Fantastic Four: Antithesis #1 review: Marvels First Family gaat retro

Fantastic Four: Antithesis is een raar beestje. De comic is geschreven door Mark Waid die natuurlijk al eens eerder deze comic schreef. Ze is echter getekend door Neal Adams en zijn invloed is enorm.

Schrijver: Mark Waid
Tekenaar: Neal Adams
Uitgever: Marvel Comics
Verschijningsdatum: 25 augustus 2020

Het verhaal van deze comic speelt zich af buiten de reguliere continuïteit. Er wordt geen periode op deze comic geplakt, maart als je kijkt naar de personages dan kun je het ongeveer rond 1970 plaatsen. Niet dat het erg is, maar als je fan bent van de run van Dan Slott en niet verder keek dan je neus lang is, dan is dit natuurlijk een aparte comic.

Het verhaal begint eigenlijk direct. De Fantastic Four rekenen af met Annihilus. Deze scene dient vooral als een introductie van het team en de dynamiek tussen de familieleden. Dat laatste wordt nog eens verder uitgewerkt in een lange scene in het Baxter-gebouw waarna The Silver Surfer het verhaal komt binnengevallen en het grotere werk van start gaat.

Neal Adams

De naam waar je aandacht naar uit zou moeten gaan is Neal Adams. Hij heeft natuurlijk een verleden bij Marvel en is een grote naam in de stripindustrie. Aan het einde van de jaren zestig liet hij zijn gezicht zien bij Marvel en had hij samen met Roy Thomas een korte maar belangrijke run op de X-Men. Adams was een pionier in het superheldengenre en was de eerste tekenaar die met succes een fotorealistische stijl hanteerde,

Naderhand richtte hij samen met DC Comics-legende Dick Giordano zijn eigen studio op en had daarmee langere tijd succes. Niet alleen met eigen titels zoals Bucky O’Hare maar lange tijd werden er ook veel tekenaars opgeleid voor het echte werk. Het probleem van Adams was dat het succes hem naar zijn hoofd steeg en dat hij zichzelf kwaliteiten toedicht die hij niet heeft.

Zo is hij een ferm pleitbezorger voor de expanding earth-theorie. Wie zich ergert aan mensen die geloven dat de aarde plat is, kan zijn lol op met dit stuk. De tekenaar is ook in debat gegaan met serieuze wetenschappers die hem alle hoeken van de kamer lieten zien. Dat bracht hem niet op andere gedachten.

Neal Adams denkt ook dat hij kan schrijven. Vanwege zijn status als tekenaar is er een redelijk groot publiek dat zijn titels koopt. DC Comics liet hem in het verleden zijn goddelijke gang gaan wat misbaksels als Batman: Odyssey opleverde. Deze comic werd op uiterst vermakelijke wijze ontleed op de inmiddels gestopte site Comcis Alliance. En nee, roep nu niet iets over pedante nerds. Als je de comic hebt gelezen dan laat deze ontleding op uiterst nauwkeurige wijze zien waar de plank wordt misgeslagen. Het is meesterlijke kritiek.

Fantastic Four: Antithesis beoordeeld

Dit verklaart ook waarom Marvel Mark Waid op deze comic heeft gezet. Je kunt aan de onderbroekenlol en de suggestie dat Reed en Susan als twee loopse konijnen hebben liggen rampetampen, zien dat Adams de drijvende kracht achter dit verhaal is geweest. De routine van Waid zorgt er echter voor dat de gekte van Adams niet de overhand krijgt en het geheel leesbaar blijft. En dat het zelfs goed in elkaar zit!

Geekster wist al eerder te melden dat Marvel Comics zijn verleden steeds vaker gebruikt om te cateren voor oudere lezers. Fantastic Four: Antithesis past naadloos in deze traditie. En dat doet het meesterlijk!

Laten we het ook nog even hebben over het tekenwerk. Neal Adams is bijna 80 maar tekent als een jonge god. Hierbij wordt hij onzichtbaar bijgestaan door inkter Mark Farmer. Zijn stijl mag nu wat meer gemeengoed zijn, maar deze issue laat zien waarom de man ooit gold als een meester.

Serieus, Fantastic Four: Antitthesis is een verrassend leuke comic.