Fallen Angels #1 review: de nieuwe wereld wordt volwassen

De oudere lezer herinnert zich de titel Fallen Angels vooral als een mislukt project uit de jaren tachtig. Deze miniserie draaide indertijd om een groepje jonge mutanten die zich aan de zelfkant van de samenleving bevonden. Een groepje deliquenten dat later nog werd aangevuld door New Mutants Sunspot en Warlock. De serie miste vooral focus en daarom kwam er nooit een vervolg.

Schrijver: Bryan Hill
Tekenaars: Szymon Kudranski
Uitgever: Marvel Comics
Verschijningsdatum: 13 november 2019

Fallen Angels is natuurlijk wel een interessante titel voor een nieuwe reeks en het thema daarvan komt dicht in de buurt bij dat van zijn voorganger.

We beginnen op het eiland Krakoa. Psylocke is aan het mediteren wanneer ze op mentaal vlak benaderd wordt door iets of iemand die haar waarschuwt. Er komt ellende aan en deze ellende heeft waarschijnlijk al haar dochter het leven gekost. Ze wil naar Japan om wraak te nemen. Cable en X-23 willen misschien wel mee.

Fallen Angels langs de meetlat

Het script is van Bryan Hill, een van de interessantere schrijvers die in dit decennium zijn doorgebroken. Hij bouwt het verhaal in dit openingsnummer op rond Psylocke. Voor een hele generatie is zij de Psylocke die ze kennen. Ze begon haar leven echter als een roomblanke Britse aristocrate Betsy die een kleine dertig jaar geleden, onder begeleiding van Chris Claremont en Jim Lee, tijdens Acts of Vengeance terechtkwam in het lichaam van de Aziatische moordenares Kwannon.

Deze Kwannon is sinds kort weer de enige in het lichaam van Psylocke, en Betsy is nu de nieuwe Captain Britain. Hoe is het voor haar om na al die jaren in een soort van paradijs te verkeren? Hill laat zien dat het paradijs een loffelijk streven is, maar dat ook niet iedereen daar aan toe is.

Met wat handig schrijfwerk overtuigt Hill je als lezer ervan dat Psylocke en haar vrienden legitieme redenen hebben om Krakoa te verlaten. En heel misschien laat hij je ook nadenken over je eigen leven? Zou jij kunnen aarden op Krakoa?

Szymon Kudranski is een ontdekking van Todd McFarlane. De 32-jarige Pool scharrelde aan het einde van het vorige decennium wat rond aan de rafelranden van de Amerikaanse comicindustrie waar 30 Days of Night spin-offs en indies hem van een schraal inkomen voorzagen. McFarlane zag wat in hem en nodigde hem uit om Spawn te gaan tekenen. Van 2011 tot 2017 bouwde Kudranski een naam voor zichzelf op met zijn werk voor McFarlanes geesteskind.

Marvel Comics (en oké, ook DC) bieden hem nu de mogelijkheid om door te breken bij een groter publiek. Zijn werk oogt erg realistisch. Kudranski is iemand die je niets hoeft uit te leggen over het gebruik van kleur of hoe je een pagina op een visueel aantrekkelijke manier opbouwt. Toch valt er een hinderlijke tekortkoming op. Hij draagt te nadrukkelijk zijn referentiemateriaal uit. Het is duidelijk dat zijn werk bestaat uit een combinatie van foto’s en 3D-modellen. Hierdoor ga je zien dat zijn pagina’s nogal stijf ogen. Het moet je als lezer maar liggen.

X-Force  bracht vorige week de duistere kant van deze nieuwe status quo van de X-Men voor het voetlicht. En met Fallen Angels wordt deze nieuwe wereld eindelijk echt volwassen.