Hobbs & Shaw review: Spy met meer actie

Ik zal het maar meteen zeggen: ik heb alleen de eerste Fast & Furious-film gezien, dus lang voor Dwayne Johnson en Jason Statham erin zaten. Maar toen ik de trailer zag voor Hobbs & Shaw, de spin-off van de franchise, maakte me dat precies niet veel uit. Het zag er belachelijk uit op de beste manier. En dat is precies wat het eindresultaat ook is: een leuke actiefilm die zichzelf niet te serieus neemt.

Onverwacht komisch

We beginnen nochtans met iets serieus… ongeveer. Agenten van MI6 moeten een gevaarlijk voorwerp in veiligheid brengen. Dat blijkt een dodelijk virus te zijn (vandaar de “ongeveer”). Net wanneer hun missie geslaagd lijkt te zijn, worden ze gedwarsboomd door Brixton (Idris Elba), een supersterke “bad guy” (zoals hij zelf zegt) met bovenmenselijke eigenschappen. Een agente (Vanessa Kirby, Mission Impossible: Fallout) kan hem lang genoeg afhouden om het virus in veiligheid te brengen. Daarop worden Hobbs (Dwayne Johnson) en Shaw (Jason Statham) opgeroepen om het virus helpen terug te halen. Wanneer ze ontdekken dat ze dat samen zullen moeten doen, is dat niet naar hun zin. Maar de agente blijkt de zus van Shaw te zijn en als ze ontvoerd wordt uit de handen van de CIA, hebben ze geen andere keuze. Dus beginnen ze aan een krankzinnige missie om Hattie te redden, de superschurk uit te schakelen en het virus veilig te stellen.

Het plot is zoals je kan lezen niet zo heel origineel, maar regisseur David Leitch (Deadpool) maakt er een luchtige en enorm vermakelijke film van. Ik heb me alleszins kostelijk geamuseerd. Dat is vooral de verdienste van de acteurs, de dialogen en de stunts. Ik kende de personages dus niet op voorhand en dat is ook niet echt nodig. De dynamiek tussen Hobbs & Shaw wordt vrij snel duidelijk in de openingsscènes en doorheen de film. Waarschijnlijk zal je als fan wat meer easter eggs zien maar ik had nooit echt het gevoel dat ik iets miste. De chemie tussen Statham en Johnson is dan ook geweldig en je ziet ook dat zij even veel plezier hebben als het publiek.

Het lijkt wel alsof Jason Statham z’n personage uit Spy in deze film werd gezet.

We wisten ook al van beide acteurs dat ze enorm grappig zijn, maar de dialogen die ze hier krijgen, versterken dat ook. Vooral Statham sprong er hier weer uit voor mij. Mijn favoriete film van hem is Spy en het lijkt wel alsof zijn personage daaruit, Rick Ford, in deze film gezet werd. Hij brengt de geweldige oneliners op dezelfde, fantastisch droge manier. Johnson is zijn perfecte tegenspeler want ook hij heeft een uitstekende komische timing. Natuurlijk landen niet alle grapjes even goed, maar ik heb toch vaak luidop gelachen. Verwacht je ook aan een paar toffe cameo’s en zelfs een meta-mopje of twee.

Versterking

Idris Elba krijgt dan weer wat minder mopjes te vertellen als slechterik Brixton, die een verleden heeft met Shaw. Hij noemt zichzelf “Black Superman” en dat is ook meteen zijn rol. Dankzij allerlei technologie is hij namelijk een supersoldaat geworden. Eigenlijk speelt hij dus meer een kwaadaardige Captain America. (Anthony Mackie zal het geweldig doen maar imagine the possibilities.) Je hebt ook iemand als Elba nodig, imposant en charismatisch, om actiehelden als Statham en Johnson het vuur aan de schenen te leggen. Op dat vlak is het een goed personage maar misschien minder interessant dan we van Elba gewend zijn.

Gelukkig krijgen we naast al dat testosteron ook best geweldige vrouwen te zien onder leiding van Vanessa Kirby.

Wanneer je denkt aan een spin-off van de Fast & Furious-reeks met Jason Statham, Dwayne Johnson en Idris Elba is het eerste woord dat je waarschijnlijk te binnen schiet: testosteron. Gelukkig was dat ook schrijvers Chris Morgan (zowat alle F&F-films) en Drew Pearce (Iron Man 3) opgevallen en dus krijgen we best geweldige vrouwen te zien om het evenwicht wat te herstellen. Vanessa Kirby is super als Hattie Shaw. Zij mag een iets sarcastischere humor tonen, wat haar heel goed ligt. Maar nog beter is dat haar personage qua vechtskills niet moet onderdoen voor Statham en Johnson. Waar zij kracht gebruiken, heeft het stuntteam haar een stijl gegeven die het meer van lenigheid en eerlijk gezegd hersenen moet hebben. En die aandacht voor een vrouwelijk hoofdpersonage is in dit soort films toch vaak nog steeds speciaal. Daarnaast zien we ook Eiza González (Baby Driver) en Helen Mirren in korte maar leuke bijrollen. (Fast & Furious-kijkers hebben bij die laatste al een streepje voor.) Een jammerlijk nadeel van een vrouw in een co-hoofdrol te hebben, is dan weer het obligate liefdesverhaal voor Hattie waaraan we hier ook niet ontsnappen.

Lastig evenwicht

Hobbs & Shaw brengt ons ook naar Samoa, de geboorteplaats van Dwayne Johnson, en hier wordt het verhaal ineens minder oppervlakkig. Hobbs is namelijk uitgevallen met zijn familie maar moet noodgedwongen terugkeren om versterking te vragen. Daardoor krijgen we wat meer cultuur te zien dan we zouden verwachten, een traditionele manier van intimideren bijvoorbeeld, wat de tweede helft best speciaal maakt. Toch komt het script soms net over de rand van sentimentaliteit waardoor het niet altijd even goed werkt.

Maar eigenlijk draait het in deze film om de stunts en die zijn er in overvloed. In de trailer zaten al wat shots van de gebruikelijke F&F-stunts: een ketting van auto’s aan een helikopter, met een auto onder een vrachtwagen doorzoeven… Toch gebruiken ze niet alleen auto’s. De meeste vechtsscènes zijn zelfs hand-to-handcombat en daarin blinken zowel Johnson als Statham uit. In een bepaalde scène waarin Shaw aangevallen wordt in het appartement van zijn zus gebruikt hij alles wat los of vastzit als wapen. De stunts zitten over het algemeen goed in elkaar, maar aangezien de film uiteindelijk wel 2u15 min duurt, wordt het toch soms wat veel op den duur. Toch loont het de moeite om te blijven zitten tot na de credits, vooral voor fans van de Fast & Furious-franchise:

Hobbs & Shaw speelt vanaf 2 augustus in avant-première en loopt vanaf 7 augustus in alle zalen.