Deprecated: The PSR-0 `Requests_...` class names in the Requests library are deprecated. Switch to the PSR-4 `WpOrg\Requests\...` class names at your earliest convenience. in /data/sites/web/geeksterbe/www/wp-includes/class-requests.php on line 24
Claim en Claim 2 review: gewelddadige verkiezingen - Geekster
Games

Claim en Claim 2 review: gewelddadige verkiezingen

Nu Essen Spiel 2018 voor de deur staat, krijgen we deze laatste maanden van het jaar weer een hele hoop nieuwe bordspellen. White Goblin Games geeft ook dit najaar veel nieuwigheden uit, waarvan we er de komende weken een paar zullen uitproberen. We beginnen met Claim en Claim 2. Je kan beide spellen afzonderlijk spelen, of ze combineren. Het zijn korte kaartspellen voor twee spelers waarbij het allemaal draait om door de juiste beslissingen de juiste slagen te winnen. Met beide spellen in je bezit kan je je zelfs aan een variant met 3 of 4 spelers wagen. Geekster testte het voor jullie uit.

Spelontwerp: Scott Almes
Uitgever: White Goblin Games
Aantal spelers: 2 (variant voor drie of vier spelers als je beide spellen bezit)
Leeftijd: 10+
Speelduur: +- 15-25 min.

Alternatieve coalitiegesprekken

In een fantasierijk is de koning gestorven en jij wil de troon zelf bestijgen. Hiervoor heb je de steun van een aantal van de volkeren nodig, maar ook je tegenstander probeert de verschillende facties voor zich te winnen. De verschillende facties en kaarten hebben leuke en vaak grappige tekeningen, die stoerder worden naargelang de waarde van de kaart stijgt. Hierdoor is het visuele aspect van het spel in ieder geval al in orde.

Klaar om een spelletje Claim te spelen.

Claim en zijn vervolg bestaan elk uit 52 kaarten, die onderverdeeld zijn in 5 verschillende facties, zoals dwergen, kobolden of ridders. Het spel speelt zich in twee fases af. In de eerste fase wordt er telkens een kaart van een stapel in het midden getrokken. De beginspeler mag nu een kaart leggen, en de andere speler moet proberen om een kaart van dezelfde factie te leggen, behalve als hij een kaart van een speciale factie heeft. Dan wordt gekeken naar wie de hoogste kaart heeft gelegd om te bepalen wie de slag gewonnen heeft. Deze speler krijgt de kaart waarvoor gestreden werd. De speler die niet wint, krijgt echter ook telkens een blinde kaart van de stapel, zodat op het einde van de dertien slagen elke speler dertien kaarten heeft om op een nieuwe volgelingenstapel te leggen.

In de tweede fase wordt deze laatste stapel gebruikt om nogmaals dertien slagen te spelen. Deze keer is de inzet niet een extra kaart in het midden, maar telkens beide kaarten die afgelegd worden door de spelers. Deze komen dan te liggen op een scorestapel, waar ook mogelijk een paar extra kaarten uit de eerste fase liggen. Wanneer alle slagen gespeeld zijn, kijkt elke speler hoeveel kaarten van elke factie hij heeft. De speler met de meeste kaarten per factie (of bij gelijkspel de hoogste kaart per factie) wint de stem van die factie, en de speler met drie of meer stemmen wint het spel.

De tekeningen op de kaarten zijn leuk gedaan.

Claim en Claim 2 draaien niet enkel om slagen winnen, want je moet ook goed letten op de facties. Ze hebben immers bijna allemaal een speciale kracht die je in fase één of twee kan gebruiken. Zo kunnen ridders goblins sowieso verslaan, of ze nu een hoger nummer hebben of niet, laat een ziener je de volgende kaart van de stapel eerder bekijken, en kunnen Dubbelgangers in de plaats van een andere factie gebuikt worden. Enkel door op het juiste moment de juiste factie te spelen, kan je de overwinning behalen. De eerste paar keer spelen, moet je dit leren, maar na een paar keer ontwikkel je al snel de juiste strategieën, zoals ridders op het goede moment spelen of zelfs bepaalde slagen met opzet verliezen… tot je andere facties gaat gebruiken. Je kan Claim en Claim 2 zoals gezegd immers afzonderlijk spelen, of je uit beide spellen in totaal vijf facties kiezen om nog meer herspeelbaarheid te creëren. Uiteindelijk is het een fijn maar eenvoudig kaartspel dat je na een tijdje heel vlot kan spelen.

Geïnteresseerd in spellen van White Goblin Games? Lees hier al onze reviews en artikels.

Michiel

Michiel houdt bij zijn video games, boardgames en andere media van interessante verhalen, uitdagende gameplay, een goede atmosfeer en schitterende soundtracks.

Recent Posts

Jerom volume 1 review: oude favoriet herdrukt

Jerom heeft dan eindelijk zijn eerste integrale te pakken. Het heeft Standaard Uitgeverij behaagd om…

1 dag ago

Challengers review: Zendaya’s Lovegame

Challengers is de tennisfilm van Zendaya. Als love-interest van Spider-Man kon dit natuurlijk niet uitblijven…

3 dagen ago

Mother’s Instinct review: voorzichtig trauma

Mother's Instinct is een remake van de Franstalig-Belgische film Duelles uit 2018 van Olivier Masset-Depasse.…

4 dagen ago

No Rest for the Wicked early access preview: een frisse wind?

Moon Studios, de ontwikkelaar van de briljante games Ori and the Blind Forest en Ori…

7 dagen ago

De Kiekeboes 1 review: een nieuw begin

In september 2023 verscheen het 164ste album van de Kiekeboes met de titel Seizoensfinale. Het…

1 week ago

Final Fantasy XVI – The Rising Tide DLC review: natte droom

Square Enix beloofde op de Game Awards 2023 niet één maar twee DLC's voor Final…

1 week ago