Oud-inkter Bob Wiacek vraagt zijn lezers om hulp

Bob Wiacek maakte zijn debuut als stripmaker in de jaren zeventig. Nadat hij het vak leerde in de studio van Neal Adams verbond hij zich voor vele jaren aan Marvel Comics. In de jaren tachtig kon je geen populaire comic openslaan zonder dat zijn inktwerk te zien was.

Wiacek kende runs op titels als Star Wars, X-Factor en natuurlijk de Uncanny X-Men. Hier inktte hij het werk van Paul Smith, een tekenaar die de reputatie van de X-Men vestigde als serie waarbij je als tekenaar kon doorbreken naar het grote publiek. De iconische plaat die je als header boven dit artikel ziet staan, komt ook deels van zijn hand.

In de jaren negentig en de nillies werkte hij als inkter voor Valiant en DC Comics waarna hij langzaam uit het beeld verdween.

Opkomst en ondergang van de inkter

De inkter was doorgaans een productietekenaar die in dienst van de uitgeverij werkte aan het bewerken en drukklaar maken van platen voordat deze naar de inkleurders werden verzonden. De functie kreeg later meer cachet omdat veel oudere of meer ervaren tekenaars als inkter werden ingezet. Tot het sluiten van de Marvel Bullpen in 1995 wegens verregaande reorganisaties werden tekenaars al werkende opgeleid. De oudere tekenaars waren vaak om diverse redenen niet in staat om voldoende platen te maken waarmee ze een leefbaar inkomen voor zichzelf verwierven. Als inkter hoefden ze minder intensief te werken waardoor ze relatief makkelijk hun geld konden verdienen. Een bijkomend voordeel was dat ze met hun inktwerk aan de jonge tekenaars konden laten zien waar er nog fouten in hun werk zaten.

Een klassiek conflict tussen tekenaar en inkter uit de film Chasing Amy.

De functie verloor langzaam maar zeker meer en meer aan inhoud. Aan het einde van de jaren negentig werd de productie van comics voor een groot deel gedigitaliseerd. Ook werd, dankzij het internet, wereldwijd gescout naar tekenaars waardoor het gemiddelde niveau omhoog ging. Van deze tekenaars werden de pagina’s ingescand waardoor de inkleurders rechtstreeks op de potloodtekeningen konden werken. Veel tekenaars zijn in de jaren ’00 digitaal gaan werken waardoor de tekeningen eigenlijk rechtstreeks worden geïnkt.

De inkter raakte meer en meer overbodig. Er zijn nog altijd tekenaars die gebruik maken van inkters zodat ze een maandelijks productieritme aan kunnen houden. Een goed voorbeeld is het tandem Greg Capullo en Danny Miki/Jonathan Glapion bij DC Comics. Of bijvoorbeeld een Chris Bachalo die zijn oude makker Tim Townsend nog weleens wat werk wil toeschuiven.

Waarom Bob Wiacek jouw hulp nodig heeft

Bob Wiacek behoort tot de generatie stripmakers die tussen de mazen van het net zijn gevallen. Hij wist zijn kostje vele jaren lang te verdienen met het maken van commissies en het werken tijdens comic-cons. Maar het lijkt erop dat hij in de problemen kwam toen zijn echtgenote in 2012 overleed. Als alleenverdiener was hij gedwongen om bij zijn zoon in te trekken.

Recent is Wiacek gediagnosticeerd met een glaucoom wat het werken als graficus natuurlijk bemoeilijkt. Daarom heeft hij een GoFundMe gestart zodat hij toch geld heeft om de rekeningen (en belasting) te kunnen blijven betalen totdat de dokters hem kunnen helpen. Heb je toevallig geld over? Doneren kan hier.