Halloween review: een stijlvolle ode aan een klassieker

Veertig jaar na de originele Halloween-film verrassen komediemakers David Gordon Green en Danny McBride met een direct vervolg dat nooit te nostalgisch aanvoelt.

In 1978 pakte sciencefiction- en horrorgrootmeester John Carpenter uit met Halloween. Tijdens de piekperiode van de slasherfilm definieerde Halloween een heel genre. Veertig jaar en tien films in de franchise later is het nalatenschap van de horrorfilm bezoedeld. De nieuwste Halloween-film negeert dat allemaal en begint exact veertig jaar na de gebeurtenissen uit het origineel.

Michael Myers zit na zijn terreurgezaai in het stadje van Laurie Strode (Jamie Lee Curtis) al veertig jaar vast in een instelling. Twee podcastmakers, die het verhaal van de psychopaat en het slachtoffer willen vastleggen, komen langs om zijn stilzwijgen te verbreken. Helaas voor hen wakkert de aankomende oktoberfeestdag het monster in Myers terug op. Maar deze keer wacht de paranoïde geworden Laurie hem op met een uitgebreid arsenaal.

Fans moeten deze keer geen paranormale of lachwekkende wendingen ondergaan. In de plaats daarvan gaan regisseur David Gordon Green en co-scenarist Danny McBride spaarzaam om met hun prioriteiten. Halloween volgt het klassieke patroon van elke slasherfilm, maar voelt nooit als herkauwwerk aan. En dat is te danken aan de verzameling aandoenlijke personages.

De grootste verademing van Halloween is het ontbreken van domme personages, even iconisch aan het genre als een ergernis. Je hoopt dat er de personages niks ergs overkomt, maar dat is natuurlijk buiten de zwijgzame engerd Michael Myers gerekend. Met ongekende bruutheid zweeft hij door het beeld, op zoek naar zijn volgende slachtoffer dat hem leidt naar Laurie.

Jamie Lee Curtis bewandelt de lijn tussen meelijwekkend en stoer. Voor haar familie gaat ze veel te ver met haar voorzorgsmaatregelen, maar de kijker weet wel beter. De andere focus ligt op kleindochter Allyson (Andi Matichak), een tiener met even leuke vrienden als zijzelf.

Het is geen wonder dat Green en McBride van Halloween ook een leuke film maken. Het duo zorgde samen voor Pineaepple Express, Eastbound & Down en Vice Principals. Hun komedie-ervaring drukt zich hier uit in genietbare personages, een portie zelfrelativering en enkele hilarische dialogen die direct uit Eastbound & Down geplukt konden zijn.

Wel verrassend is hun aanpak van horror, die niet grensverleggend is maar net zo stijlvol in beeld is gebracht als hun beste series. En ondertussen geeft de gemoderniseerde soundtrack van het origineel je kippenvel.

Halloween draait vanaf 24 oktober in de cinema.