Superman Year One #2 review: een groot kloppend hart

Het eerste deel van Superman Year One verscheen in mei en was voor veel lezers meteen een tikkeltje controversieel. De piepjonge Clark Kent maakte zich op voor een carrière in het leger. Dat past toch niet bij Superman? Dat dit genuanceerder ligt, bewijst dit tweede album.

Schrijver: Frank Miller
Tekenaar: John Romita Jr
Inkleurder: Alex Sinclair
Uitgever: DC Comics
Verschijningsdatum: 20 augustus 2019 

Bij het leger kan Clark zijn energie kwijt. Het spreekt voor zich dat de opleiding voor hem een eitje is. De ironie is dat de opleiding eigenlijk bijzaak is. Enkele thema’s uit het eerste deel duiken weer op en worden subtiel uitgediept. Een daarvan is de kwetsbaarheid van de gewone mens en hoe makkelijk Superman ze zou kunnen breken.

Macho, macho man

Je zou kunnen beweren dat het in het eerste album overkwam als macho bullshit. Dit tweede album laat zien dat het voortkomt uit een gevoel van liefde. Voor Clark is de opleiding tot marinier een eitje. Het geeft hem de gelegenheid om zijn medekadetten in de gaten te houden. Knietjes die kraken, ruggen die het bijna begeven, zwakke longen. Clark hoort het allemaal en het liefst zou hij al zijn vrienden bijstaan. Dat kan niet, het zou niet juist zijn.

In een omgeving waar mannelijkheid gevierd wordt in al zijn vormen, laat Clark ook een weinig belichte kant zien. Het leger draait niet alleen om kracht en bloeddorst. De broederschap tussen mannen is ook een fundament van de krijgsmacht. En dat belichaamt Superman in dit deel.

Er is ook een mysterieus deel dat word verdeeld tussen Atlantis en een officier die lijkt te beseffen dat Clark meer is dan hetgeen hij laat zien.

Hoe is Superman Year One #2 ?

Dat tweede deel is waarschijnlijk het mooiste. Wat Supes in Atlantis doet is wel aardig, maar is er een meerwaarde voor het grotere geheel? Daar kun je over twisten.

John Romita Jr kan nu eindelijk echt shinen. Hij kan zich uiten met allerlei actiesceèes die vaardig worden gemonteerd in zeer strakke pagina’s. De man heeft een goed vertelritme. Dit tweede album laat meer zien wat hem zo goed maakt.

Miller laat zien dat hij Superman begrijpt. In oktober verschijnt het derde en laatste deel en kunnen we dit project op waarde schatten. Zal het een klassieker worden?