fan van de klassieker Dragon Quest alle gevechten in termen van een game ziet. Eigenlijk is dit een moderne Earthbound of Mother 4! Vijanden ondergaan soms bij het begin van gevechten transformaties, en bijvoorbeeld magie en status effects komen door een combinatie van alcohol en vuur of een exhibitionist die alles aan je personages wil tonen. Er is zelfs een job system! In plaats van traditionele jobs zoals black mage, knight of thief heb je nu echter jobs zoals hostess, hero en clerk. En de summons moet je echt zien om ze te kunnen geloven… Als eerste JRPG van deze studio is Like a Dragon in ieder geval een zeer degelijk spel, zij het met een paar schoonheidsfoutjes. Tegen het einde van het spel zal je de grind voelen, de optionele dungeons (ondergrondse tunnels) zijn saai en in de westerse release kan je opeens tijdens gevechten de gevonden zwaktes van vijanden niet meer zien. Ondanks deze kleine irritaties is dit spel een grote aanrader.

Valorant

Davy: Riot Games had met League of Legends al een stevige hit in het MOBA-genre. Met Valorant hopen ze datzelfde deuntje opnieuw te spelen, deze keer binnen character-based FPS shooters. Ik was indertijd verknocht aan Overwatch dus ik zag dit als een leuke manier om terug in die wereld te springen. 

In mijn eeuwige naïviteit, ging ik ervan uit dat Valorant en Overwatch vrij gelijkaardig zijn maar niets is minder waar. Mijn eerste speelsessie kan ik dan ook omschrijven als wanneer een vrolijke bon-vivant per ongeluk in een trainingskamp tuimelt waar een drilsergeant je zorgvuldig geconstrueerde bubbels openbreekt door je met zijn laars in de modder te duwen en je mentaal breekt door een verbale locomotief aan verwijten in jouw richting te spugen. 

Om maar te zeggen: ‘t was ontnuchterend.

Valorant is meer CS:GO dan Overwatch en als je weet dat ondergetekende zelfs tijdens de piek van zijn reactionair en motoriek kunnen – de puberteit – ook al ongelooflijk slecht was in Counter-Strike, dan weet je ongeveer hoe alles verliep.

En toch. Toch, wil ik deze uitdaging met beide handen vastgrijpen. Niet alleen omdat ik niet wil beseffen dat ik niet meer mee kan, maar ook om te bewijzen tegenover de bepuiste, knullige tiener-Davy dat hij het wel kan. Dat, zoals met veel, vergane tijd gelijk staat aan groei en het leven beter wordt met de jaren. 

Ook, binnen enkele weken komt Cyberpunk uit en ik ga heus nu geen geld geven aan een nieuwe game. Dat snap je ook wel. 

Waar ben jij de voorbije week mee bezig geweest? Was er een videospel waardoor je je console of je pc-scherm niet kon verlaten of heb je met vrienden een leuk bordspel uitgeprobeerd? Laat het ons weten via Facebook, Twitter of Discord.

Michiel

Michiel houdt bij zijn video games, boardgames en andere media van interessante verhalen, uitdagende gameplay, een goede atmosfeer en schitterende soundtracks.

Recent Posts

Jerom volume 1 review: oude favoriet herdrukt

Jerom heeft dan eindelijk zijn eerste integrale te pakken. Het heeft Standaard Uitgeverij behaagd om…

2 dagen ago

Challengers review: Zendaya’s Lovegame

Challengers is de tennisfilm van Zendaya. Als love-interest van Spider-Man kon dit natuurlijk niet uitblijven…

4 dagen ago

Mother’s Instinct review: voorzichtig trauma

Mother's Instinct is een remake van de Franstalig-Belgische film Duelles uit 2018 van Olivier Masset-Depasse.…

5 dagen ago

No Rest for the Wicked early access preview: een frisse wind?

Moon Studios, de ontwikkelaar van de briljante games Ori and the Blind Forest en Ori…

1 week ago

De Kiekeboes 1 review: een nieuw begin

In september 2023 verscheen het 164ste album van de Kiekeboes met de titel Seizoensfinale. Het…

1 week ago

Final Fantasy XVI – The Rising Tide DLC review: natte droom

Square Enix beloofde op de Game Awards 2023 niet één maar twee DLC's voor Final…

1 week ago